تشخیص آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولر

تشخیص این بیماری معمولاً با استفاده از رادیوگرافی ساده شانه داده می‌شود. در مراحل ابتدایی بیماری که هنوز علائم رادیولوژیک ایجاد نشده اند ممکن است از ام آر آی برای کمک به تشخیص استفاده شود.

کم شدن فاصله مفصلی و ایجاد استخوان اضافه در کناره های مفصل از علائم آرتروز است

درمان ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر

برداشتن انتهای خارجی استخوان ترقوه

اولین قدم در درمان آرتروز شانه و مفصل آکرومیوکلاویکولر اقدامات غیر جراحی است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از

• امتناع از انجام فعالیت‌هایی که شدت درد را افزایش می‌دهند

• گرم نگه داشتن موضع درد

• استفاده از داروهای ضد التهاب مانند بروفن

• در صورت عدم پاسخ به اقدامان ذکر شده پزشک معالج ممکن است از تزریق داروهای حاوی کورتیکوسترویید در مفصل آکرومیوکلاویکولر استفاده کند

در صورتیکه روش‌های بالا نتوانست درد و ناراحتی بیمار را بهبود دهد نیاز به عمل جراحی وجود دارد.

روش جراحی به این صورت است که مقداری از استخوان ترقوه در محل مفصل آکرومیوکلاویکولر برداشته می‌شود. هدف از این کار ایجاد فاصله بین دو استخوانی است که مفصل را درست کرده‌اند. با ایجاد این فاصله، دو انتهای استخوان حین حرکت دادن دست کمتر به هم ساییده می‌شوند و در نتیجه درد بیمار هم کمتر می‌شود. این عمل جراحی را می‌توان به صورت باز و یا با استفاده از آرتروسکوپ انجام داد.

بعد از جراحی آرتروسکوپیک حرکات و نرمش‌های شانه بعد از چند روز شروع می‌شوند. در جراحی باز دست به گردن آویزان شده و حرکات آن بعد از سه هفته شروع می‌شود. هدف از انجام این نرمش‌ها بدست آوردن دامنه حرکتی مطلوب و تقویت عضلات شانه است. معمولاً بیماران می‌توانند بعد از دو تا سه ماه به فعالیت‌های معمولی و ورزشی برگردند.

منبع: ایران ارتوپد