آماده کردن کودک برای عمل جراحی
کلید آماده کردن کودک برای عمل جراحی دردناک ارتباط با اوست.صحبت کردن وضع و توضیح دادن آنچه که روی خواهد داد،احتمالاً بیماران خردسال را آرام تر و مطمئن تر می کند. اگر فرزندتان خردسال است،می توانید رویکرد پزشکی را با استفاده از اسباب بازی به او نشان دهید.صحبت کردن،عروسک و کشیدن نقاشی کودک را به صحبت کردن وبیان احساس هایش ترغیب می کند.
استفاده از اسباب بازی موررد علاقه برای بیان روش کار می تواند به تسکین ترس کودک کمک کند.
اهمیت آرَمِش
بعد از کسب آگاهی کامل درباره یدرمان و دردی که احتمالاً خواهید کشید،مهم ترین راهبرد مقابله ای بعدی یاد گرفتن آرمش است.آرمش می تواند ادراک درد را تغییر و شدت آن را کاهش دهد.تسلط ذهن بر بدن از دوران های باستان شناخته شده است،ولی کاربردهای شایان توجه امروزین این پدیده در تأثیر دارونماها نشان داده شده است.
دارونماها به جای مسکن های واقعی و دیگر درمان های واقعی تجویز می شوند.گرچه عموماً باور بر این است که دارونماها در موارد دردهای « خیالی »موثرند،مطالعات نشان داده اند که علائم جسمانی ناشی از بیماری های مثل درد قفسه سینه را هم تسکین می دهند.بر پایه ی پژوهش ها فرد در شرایط مختلف پاسخ های تأثیر دارونما کاملاً مشخص نیست ولی توجه درمانگر به سلامت بیمار، باور خود بیمار به این که گام های مثبتی برای تسکین درد برداشته می شود، و کاهش اضطراب همه در احساس تسکین و آرامش موثر به نظر می رسند.
روش هایی برای آرَمِش
روش های مختلفی برای ایجاد آرمش وجود دارند.مثلاً نشان داده شده است که فشار خون بالا از نشانه های تنش و فشار روانی است،با ماساژ پایین می افتد.همچنین ماساژمی تواند در فرو رفتن به خواب شبانه موثر باشد،و خواب شاید بهترین شفابخش طبیعی و در دسترس ترین مسکن باشد.
مراقبه هم یکی دیگر از روش های آرمش است.مطالعات نشان داده اند مراقبه می تواند تعداد شربان قلب را پایی آورد،تعداد تنفس را کم کند،میزان مورتیزول (هورمون تنش) خون را کاهش دهدو امواج آلفا در نوار مغزی (EEG)رابیشتر کند،که این امواج مربوط به ارامش هستند.به زبان ساده،مراثبه به هر فعالیتی گفته می شود که توجه را بر زمان حال متمرکز کند تا بر افکار مربوط به گذشته و اینده .روش های دستیابی به این حالت شامل تمرکز توجه ذهن بر تنفس عمیق برای حذف همه یمحرک های خارجی است.برخی روش ها،مثل یوگا و ریکی نیز جنبه هایی از مراقبه در خود دارند.
در فصل 4روش های آرَمِش ،تعادل انرژی و درمان های ذهنی بیشتر توضیح داده می شود، که همه ی این ها به کاهش اضطراب و تنش کمک می کنند.
هراس
هراس فترسی غیر منطقی که می تواند دردناک ناگهانی یا شوک ایجاد کند.مثلاً برخی افراد به دنبال عمل جراحی دردناک یا تجربه ی ترس آور دوران کودکی دچار هراس از بیمارستان می شوند.بعد ها هم از موقعیت هراس آور دوری می شود،چنان که ترس هیچ گاه از بین نمی رود و بدتر هم می شود.بعد ممکن است ترس های عمومی تری هم بروز کنند.هرگاه فرد در موقعیت هراس آور قرار گیرد،میزان اضطراب هم بالا می رود. اگر فوراً از موقعیت دروی شود،سطح اضطراب پایین می آید،و تسکین درد با دوری از موقعیت هراس آورمترادف می شود.اگر این وضع بارها و بارها تکرار شود به صورت هراس در می آید.
ترس از درد می تواند ترس از چیز دیگر را بپوشاند.برخی مبتلایان ،مثل کسانی که از مکان های باز یا ورود به مکان های عمومی هراس دارند،تر را به صورت ترس از درد توجیه می کنند،چون ترس از درد جسمانی پذیرفتنی تر است و به این ترتیب ،دلیل منطقی تری برای دوری از چیزهایی پیدا می کنند که هراس غیر منطقی از آنه ها دارند.مثلاً فرد ممکن است کمردرد را چنان اغراق امیز جلوه دهد که مانع ترک خانه شود،در حالی که مشکل اصلی او روانی است.
هراس از بلندی
یکی از مشهورترین تجسم های رفتار مبتلایان به هراس در فیلم سرگیجه (1958)نشان شده است.جیمز استیوارت نقش مردی را بازی می کند که بعد از این زن مورد علاقه اش با پریدن از یک برج خودکشی می کند،دچار ترس غیر منطقی از بلندی می شود.
پژوهش
هراس از دندان پزشک
یک تجربه ی ناخوشایند کودک از دندان پزشک می تواند به ترس در تمام عمر او منجر شود.کسانی که از دندان پزشک می ترسند ممکن است از هر گونه درمان دندان دوری کنند،ولی این کار فقط ترس را بیشتر می کند و پیامدهای جدی برای سلامتی فرد دارد.با روبه رو شدن تدریجی با موقعیت هراس آور ،و استفاده از روش های آرَمِش این افراد می توانند باد بگیرند بر ترس خو غلبه کنند.
پائولا چهارده ساله با مادر و پدر و برادر کوچک ترش زندگی می کند.او دانش آموزی کوشاست و از ورزش لذت می برد.در کودکی و به هنگام کشیدن دردناک دندان دچار ترس از دندان پزشک شده است.هرچه پائولا بزرگ تر می شود ،ترس او هم بدتر می شود.مادرش بارها سعی کرده است او را نزد دندان پزشک ببرد،ولی خودش هم می ترسد،و این مانع وادار کردن دخترش به این کار می شودپائولا اخیراً دچار دندان درد شدیدی شد و بعد از ترغیب زیاذ راضی شد به دندان پزشک مراجعه کند.او در اتق انتظار نشست،ولی وقتی نوبت به نشستن روی صندلی دندان پزشکی رسیدوحشت کردو گریه کنان از آنجا فرار کرد.گرچه درد دندان هنوز ادامه داشت،پائولا نمی توانست درمان را تحمل کند.
پائولا چه باید بکن؟
پائولا نیاز به احساس تسلط بیشتری بر موقعیت دارد.او و پدر و مادرش باید راهبردی برای مراجعه به دندان پزشک پیدا کنند.یک کار این است که پائولا بدون وقت قبلی از مطب دندان پزشک درباره ی چگونگی درمان انجام گیرد.همچنین باید انتظار و اتاق معاینه آشنا کند،بدونه اینکه درمانی انجام گیرد.همچنین باید با دندان پزشک درباره ی چگونگی درمان و مدت زمان آن صحبت کند.برای کسب احساس تسلط بیشتر ،پائولا می تواند کلماتی با زبان اشاره یاد بگیرد تا زمانی که احساس درد کرد بتواند به دندان پزشک علامت دهد کار را متوقف کند.همچنین می تواند بای احساس آرامش روش های تجسم ذهنی و تنفس را هم یاد بگیرد.
تنش
تنش می تواند اضطراب و کشش ماهیچه ای را بیشتر کن که به گرفتگی ماهیچه ها می انجامد
خانواده
واکنش اعضاء خانواده می تواند در پاسخ فرد به درد و رویدادهای ترسناک تأثیر بگذارد.
سلامت
آگاهی اندک از رویدادهای ترسناک اضطراب رابیشتر می کند ،که به نوبه ی خود می تواند به شدت احساس درد بیفزاید.
برنامه کار
تنش
روش های تنفس و آرامش را به طور منظم انجام دهید.صحنه هایی را مجسم کنید که کانون توجه را از درد منحرف می کنند.
خانواده
اعضای خانواده نباید اضطراب نشان دهند،زیرا ممکن است در رفتارشان تأثیر بگذارد.با مشاهده ی روند نیک فرجام درمان دیگران،راه های مقابله با ترس را گسترش دهدید.
سلامت
درباره ی درمان ،مدت زمان درمان،و نتیج آن بیاموزید.پیامدهای کوتاهی در درمان را هم بشناسید.
چگونه وضعیت برای پائولا عوض شد؟
پائولا تمرین های آرَمِش را انجامداد.تنفس عمیق همراه با تجسم دراز کشیدن در ساحلی خلوت به آرام شدنش کمک می کرد.مراحل درمان را قدم به قدم با دندان پزشک بررسی کرد و علائمی قرار دادی برای بیان وضعیت به یکدیگر تعیین کردند.سپس او به معینه ی دندان پزشکی تن داد و در جلسات بعد،اضطراب به اهستگی فروکش کرد.گرچه هیچ وقت نیاز به زبان اشاره پیدا نکرد،آگاهی از امکان استفاده از ان احساس تسلط بیشتری به او می داد.
آمادگی برای یک رویداد دردناک
راهبردهایی وجو دارند که می توانند شما را در مقابله با رویداد دردناک یاری دهند.این ها ترس و اضطراب را کاهش می دهند و به شما کمک می کنند احساس تسلط بیشتری کنید.این آمادگی به نوبه ی خود می تواند درد را کاهش دهد و در بهبود موثر باشد.
معاینه یا درمان دردناک در درمانگاه یا بیمارستان فتنش زا و گاهی ترسناک است. در اینجا کارهایی که می توانند برای آماده کردن خود انجام دهید ذکر می شود:
نخست از طریق مشاوره با پزشک اطمینان حاصل کنید که دقیقاً می دانید چه روی خواهد داد.
ممکن است دیدن بیمارستان یا درمانگاه قبل از زمان تعیین شده شما را با محیط آشنا تر کند.در صورت امکان ،یک دوست یا یکی از بستگان را با خود همراه کنید.این همراه باید فردی آرام باشد و در پی رویارو شدن با مسائل پزشکی به آسانی جا نخورد.
شب قبل
آمادگی برای رویداد را از شب قبل شروع کنید و برای آرام کردن ذهن خود هر کاری می توانید انجام دهید.نخست ،توضیح کوتاهی از وضعیت خود تا به حال ،و تا حد امکان روشن ودقیق بنویسید.درباره ی وضعیت خود منطقی فکر کنید و هر چه را که می خواهید بپرسید یاداشت کنید،چون ممکن است آن را فراموش کنید.اگر علائم درد را در خاطرات درد نوشته اید،آن را با خود ببرید.همراه بردن دفتر یاداشت و مداد برای نوشتن هر اطلاعاتی درباره ی زمان و مکان دریافت جواب آزمایش درمان های ضروری آینده یا دُز داروها را فراموش نکنید.
اگر احساس اضطراب می کنید،تمرین های آرَمِش و تنفس را انجام دهید.مثلاً تجسم خود در موقعیتی ترسناک و سپس غلبه بر آن می تواند به شما اعتماد یه نفس و امکان غلبه بر ترس را بدهد.برای کاهش اضطراب ،در وان آب گرم دراز بکشید و همراه با روشن کردن شمع معطر به موسیقی ملایمی گوش دهید،یا کتابی سرگرم کننده یا اشعر دلخواه خود را بخوانید
.نخوردن کافئین هم کارساز است،چون کافئین می تواند اضطراب را بیشتر کند.در عوض ،فنجانی شیر یا یک چای گیاهی آرامش بخش ،مثل بابونه بنوشید.
سرانجام ،زود به رختخواب بروید.استراحت شبانه ی خوب قبل از عمل جراحی می تواند شما را در مقابه با پیشامدهای بعدی یاری دهد.
احساس در خانه بودن
آشنا شدن با مکانی که در آن درمان می شوید، و احساس اطمینان از همراه بودن با کسانی که همان وضعیت شما را دارند،می تواند ترس را کاهش دهد.
صبح روز بعد
وقتی صبح از خواب برمی خیزید ،نخستین اندیشه هایتان باشد.
ü نفس عمیقی بکشید ،خود را شل کنید و ماهیچه ها را جمع کنید.
ü فهرستی ذهنی از چیزهایی که در زندگی دوست دارید،ویژگی هایی که دیگران در شما می بینید تهیه کنید.
ü به چیزهای خوب روی داده در روز قبل فکر کنید و تصور کنید فردا درمان هم به آن ها اضافه می شود.
راحت بخوابید
خواب خوش شبانه شما را سرحال می کندو بهتر قادر به تحمل رویداد پیش رو خواهید شد.
آگاه باشید
یکی از راه های کاهش ترس از درد آگاه بودن هر چه بیشتر از گزینه های درمان است.با پرستار صحبت کنید و از بیان وضعیت سلامت خود و پرسیدن دربارهی جراحی و داروها نترسید.
پرسش های زیر نکات اصلی را در بر می گیرد،ولی ممکن است مطالب دیگری هم به ذهن شما برسد.
· آیا گام مراحل عمل را شناخته ام؟
· عمل جراحی چقدر طول می کشد؟
· اثرات کوتاه مدت درمان چقدر باقی می ماند؟
· پیامدهای مفید و نتیجه ی مورد انتظار درمان چیست؟
· احتمال این که درد بیشتری ایجاد شود وجود دارد؟
· آیا گزینه ی درمانی دیگری ،مثل مراجعه به کلینیک درد،استخوان درمانگر ،روان گر ،دست درمانگر،یا شفا بخش های پزشکی جایگزین وجود دارد؟
· این درمان خطری هم دارد؟
· آیا مجاز به تغییر مقدار داروی مسکن تجویز شده خواهم بود؟
وقتی آنجا هستید
با این باور درمانگاه یا بیمارستان بروید که همه چیز درست پیش می رود.تصورات مثبت به نتیجه ی مثبت بینجامد.قبل از شروع عمل،برای آرامش تمرین تجسن ذهنی کنید.تجسم صحنه ای خوشایند شما را قادر می سازد درباره ی درمان مثبت تر فکر کنید.
جای راحتی بنشینید سر،گردن و بدن را صاف و راحت نگه دارید.چشم ها راببندید یا به نقطه ای خیره شوید،بعد صحنه ی مورد نظر را مجسم کنید.اگر در یافتن تصور دلپذیر مشکل دارید،شاید کتابی مصور شما را یاری کند.سه یا چهار دقیقه به تصویری نگاه کنید،بعد کتاب را انجا بودند؟چه می کردند؟تصویر چه رنگ هایی داشت؟چطور می توانید این صحنه را نقاشی کنید یا از آن عکس بگیرید؟
بعد در طی درمان، می توانید همان روش های تجسم ذهنی را انجام دهید.نخست ،سعی کنید موقعیتی دور را تصور کنید،نه بخشی از خود را.وقتی احساس کردید تنها شده اید،تصور ذهنی خود را فراخوانید تا توجه شما را از درد احتمالی دور کند.می توانید صحنه ای با اثر آرام بخش را انتخاب کنید.
تمرین تنفس هم می تواند در هنگتم انتظار و نیز در طی درمان آرامتان کند.نفس بکشید و تصور کنید که هوا در تمام بدن شما به گردش در آمده و تا نوک انگشتان پایتان رفته است و از طریق ستون مهره ها با بازدم از بدن خارج می شود.درست به کار بستن روش های تنفس و تجسم ذهنی می تواند آرامتان کند،کمکتان کند بر ترس غلبه کنیدو رویدادهای ناخوشایند را به تجربه ای مثبت تبدیل سازد.یک یک روش دیکر آرام بخشی که امروزه بسیاری پزشکان در بیمارستان ها توصیه می کنند موسیقی درمانی است.مطالعات نشان داده موسیقی آرامش بخش در طی درمان اثری مثبت بر ضربان قلب،تنفس،فشارخون،میزان تنش بیمار دارد.در مورد پخش موسیقی به هنگام درمان با پزشک خود صحبت کنید
دور کردن درد
اندیشیدن درباره ی تجربه ای خوشایند مثل تعطیلات در ییلاق می تواند در منحرف کردن کانون توجه ذهن از درد شما را یاری دهد.
برگرفته از کتاب درد و تسکین درد
