آرتروز گردن دومین علت شایع مشکلات گردنی به شمار می رود که به علت درگیر شدن مهره های پایینی گردن بخصوص مهر C5-C7 ایجاد می شود.



آرتروز گردن یک فرآیند طبیعی پیری مفصل میباشد که معمولا در افراد بالای 50 سال دیده می شود که در بسیاری از افراد، یک فرایند بدون درد است.

بیمار ممکن است برای سالهای زیادی تنگی جانبی سوراخ بین مهره ای، بدون علامت داشته باشد و سپس به طور ناگهانی شروع به بروز علائم بالینی و نورولوژیک نماید. علائم این بیماری ممکن است بعد از وضعیت های طولانی خم بودن گردن به جلو و یا عقب بروز کند. و همچنین در افرادی که شغل آنها بلند کردن اجسام سنگین، و احتمالاً رانندگی و کار با تجهیزات ارتعاشی می باشد، بیشتر همراه است.

 آرتروز گردن در افراد سیگاری نیز شیوع بیشتری دارد و می تواند بصورت تنگی کانال نخاعی (تنگی مرکزی) یا بصورت تنگی سوراخهای بین مهره ای (تنگی جانبی) که هر کدام علائم بالینی و پاراکیلینکی خاص خود را بروز می نماید مشاهده شوند.

درمان های محافظه کارانه، شامل دارو درمانی (داروهای مختلف از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) که توسط پزشک تجویز می گردد، درمانهای فیزیوتراپی و در شرایط خاصی بیمار ممکن است به جراحی نیاز داشته باشد، از جمله راهکارهای درمانی بیماری آرتروز گردن به شمار می رود .

 درمانهای فیزیوتراپی شامل جنبه های مختلف می باشد از جمله: تمرینات دامنه حرکتی جهت اصلاح مشکلات حرکتی مدالیته های مختلف از جمله گرما و یا سرما، تحریکات الکتریکی، آب درمانی(هیدروتراپی) امواج صوتی، لیزر، امواج مغناطیسی و.... و همچنین تجویز بالشهای گردنی مناسب از جمله روشهای درمانی به صورت فیزیوتراپی می باشد .

در خصوص درد های ریشه عصبی کشش های وضعیتی نیز بسیار مفید می تواند باشد همچنین درمان های متحرک سازی مفاصل(mobilization) برای کاهش فشارهای مکانیکی روی مفاصل کم تحرک مهره های پایینی گردن و بهبود قوز پشتی می توانند مفید باشند.

تمرینات ثباتی جهت بهبود ثبات در مهره های میانی گردن قابل استفاده اند. با توجه به اینکه در این بیماران اغلب راستای سر آنها جلوتر از خط شاقولی قرار میگیرد کوتاهی عضلات پس سری و ضعف عضلات عمقی گردن شیوع فراوانی دارد که درمانهای میو فاسیال ریلیز برای عضلات کوتاه استفاده می گردد.

در خصوص آموزش بیماران عنوان می شود که آنها از قرار دادن سر خود بخصوص برای زمانهای طولانی در وضعیت خم بودن به سمت عقب خودداری نمایند و بطور کلی از فعالیتهایی بالای سر که نیاز به قرار دادن سر در حالت ذکر شده است امتناع نمایند.



منبع: هفت سیب