روش های کاهش درد مفاصل



صدها چیز می توانند باعث درد مفاصل شوند. ولی از میان تمام آنها احتمال وجود التهاب مفاصل , روماتیسم مفصلی , یا ضربه بیشتر است.


تغذیه و درد مفاصل

ماهي: اسيد چرب امگا۳ موجود در بدن التهاب مفصل را کاهش مي دهد. امگا۳، توليد آنزيم هايي را که بافت هاي غضروف را از بين مي برد، متوقف مي کند.

چاي سبز: سرشار از آنتي اکسيدان است که درد آرتريت را کاهش مي دهد. علاوه بر آن نيکوتين موجود در چاي درد را تسکين مي دهد.

روغن زيتون: آنتي اکسيدان و اسيد چرب امگا۳ موجود در اين روغن، التهاب موجود در مفصل را از بين مي برد.

پرتقال: ميوه هاي مرکباتي مانند پرتقال سرشار از کلاژن است که براي سلامت بدن مفيد است. ويتامين C در حفظ سلامت استخوان نيز موثر است.

پياز: پياز و پيازچه حاوي ماده شيميايي نادر به نام کورستين است که درد را تسکين مي دهد.

زردچوبه: اين ادويه خاصيت درماني دارد. خاصيت ضدالتهابي آن درد و التهاب آرتريت را کاهش مي دهد.

گيلاس: آنتوسيانين موجود درآن درتقويت کلاژن موثر است.

زنجبيل: خاصيت ضدالتهابي اين گياه مشابه زردچوبه است.



راه هایی برای تسکین درد مفاصل

1)      ورزش کنید. بلند کردن وزنه (کوچک) و ورزش های هوازی یکی از مهم ترین درمان ها برای افراد مبتلا  می باشد.

2)      وزن خود را متعادل کنید. چاقی فشار زیادی به زانوها و مفاصل ران وارد می کند و درد را بدتر می نماید.

3)      از یخ و یا گرم کردن استفاده کنید. گرم کردن باعث افزایش گردش خون در عضلات می شود و درد عضلات را تسکین می دهد. یخ نیز باعث کاهش ورم و درد مفاصل می گردد.

4)      مکمل مصرف کنید. دو مکمل گلوکزآمین و کندرویتین باعث ترمیم غضروف های پاره و یا فرسوده می گردد.

5)      غذاهای ضد التهاب مصرف کنید. تحقیقات نشان داده که برخی موادغذایی باعث کاهش التهاب و ورم می شوند.این موادغذایی شامل: ترب کوهی، خردل، سیر، پیاز، تره، جعفری، کرفس، لیمو و چای رز می باشند.

6)      از طب سوزنی کمک بگیرید.

7)      از ماساژ درمانی کمک بگیرید.

8)      از آب درمانی کمک بگیرید. آب درمانی به معنای غوطه ور شدن در آب گرم و یا آب دارای مواد معدنی می باشد.

9)      ارتوتیک ها: این وسایل می توانند می تواند از مفاصل روماتیسمی محافظت کنند و درد را تسکین دهند.

10)   ورزش روح: با این روش می توانید عضلات را آرام کنید و کشش را در عضلات ایجاد کنید.



منبع: وبلاگ دکتر حیدریان ، باشگاه خبرنگاران جوان

آب درمانی را در تابستان فراموش نکنید

آب گرم های طبیعی کشور به دلیل ایجاد گرما در مفصل موجب تقویت مفاصل و کاهش بیماری آرتروز در افراد می شود.

 

 

 

 با بیان اینکه آرتروز مفاصل در بزرگسالان شایع تر است  چند عامل می تواند زمینه ساز ابتلا به آرتروز باشد از جمله هر چه سن بالاتر رود خطر ابتلا به این بیماری بیشتر می شود

 

 افزایش وزن و تغذیه نامناسب  از جمله عواملی است  که فرد را دچار التهاب می کند مهمترین عوامل پیشگیری کننده ازبیماری التهاب مفاصل حفظ وزن مناسب بدن است چون زیاد بودن وزن موجب فشار  زیادی بر مفاصل بویژه مفصل زانو می شود و در دراز مدت سبب فرسایش بیشتر آن می گردد


 
ورزش منظم استراحت مناسب و حفاظت از مفاصل از فشارهای کاری زیاد از عوامل پیشگیری کننده دیگر است

 
استفاده صحیح از مفاصل تقویت مناسب عضلات فیزیوتراپی ، آب درمانی و جراحی از راه های درمان این بیماری است.

آرتروز بیماری است که مشخصه آن تخریب پیش رونده غضروف مفصل است که اگر این غضروف ها آسیب ببیند شروع آرتروز تلقی می شود

 

 

منبع: وبلاگ دکتر فروغ

تاندِنیت  Tendinitis

 

تاندِنیت  Tendinitis

 

تاندنیت به معنای التهاب تاندون است.

 تاندون یا زردپی یک طناب بافتی بسیار محکم و قابل انعطاف است که از یک طرف به عضله و از طرف دیگر به استخوان متصل میشود. در بعضی بیماری های روماتیسمی و یا در بعضی اوقات بدنبال ضربه، تاندون بخصوص در محل اتصال به استخوان دچار التهاب میشود که به آن تاندنیت میگویند.

تاندنیت معمولا با دردی همراه است که در محل اتصال تاندون به استخوان احساس میشود.

 

 

تاندنیت در چه تاندون هایی ایجاد می شود؟
 
  • تاندنیت تیبیال خلفی Posterior tibial Tendonitis : تاندنیت تیبیالیس خلفی در سنین بالا بیشتر دیده میشود. پاره شدن تاندون تیبیالیس خلفی بدنبال التهاب آن میتواند موجب بروز صافی کف پا شود



 
  • تاندنیت پرونئال Proneal tendonitis : تاندنیت پرونئال به علت التهاب تاندون های پرونئال در سطح خارجی مچ پا ایجاد شده و میتواند موجب بروز درد و تورم در آن ناحیه شود.



 
  • تاندنیت اکستانسورهای پا Foot Extensors Tendonitis : تاندنیت اکستانسورها در پا به علت التهای تاندون های اکستانسور انگشتان در پشت پا ایجاد شده و موجب درد و تورم در آن ناحیه میشود



 
  • تاندنیت فلکسور های پا Foot Flexors Tendonitis : تاندنیت فلکسورهای پا به علت التهاب تاندون های خم کننده انگشتان پا ایجاد شده و موجب درد در کف پا میشود



  • تاندنیت آشیل Achilles Tendonitis : تاندنیت آشیل در محل اتصال تاندون آشیل به استخوان پاشنه ایجاد میشود. تاندنیت آشیل موجب درد و تورم بر روی تاندون آشیل در پشت مچ پا میشود. این بیماری میتواند زمینه ساز پارگی تاندون آشیل شود



 
  • تاندنیت پاتلار و کوادری سپس Patellar and Quadriceps Tendonitis : این تاندنیت بیشتر در کسانی که زیاد میدوند و یا میجهند دیده میشود. به این تاندنیت زانوی دوندگان Jumper’s knee هم میگویند. تاندنیت چهارسر موجب بروز درد و تورم در بالای کشکک و تاندنیت پاتلار موجب درد و تورم بر روی تاندون کشکک در زیر و جلوی زانو میشود.

 

  • بیماری دکرون DeQuervain’s Disease : بیماری دکرون بر اثر تاندنیت و یا تنوسینوویت تاندون های اکستانسور و ابدکتور شست دست ایجاد شده و موجب بروز درد در مچ دست میشود



 
  • انگشت ماشه ای Trigger Finger : بیماری تریگر فینگر یا انگشت ماشه ای بر اثر تاندنیت و تنوسینوویت تاندون خم کننده انگشتان دست ایجاد میشود. این بیماری موجب گیر کردن حرکات انگشت میشود



 
  • اپی کندیلیت خارجی Lateral Epicondylitis : به آن تنیس البو یا آرنج تنیس بازان هم میگویند و براثر تاندنیت اکستانسور های مچ دست و انگشتان در محل اتصال تاندون مشترک آنها به اپی کندیل خارجی ایجاد میشود



 
  • اپی کندیلیت داخلی Medial Epicondylitis : به آن گلف البو یا آرنج گلف بازان هم میگویند و بر اثر تاندنیت در محل اتصال مشترک تاندون های فلکسور مچ دست و انگشتان به اپی کندیل خارجی آرنج ایجاد میشود
     



 


 

 

دکتر پیریایی - متخصص درد

بورسیت (التهاب کیسه مفصل)


بورسیت (التهاب کیسه مفصل)



عارضه «بورسیت» هنگامی رخ می‌دهد که کیسه پر از مایعی در محل مفاصل بین استخوان‌ها قراردارد و «بورسا» نامیده می‌شود دچار التهاب ‌شود.

بورسا در مفصل ران در لگن نسبتا بزرگ است و می‌تواند به آسانی تحریک شود و باعث درد این مفصل شود. این درد ممکن است به صورت حاد یا مزمن احساس شود و ممکن است پس از خوابیدن یا نشستن برای مدت طولانی شدت پیدا کند.

 برخی از علل شایع بورسیت مفصل ران در لگن اینها هستند:

  • فشار مکرر بر روی این ناحیه در دویدن، دوچرخه‌سواری، بالارفتن از پله یا ایستادن به مدت طولانی
  • آسیب به لگن، از جمله افتادن بر روی آن، ضربه خوردن یا کبود شدن آن، یا دراز کشیدن به مدت طولانی بر روی آن.
  • انحراف ستون فقرات(اسکولیوز) یا سایر بیماری‌های آن.
  • کوتاه‌تر بودن یک پا از پای دیگر.
  • آرتریت روماتوئید
  • جراحی مفصل لگن
  • خارهای استخوانی یا رسوبات کلسیم در مفصل لگن.



منبع: همشهری آنلاین

علل بیماری نقرس


نقرس و دلایل ایجاد آن

نقرس

نقرس یکی از انواع بیماری های ورم مفاصل می باشد که با درد همراه است. نقرس در اثر افزایش اسید اوریک در خون به وجود می آید. یکی از عوامل افزایش دهنده ی اسید اوریک، دریافت زیاد مواد غذایی حاوی اسید آمینه ی "پورین" است.

اسید اوریک اضافی موجود در خون به شکل کریستال هایی در مفاصل ته نشین شده و باعث قرمزی، متورم و گرم شدن، درد و التهاب یک یا چند مفصل می گردد که بیشتر در انگشت شست پا، پاشنه پا، قوزک پا، زانو و آرنج ظاهر می شود.

حدود 95 درصد از مردان و 5 درصد از زنان دچار نقرس می شوند. زنان قبل از یائسگی، جزو گروه درگیر با نقرس می باشند.

عواملی که موجب افزایش اسید اوریک و ایجاد نقرس می شوند:

1- افزایش تولید اسید اوریک به وسیله بدن

2- کاهش خروج اسید اوریک توسط کلیه ها

3- افزایش دریافت غذاهای پورین

4- بیماری های حاد

5- ضربه روحی

6- جراحی

7- تب

8- کمبود آب بدن

9- خوردن بیش از حد شام

10- بعضی از داروها مانند: آسپیرین

آیا شما در معرض خطر هستید؟

بعضی مشکلات احتمال بروز نقرس را افزایش می دهند. این مشکلات و بیماری ها شامل: افزایش فشار خون ، دیابت نوع 1 و 2 ، کلسترول بالا ، مشکلات گوارشی ، کاهش توده عضلانی، چاقی ، مصرف غذاهای پورین دار، گرسنگی یا کم خواری، بیماری های کلیوی و لوسمی (سرطان خون) و پسوریازیس (نوعی بیماری پوستی) و ناهنجاری در هموگلوبین.

توصیه به افراد مبتلا به نقرس:

- آب زیادی بنوشند( روزی 2 تا 3 لیتر). حتماً 1 لیوان آب، قبل از خواب بنوشند، زیرا این کار به کم شدن اسید اوریک کمک می کند.

- وزن خود را ایده آل و ثابت نگه دارند.

- اگر اضافه وزن دارند، وزن خود را کم کنند، اما برای کاهش سریع وزن نباید گرسنه بمانند یا کم خواری کنند،، زیرا کاهش سریع وزن، باعث افزایش اسید اوریک و به دنبال آن بدتر شدن نقرس می گردد. حداکثر کاهش وزن مجاز 500 گرم در هفته می باشد.

- از خوردن غذاهای پورین دار اجتناب کنند.

- از ریختن روغن زیاد در غذا جدا خودداری کنند.



منبع: تبیان

نقرس

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید 


نقرس


خشکی و درد مفصل‌ شانه‌

 

خشکی و درد مفصل‌ شانه‌

 

 

شانه منجمد (frozen shoulder) یا جمود مفصل‌ شانه‌ عبارتست از درد و سفتی‌ مفصل‌ شانه‌ که‌ باعث‌ ناتوانی‌ در حرکت‌ دادن‌ آن‌ می شود.

 

گرفتگی شانه به علت تشکیل بافت همبند را شانه یخ‌زده یا کپسولیت چسبنده گویند که دردناکی حرکت شانه یا عدم حرکت آن را به دنبال دارد. پزشکان در مورد علت اصلی بروز شانه یخ‌زده اتفاق نظر ندارند؛ برخی آن را ناشی از التهاب، برای مثال در اثر مواردی چون التهاب لایه داخلی کپسول مفصلی یا سینوویوم، یا پی‌آمد واکنش‌های خودایمنی‌ای می‌دانند که در آنها بدن به مواد و بافت‌های خود حمله می‌کند.دیگر علل احتمالی ابتلا به شانه یخ زده عبارت‌اند از:

 

  •  واکنش‌های پس از صدمه دیدن یا جراحی
  •  حرکت ندادن شانه به دلیل بروز درد ناشی از عارضه‌هایی چون آرتریت (بیماری التهاب مفصل)، پارگی تاندون شانه، التهاب بورس یا بورسیت یا التهاب تاندون یا تاندونیت.
  •  حرکت ندادن بازو به دلایلی مانند بستن آتل پس از جراحی یا شکستگی

 

بااین حال غالباً دلیل مشخصی برای این نوع گرفتگی و خشکی شانه وجود ندارد.

 

 

 


 
 

واژه‌ منجمد (frozen) در این‌ عبارت‌ اشاره‌ به‌ یخ زدن ندارد، بلکه‌ به‌معنی‌ عدم‌ انعطاف‌پذیری‌ در حرکت تاندون‌ها، بورس‌، کپسول‌ مفصلی‌، عضلات‌، عروق‌ خونی‌ و اعصاب‌ مرتبط‌ با مفصل‌ شانه‌ است‌.

 

این‌ عارضه‌ در همه‌ سنین‌ دیده‌ می‌شود، ولی‌ در مردان‌ بالای‌ 40 سال‌ که‌ در دوره‌ جوانی‌ به‌ ورزش‌های‌ قهرمانی‌ می‌پرداخته‌اند، شایع‌تر است‌.

 

 

 

 

 

جمود مفصل شانه (کپسولیت‌ چسبنده‌)

 

ناتوانی ناشی از این عارضه ممکن است وخیم باشد و در صورتی که درمان نشود، ممکن است در طول زمان بدتر شود.

 

علت دقیق ایجاد این عارضه مشخص نیست، اما احتمالا یک فرآیند التهابی آن را به وجود می‌آورد.

 

گاهی جمود مفصل شانه ناشی از بی‌حرکتی آن برای مدت طولانی به علت آسیب‌دیدن، جراحی یا بیماری است.

 

اما در بسیاری از موارد علت آن نامعلوم است.

 

خوشبختانه، در اغلب موارد می‌توان شانه را دوباره به حرکت در آورد (هر چند که بهبودی کامل زمان می‌برد) و خود فرد نیز باید به درمان کمک کند.

 

 

 

علایم‌ شایع‌ جمود شانه

 

در مراحل‌ اولیه‌:

 

- درد خفیف‌ شانه‌ که‌ به‌سوی‌ درد شدید پیشرفت‌ کرده‌ و خواب‌ و فعالیت‌ طبیعی‌ فرد را دچار اختلال‌ می‌کند. درد با حرکت‌ دادن‌ شانه‌ بدتر می‌شود.

 
سفتی‌ مفصل‌ شانه‌ که‌ مانع‌ حرکت‌ طبیعی‌ شانه‌ می‌شود در ین مشکل دیده می شود. با کاهش‌ حرکت‌ شانه،‌ این‌ سفتی‌ افزایش‌ می‌یابد
 

- احساس‌ صدای‌ ساییدگی‌ یا شکستن چینی‌‌ هنگام‌ حرکت‌ شانه‌

 

 

 

در مراحل‌ پیشرفته‌:

 

- درد بازو و گردن‌

 

- ناتوانی‌ در حرکت‌ دادن‌ شانه‌

 

- درد غیر قابل‌ تحمل‌ شانه‌

 

 
 

چگونه شانه دچار جمود می‌شود؟

 

مرکز اصلی شانه یک مفصل توپی و حفره‌ای است که مفصل گلنوهومرال (Glenohumeral) خوانده می‌شود و سر استخوان بازو یا هومروس (humerus) را به بخش خارجی خمیده استخوان کتف (scapula)، به نام حفره گلنوئید (glenoid) وصل می کند.

 

 

 

جمود مفصل شانه معمولا با یک جراحت (مثل شکستگی) یا التهاب بافت‌های نرم مانند بورسیت (التهاب کیسه مفصلی) یا تاندینیت (التهاب تاندون) در "روتاتور کاف‌" (مجموعه‌ای از عضلات و تاندون‌ها که مفصل شانه را پایدار نگه می‌دارند) آغاز می‌شود.

 

 

 

التهاب باعث درد می‌شود که با حرکت بدتر می‌گردد، به این ترتیب دامنه حرکت مفصل کم می‌شود.

 

هنگامی که شانه به این شیوه بی‌حرکت می‌شود، بافت همبندی اطراف مفصل گلنوهومرال (کپسول مفصل) ضخیم و منقبض می‌شود و توانایی طبیعی‌اش را برای کشیدگی از دست می‌دهد.

 
سعی فرد برای جلوگیری از درد ناشی از حرکت شانه، به انقباض بیشتر کپسول شانه می‌انجامد.
 

بازو جای کمتری برای حرکت کردن درون کپسول شانه پیدا می‌کند، و مفصل ممکن است مایع نرم‌کننده اش را از دست بدهد. در موارد پیشرفته، نوارهای بافت جوشگاهی (چسبندگی) میان کپسول مفصل و سر بازو به وجود می‌آید.

 

 

 

ایجاد جمود مفصل شانه ممکن است 2 تا 9 ماه طول بکشد.

 

اگرچه درد ممکن است به تدریج بهبود یابد، ولی سفتی مفصل ادامه پیدا می‌کند و دامنه حرکت مفصل محدود باقی می‌ماند.




منبع: تبیان

 

درمان اسپوندیلولیستزی

 

درمان غیر جراحی اسپوندیلولیستزی

 

گرچه این درمان ها سرخوردگی مهره را درست نمیکنند ولی بسیاری از بیماران با این درمان ها احساس راحتی بیشتری کرده و مشکلات آنها از بین میرود. مهمترین آنها عبارتند از

• استفاده از كرست ها كمربندهاي ميله دار

فیزیوتراپی: شامل انجام نرمش هایی برای افزایش قدرت انعطاف ستون مهره و افزایش قدرت عضلات شکم و عضلات اطراف ستون مهره

داروهای ضد التهابی : مثل بروفن یا سلکسیب با کاهش التهاب در اطراف عصب میتوانند شدت علائم را کاهش دهند.

• تزریق کورتیکوستروئید : با تزریق این داروها در اطراف نخاع به توسط پزشک معالج ممکن است التهاب کاهش پیدا کرده و درد و علائم حسی کمتر شوند.

 

درمان جراحی اسپوندیلولیستزی

 

در سر خوردگی ناشی از پیری که به 6-3 ماه درمان های غیر جراحی جواب کافی نمیدهند و در سر خوردگی های اسپوندیلولیتیک که به 12-6 ماه درمان های غیر جراحی جواب نمیدهند و درد و علائم حسی زندگی روزمره بیمار را مختل کرده است از جراحی استفاده میشود.
وقتی سرخوردگی مهره کمر یا علائم عصبی در حال پیشرفت است هم معمولاً پزشک ارتوپد تصمیم به جراحی میگیرد. درمان جراحی که برای این بیماران استفاده میشود انجام لامینکتومی Laminectomy است. در این روش قسمتی از استخوان های طبیعی مهره که لامینا نامیده میشود خارج میگردد. این جراحی را دکمپرشن Decompression هم میگویند چون موجب رفع فشار و کمپرشن از روی اعصاب میشود.

 

بعد از دکمپرشن و برداشتن فشار از روی اعصاب، مهره های مجاور به هم جوش داده میشوند. در این روش از پیوند استخوان و از وسایل فلزی مانند پیچ و میله ممکن است استفاده شود تا مهره ها زودتر و بهتر جوش بخورند.

 

 

منبع: وبلاگ دکتر حیدریان

 

انواع آرتریت و روماتیسم

۱- استئوآرتریت یا آرتروز

این بیماری باعث ساییدگی و پارگی غضروف مفاصل می‌شود و درد مفصل ایجاد می‌کند.

برنامه مرتب ورزشی برای این افراد بسیار خوب است. با این کار عضلات اطراف مفاصل تقویت شده و از میزان وزن این افراد کم می‌شود. ولی از ورزش شدید جدا پرهیز کنید، زیرا ممکن است مفاصل را دردناک‌تر کند.

۲- آرتریت روماتوئید
  • آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی می‌باشد و بدن با بافت‌های موجود در مفاصل می‌جنگد.
  • یک برنامه ورزشی شامل فعالیت و استراحت می‌باشد. هنگامی که خسته نیستید، ورزش کنید.
  • حداقل یک بار در روز ورزش کنید. اگر بعد از بیدار شدن ورزش کنید، سفتی و سختی مفاصل در صبح را کم می‌کنید.
  • برای این بیماران، ورزش‌های هوازی از قبیل: شناو دوچرخه سواری بسیار مفید است.
  • همیشه درست بایستید و درست بنشینید.
۳- استئوپروز (پوکی استخوان)

در این بیماری پوکی استخوان، بافت استخوان تحلیل رفته است. درد استخوان و شکنندگی استخوان از علائم این بیماری می‌باشد.

برنامه مرتب ورزشی داشته باشید. ورزش کردن باعث تقویت استخوان‌ها می‌گردد.

وزنه برداری، ورزش‌های قدرتی و ورزشهای هوازی برای جلوگیری از استئوپروز مفید می‌باشند.

۴- فیبرومیالژیا (Fibromyalgia)

درد و سختی عضلات، تاندون ها و مفاصل به نام فیبرومیالژیا خوانده می‌شود.

ورزش برای شما بسیار مفید است. تناسب اندام، بهبود خواب و کاهش درد از فواید ورزش برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا می‌باشد.

ورزش‌های هوازی و قدرتی برای این افراد خوب است.

برنامه مرتب ورزشی داشته باشید.

همیشه طرز ایستادن و نشستن خود را درست کنید.

۵- Ankylosing spondylitis

یک نوع آرتریت نخاعی می‌باشد. بیمار، مفاصل مهره‌ها و خاصره خاجی را نمی‌تواند حرکت دهد.

ورزش برای این بیماران حیاتی می‌باشد.

کشش گردن، نخاع، شانه‌ها و ران‌ها از مهم‌ترین ورزش‌ها می‌باشد.

ورزش‌های قدرتی برای کمر و ران‌ها از ورزش‌های خوب برای درست ایستادن و نشستن می‌باشند.

شنا نیز یک ورزش عالی برای این افراد می‌باشد. اگر محدودیت حرکت در گردن دارید، از ماسک مخصوص تنفس در زیر آب استفاده کنید.

از حرکات ورزشی تند و سریع اجتناب کنید.

۶- لوپوس

لوپوس نیز یک بیماری خود ایمنی می‌باشد. در این بیماری سیستم ایمنی بدن خوب کار نمی‌کند. این بیماری بر پوست، مفاصل، کلیه‌ها و دیگر اعضای بدن اثر می‌گذارد.

  • بهترین زمان برای ورزش کردن، وقتی است که خسته نیستید.
  • ورزش این افراد شامل نوع متعادل: کشش، قدرتی و هوازی می‌باشد.
  • پیاده روی شنا و دوچرخه سواری برای این بیماران خوب است.
  • قبل از رفتن به تختخواب، ورزش‌های کششی را انجام دهید.
  • از ورزش‌های با شدت زیاد جدا خودداری کنید.
  • ورزش در بیماران آرتریتی که مفاصل را جراحی می‌کنند.
  • ورزش را ادامه دهید تا عضلاتی که مفاصل را حفاظت می‌کنند، تقویت شوند.

  • اسکی و دوچرخه سواری انجام ندهید، زیرا ممکن است مفاصل جدید تحت کشش زیاد قرار گیرند.
  • چند حرکت را با هم انجام ندهید.
  • ورزش‌های شدید و قدرتی را انجام ندهید.
  • بهترین ورزش‌ها بعد از جراحی مفصل، پیاده روی و شنا می‌باشند. بهتر است، از زیاده‌روی در این ورزش‌ها نیز جدا خودداری کنید، زیرا امکان دارد فشار زیادی را به مفاصل ترمیم شده، وارد کنند.
  • اگر جراحی زانو یا ران انجام داده‌اید، از دویدن خودداری کنید.
  • اگر مفصل ران را جراحی کردید، بیش از حد خم و راست نشوید. نباید ورزش‌هایی را انجام دهید که زانو بالاتر از ران قرار گیرد و پاهای خود را ضربدری نکنید.
  • اگر شما خواهان اندامی متناسب هستید، می‌توانید به کلاس ورزشی بروید و از وسایل ورزشی استفاده کنید، مانند: تردمیل و دوچرخه ثابت.
نکات ضروری هنگام ورزش کردن
  • هنگامی ورزش کنید که درد و سفتی مفاصل را نداشته باشید و خسته نباشید.
  • لباس راحت و گشاد و کفش راحت بپوشید.
  • یک دوش آب گرم قبل از ورزش باعث تمدد اعصاب می‌شود.
  • هیچ گاه مفاصل را بیش از حد خسته نکنید.
  • ورزشی که موجب درد شدید می‌شود را فوراً قطع کنید.
  • اگر شما ۲ ساعت بعد از ورزش احساس درد دارید، دفعه بعد آن ورزش را کمتر انجام دهید.
  • بهتر است ورزش‌های خوابیده را بر روی زمین انجام دهید.
  • ورزش را برای خود یک عادت مانند غذا خوردن و خوابیدن قرار دهید.



منبع: وب سایت دکترمسعود عمادی

بهترین داروهای ضد التهاب


بهترين داروهاي مسكن درد التهاب مفاصل كدامند؟

خبر خوب اين است كه امروزه داروهاي زيادي براي التهاب مفصلي وجود دارند. اغلب آنها نسبتا بي خطر بوده و به خوبي تحمل مي شوند، اما هيچ دارويي نيست كه عارضه جانبي نداشته باشد.

اگر درد التهاب مفاصل شما يك مشكل دائمي هستند، نياز داريد كه از پزشك تان درباره نوع و ميزان داروي مناسب سؤال كنيد.

 ولي اگر درد شما فقط پس از يك فعاليت غير معمول بروز مي كند، مي توانيد از يكي دو عدد قرص استامينوفن استفاده كنيد.

برخي از مردم به جاي آن آسپيرين را ترجيح مي دهند. اگر سابقه زخم معده ، خونريزي ، آسم يا آلرژي داريد، قبل از مصرف آسپيرين يا دارويي مثل ايبوپروفن با پزشك تان مشورت كنيد.

اگر علائم شما طولاني بوده و مربوط به فعاليت هايي هستند كه هميشه به آن ها نمي پردازيد، داروهاي ضدالتهاب غير استروييدي مانند: ايبوپروفن و ناپروكسن مي توانند درد شما را تسكين دهند. كساني كه آرتروز ملايمي دارند، مي توانند با مصرف تنها يك يا دو قرص از گروه داروهاي ضد التهابي غير استروييدي براي يك يا دو روز، بهبود يابند.

در صورتي كه علائم شما شديدتر و طولاني تر باشد، ممكن است درگيري مفاصل تان پيشرفته تر باشد و شايد نياز به دوز بالاتري از داروها بر طبق يك برنامه درماني منظم داشته باشيد.

به هر حال براي مصرف دارو حتما با پزشك تان مشورت كنيد.

آيا درمان هاي مکمل، براي درد التهاب مفصلي سودمند هستند؟

در مورد اين پرسش، نقطه نظرهاي متفاوتي وجود دارد و پاسخ كوتاه و آساني در مورد تمامي انواع درمان هاي مكمل التهاب مفصلي وجود ندارد. حتي تعريف درمان هاي مكمل از يك منبع به منبع ديگر متفاوت است. براي مثال، گرما، ماساژ، و كشش كه در مورد بسياري از افراد در تسكين علائم التهاب مفصلي كمك كننده هستند، توسط برخي به عنوان درمان مكمل قلمداد مي شوند، حال آن كه در واقع اين روش ها، براي سال ها از روش هاي استاندارد بوده اند. مشكل موجود در اين زمينه اين است كه درباره درمان هاي مكمل تا كنون بررسي كافي انجام نشده است. براي اكثر مردم، علائم مربوط به التهاب آرتريت از يك روز به روز ديگر در تغيير هستند. بنابراين اگر مثلا يك داروي گياهي را يک روز مصرف كرده ايد كه به هر دليل حال تان بهتر بوده است، ممكن است چنين تصور كنيد كه دارو باعث بهبودي شما شده است. در درمان التهاب مفصلي، حدود 30 درصد افرادي كه دارونما به جاي دارو استفاده كرده اند، حداقل به طور موقت بهبود علائم را گزارش نموده اند.

در پايان بايد گفت كه استانداردهاي كيفي براي داروهاي مكمل وجود ندارد. تحقيقات نشان مي دهد كه در ميان مارك هاي تجاري متفاوت، مقادير ماده فعال، متفاوت است و حتي اين تفاوت در ميان داروهاي داراي يك نوع برچسب تجارتي نيز ديده مي شود. همين يك دليل براي پرهيز از مصرف آنها كافي است.

يافتن يك داروي بي ضرر و مؤثر براي درد التهاب مفصلي کاري پيچيده است كه ممكن است به سال ها زمان نياز داشته باشد. تلاش براي دور زدن روش هاي استاندارد مي تواند نتايج زيان بار، اتلاف پول، وقت و انرژي را به دنبال داشته باشد.



منبع: وب سایت دکتر فرخانی

بایدها و نبایدها برای درد مفاصل


بایدها و نبایدها برای درد مفاصل

درد ناشي از التهاب مفصل (آرتريت) و همچنين تلاش براي انتخاب يك مسكن مؤثر مي تواند شما را دلسرد كند. براي يافتن پاسخ رايج ترين پرسش هايي كه در اين زمينه مطرح مي شوند، شما را به خواندن اين مقاله دعوت مي كنيم:

آيا فعاليت بدني، درد حاصل از التهاب مفصلي را بدتر مي كند؟

اگر هم اكنون دچار التهاب مفاصل هستيد، اين درد با انجام فعاليت هايي كه باري را بر مفاصل شما تحميل مي كند يا به انجام حركات مداوم نياز دارد، بدتر خواهد شد. اما اگر آسيب مفصلي شما ملايم بوده و بيشتر علائم شما مربوط به تاندون ها(رباط ها)، زرد پي ها و عضلات اطراف مفصل هستند و نه خود مفاصل، يك برنامه ورزشي ملايم، مي تواند درد شما را تسكين ببخشد. تمرين هاي كششي و تقويت كننده عضلات را حتما در برنامه ورزشي خود قرار دهيد.

با پزشك خود براي تعيين راه حل و برنامه ورزشي مناسب براي وضعيت خاص خودتان، مشورت كنيد. التهاب مفصل از فردي به فرد ديگر متغير است. از پزشك تان بخواهيد كه نوع التهاب مفصلي شما و شدت آن را با دقت تعيين كند. از اين اطلاعات براي تصميم گيري درباره بهترين سرگرمي ها و فعاليت ها استفاده كنيد.

از چه نوع فعاليت هايي عموما بايد پرهيز كرد و چه نوع فعاليت هايي براي اكثر افراد مبتلا به درد التهاب مفصلي مناسب هستند؟

فعاليت هايي كه فشار ناگهاني را بر مفاصل تحميل مي كنند، از قبيل بالا و پايين پريدن، و تنيس بازي كردن، علائم التهاب مفصلي را بدتر نموده و افزايش التهاب و تورم را سبب مي شوند. فعاليت هايي كه به نظر مفيد مي رسند، شامل ورزش هايي هستند كه عضلات شما را تقويت نموده، از مفاصل تان حفاظت كرده و استرس و آسيب وارده به مفاصل را به حداقل مي رسانند؛ براي مثال، تقويت عضلات جلو و پشت ران به حفاظت از مفاصل زانو و مفصل لگن كمك مي كند.

پزشك شما ممكن است بتواند به شما ورزش هايي را ياد بدهد كه باعث تقويت عضلات تان شوند، بي آنكه به مفاصل تان صدمه بزنند.

هر آنچه را مي توانيد انجام دهيد تا فعاليت فيزيكي خود را حفظ كنيد و در عين حال مواظب مفصل هايتان نيز باشيد. اگر مفاصل شما دردناك تر و آسيب ديده تر از آن هستند كه بتوانيد فعاليتي مثل قدم زدن را انجام دهيد، شنا يا ساير ورزش هاي آبي مي توانند انتخاب بهتري براي فعال نگه داشتن و روي فرم نگه داشتن شما به حساب آيند.

چگونه مي توانيد خشكي و درد حاصل از نشستن طولاني مدت را كاهش دهيد؟

بسياري از افراد مبتلا به التهاب مفاصل، پس از نشستن يا استراحت كردن دچار خشكي مفاصل مي شوند، به ويژه اگر قبل از نشستن يا خوابيدن، از مفاصل شان كار زيادي كشيده باشند.

بيشتر مبتلايان به روماتيسم مفصلي پس از بيدار شدن از خواب، مثلا صبح ها، دچار خشكي مفصل مي شوند. اين ها علائم شايع التهاب مفصلي هستند. حركت مي تواند برخي از علائم را كاهش دهد.

اگر ناچار هستيد براي مدت طولاني بنشينيد، وضعيت نشستن خود را براي پيشگيري از خشكي مفاصل يا كاهش آن، تنظيم كنيد.

براي مثال، سرتان را به جهات مختلف بچرخانيد، وضعيت بازوهايتان را تغيير دهيد و ساق پاهايتان را خم كنيد و بكشيد. اين حركات ملايم از خشكي بيش از حد جلوگيري مي كنند.

بسياري از اوقات، پس از كار سخت و فشار بر مفاصل، اين خشكي تا چند روز باقي مي ماند.

در چه صورتي، پس از بروز درد التهاب مفصلي، بايد به پزشك مراجعه كرد؟

در صورت بروز درد در منطقه اي جديد يا باقي ماندن علائم براي بيش از چند روز، به پزشك مراجعه كنيد.

در صورتي كه در همان ابتداي بروز علائم به آن ها توجه شود، درمان مؤثرتر خواهد بود. اگر مي دانيد كه علائم شما در نتيجه فشار بر مفاصل ايجاد شده اند و پس از چند روز از بين مي روند، نيازي به مراجعه به پزشك نخواهيد داشت.



منبع: وب سایت دکتر فرخانی

التهاب مفاصل


التهاب مفاصل



التهاب مفصلی یک نام کلی برای حالتی است که علل متنوعی دارد و با گرمی ، قرمزی ، تورم ، درد یا محدودیت حرکات مفصل مشخص می گردد .

دو دسته از علل عمده آن بیماریهای عفونی و بیماریهای روماتیسمی یعنی بیماریهای بافت همبندی هستند . انواع روماتیسمی آن خود به چند دسته تقسیم می شوند که یکی از آنها بنام التهاب مفصلی-استخوانی یا بیماری اضمحلال مفاصل از بیماریهای شایع بخصوص در سالمندان است و تقریباً تمام افراد بیش از ۷۰ ساله به آن مبتلا هستند .

این بیماری اغلب ، مفاصل تحمل کننده وزن مانند مفصل زانو و لگن را مبتلا می کند و ناشی از فرسایش مزمن غضروف و سطوح مفصل است . این بیماری مهمترین و شایعترین عامل زمین گیری در سالمندان است .


● چگونه از التهاب مفصلی پیشگیری کنیم ؟

مهمترین عوامل پیشگیری کننده از بیماری فرسایشی مفاصل حفظ وزن مناسب بدن است چون زیاد بودن وزن موجب فشار بیشتری بر مفاصل بویژه مفصل زانو می شود و در دراز مدت باعث فرسایش بیشتر آن می گردد . ورزش منظم ، استراحت مناسب و حفاظت مفاصل از فشارهای کاری زیاد از عوامل پیشگیری کننده دیگر هستند.


● چگونه درد مفاصل را مهار کنیم ؟

بسیاری از سالمندان مبتلا به التهاب فرسایشی مفاصل از درد شاکی هستند و از مصرف داروهای مختلف که اغلب عوارضی را نیز بدنبال دارد نگران هستند .

یک راه مهار این دردهای مفصلی که بسیار ساده و ولی مؤثر است گرم کردن یا سرد کردن مفصل است .

گرم کردن باعث کاهش انقباض عضلات و خونرسانی بیشتر به بافت های مفصل می شود و در مقابل سرد کردن باعث کــاهش فعالیت اعصاب حس کننــده درد می گردد ، البته قبل از استفاده از هر روش برای درمان مشکلات خود حتماً پزشک خود را در جریان بگذارید.



منبع: پزشکان بدون مرز