علل آرتروفی های عضلانی


علل آتروفی عضلانی



برخی از آتروفی های عضلانی در اثر افزایش سن رخ می دهد، از دیگر علت ها می توان موارد زیر را نام برد:

- میوپاتی مرتبط با الکل: میوپاتی، بیماری بافت عضلانی می باشد.

- اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی

- سوختگی ها

- درماتومیوسیت: یک بیماری عضلانی که باعث بثورات و التهاب پوست می شود.

- پلی میوسیت: بیماری التهابی که باعث ضعف ، ورم، حساس شدن و تخریب عضلات می گردد.

- سندرم گیلن باره

- صدمات

- درمان طولانی مدت با داروهای کورتیکواستروئید

- سوء تغذیه

- نفروپاتی دیابتی: به علت افزایش میزان قند خون، اعصاب بدن تخریب می شوند.

- دیستروفی عضلانی : یک اختلال ارثی می باشد و شامل ضعف عضلات و از دست رفتن بافت عضله ای است و در اثر گذشت زمان بدتر می شود.

- عدم تحرک

- استئوآرتریت: یک اختلال مفصلی است که ناشی از افزایش سن و فرسودگی و یا پارگی مفصل می باشد.

- فلج اطفال

- آرتریت روماتوئید: یک بیماری طولانی مدت است که باعث ورم مفاصل و بافت های اطراف مفاصل می باشد.

- صدمه به نخاع: این صدمه ممکن است به طور مستقیم به نخاع وارد شود و یا به طور غیرمستقیم از بیماری های اطراف استخوان ها، بافت ها و یا عروق خونی ایجاد گردد.

- سکته : هنگامی که جریان خون به قسمتی از مغز متوقف شود.

 

مراقبت خانگی

طبق دستور پزشک، برای درمان آتروفی عضلانی یک برنامه ورزشی توصیه می شود.

این ورزش ها می تواند شامل: ورزش های آبی برای کاهش حجم کار عضلانی و انواع دیگر توانبخشی باشد.

افرادی که نمی توانند یک و یا چند مفصل را حرکت دهند، می توانند با آتل و یا یک نوار سفت ورزش کنند.

اگر آتروفی عضلانی پیشرفت کند، حتی با کمک داروها و روش های زیر درمان نمی شود. پس بهتر است هر چه زودتر به فکر درمان آتروفی عضلانی باشید.

 


 منبع: تبیان

دلیل اصلی رماتیسم مفصلی چیست؟


دلیل اصلی رماتیسم مفصلی چه چیزی است؟


بیماری روماتیسم مفصلی جزو دسته ای از بیماری های انسان است که به آنها بیماری های خود ایمنی یا اتو ایمیون Autoimmune disease میگویند

در اینجا می توان گفت که علت اصلی این بیماری موضوع ژنتیکی است.

در حقیقت در زمینه ژنتیکی سیستم ایمنی بدن نسبت به محرک های خاصی که از محیط می گیرد پاسخ نامناسب می دهد.

سیستم ایمنی به طور خودکار علیه عوامل خارجی واکنش نشان می دهد و میکروب، ویروس و نظیر این عوامل خارجی را از بدن دفع می کند، در مورد بیماران رماتیسمی سیستم بدنی آنها دچار نقصی می شود که نمی تواند عوامل خارجی را به خوبی تشخیص دهد. بنابراین وقتی عوامل خارجی مثل ویروس و میکروب حتی استرس یا هر عامل دیگری وارد بدن فرد می شوند، سیستم ایمنی به طور طبیعی می خواهد به چنین عواملی واکنش نشان دهد اما به طور همزمان به یک سری عوامل خودی که به طور مشخص در بیماری رماتیسم مفصلی مزمن بافت های مفاصل هستند برخورد می کند و برای آنها ایجاد مشکل می کند.

بدن انسان سیستم دفاعی خاصی دارد که با استفاده از آن در برابر تهاجم میکروب ها از خود دفاع میکند. یکی از روش های سیستم دفاعی بدن، تولید مواد خاصی به نام آنتی بادی Antibody یا پادتن است. این مواد که از جنس پروتئین هستند به میکروب ها میچسبند و موجب تخریب آنها میشوند.

گاهی اوقات سیستم دفاعی بدن به دلایلی که هنوز بر ما ناشناخته است بعضی از سلول های بدن خود انسان را غریبه و مهاجم تشخیص داده و بر علیه آنها آنتی بادی یا پادتن تولید میکند. این آنتی بادی ها به سلول ها حمله کرده و موجب آسیب آنها میشوند. مکانیسم ذکر شده علت اصلی بروز بیماری های خود ایمنی است.

در روماتیسم مفصلی هم سیستم ایمنی به سلول های بدن بخصوص سلول های سینوویوم Synovium cells بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب تغییراتی در آنها میشوند. سینوویوم لایه ای از سلول ها است که سطح درونی کپسول مفصلی را فرش میکنند و موجب ترشح مایع مفصلی ( مایع سینوویوم) میشوند. تاثیر آنتی بادی ها بر سلول های سینوویوم موجب میشود سلول های این لایه افزایش پیدا کرده و در نتیجه لایه سینوویال ضخیم، متورم و همچنین ملتهب شود.

عروق خونی لایه سینوویال افزایش پیدا کرده، همراه با التهاب لایه سینوویال، ترشح مایع مفصلی هم بیشتر شده و مفصل متورم میشود. بدنبال این تغییرات سلول های سینوویال موادی بنام سیتوکین Cytokin ترشح میکنند که موجب بروز التهاب در مفصل شده و همچنین روی سلول های مفصل اثرات تخریبی دارد.
بدنبال تورم مفصل، لیگامان ها و تاندون های اطراف آن تحت کشش قرار میگیرند. این کشش در کپسول مفصلی و تاندون و لیگامان های اطراف مفصل بتدریج آنها را شل و ضعیف کرده و ضعف این ساختمان ها موجب ناپایداری مفصل و در نهایت نیمه دررفتگی و تغییر شکل مفصل میشود
.

بتدریج و با گذشت زمان بافت سینوویال رشد کرده بر روی غضروف رفته و موجب خوردگی آن میشود.

بعد از مدتی استخوان اطراف مفصل هم دچار پوکی و خوردگی شده و در آن کیست هایی بوجود میاید. این تغییرات استخوانی تغییر شکل مفصل را تشدید میکنند.


منبع: وبلاگ دکتر شجاعی

رژیم درمانی و بیماری آرتریت رومائید

رژیم درمانی و بیماری آرتریت رومائید


آرتریت روماتوئید یک بیماری سیستمیک و مزمن است که معمولا در سنین میانسالی رخ می دهد. شیوع این بیماری در زنان بیشتر از مردان دیده می شود.(نسبت زن به مرد حدود 3 به 1 است).این بیماری مزمن التهابی که بیشتر مفاصل را درگیر می کند و باعث تخریب غضروف و ضایعات استخوانی می شود.

نشانه ها شامل:

سفتی صبحگاهی مفاصل، تورم و درد مفصلی، خستگی و بی حالی

رژیم درمانی در بیماری آرتریت روماتوئید

  • مواد ضد التهاب مانند روغن ماهی(omega3) یا استفاده از ماهی های چرب میتواند در کاهش التهاب نقش موثری داشته باشد.مواد غذایی که از روغن حیوانی تشکیل شده باشد میزان التهاب ها را بیشتر می کند.خیلی از تحقیقات نشان داده رژیم هایی که بر پایه رژیم گیاه خواری است در روند بهبود این بیماری نقش موثری داشته است.omega3 در دانه کتان، روغن کانولا نیز دیده شده اما به وفور در ماهیهایی مانند سالمون، ماهی تن، ماهی ساردین وجود دارد. مقدار مورد نیاز در بیماران آرتریت روماتوئید 3-4 گرم omega3 است.
  • روغن رژیم غذایی باید از دانها(آجیل)،روغن مایع گیاهی تامین شود. زرده تخم مرغ از رژیم غذایی حذف نمی شود ولی باید لبنیات کم چرب استفاده شود.
  • گوشت قرمز نباید بیشتر از 2 بار در هفته استفاده شود.بیشتر از پروتئین های گیاهی و ماهی استفاده شود. به دلیل دفع پروتئین در این افراد نیاز به مواد پروتئینی بیشتر می شود.
  • مواد غذایی با میزان آنتی اکسدان بالا (ویتامین های E ،C ،سلنیوم) می تواند مفید باشد. دفع ویتامین در این افراد بالا است و کمبود ویتامین هایی نظیر C ،D ،B6، E،B12 ،اسید فولیک و املاح سلنیوم ،روی،منیزیم و کلسیم در این افراد دیده شده است.درنتیجه باید به رژیم غذایی بیشتر توجه داشت که کمبود این موارد جبران شود.
  • داروهای گیاهی مانند زنجفیل،زردچوبه،آلوورا ،دانه کتان،چای سبز،زعفران،گزنه،کرفس می تواند در کاهش التهاب ها کمک کند.
  • رژیم مدیترانه ای می تواند به این بیماران کمک کند . این رژیم بیشتر از مواد گیاهی( میوها، سبزیجات، حبوبات)،ماهی،و روغن زیتون تشکیل شده است.
  • رژیم دیگری که در بیماران آرتریت روماتوئید پیشنهاد شده رژیم فاقد گلوتن است . گفته شده این رژیم در این افراد باعث  جلوگیری از بیماری قلبی در این افراد می شود.
  • ورزش مرتب در بیماری آرتریت روماتوئید توصیه شده است.(ورزش یوگا،و ورزش در جهت قوی کردن عضلات)و همچنین کاهش وزن در صورت اضافه وزن به این افراد توصیه میشود.
  • متوترکسات داروئی است که در این بیماری تجویز می شود که این دارو موجب تداخل با اسید فولیک شده بنابراین مکمل اسید فولیک تجویز می شود.


منبع: مرکز رژیم درمانی

بیشتر چه کسانی در معرض مبتلا به آرتریت رومائید هستند؟


بیشتر چه کسانی در معرض مبتلا به آرتریت رومائید هستند؟




بيماري آرتريت روماتوئيد يک بيماري روماتيسمي مزمن نسبتا شايع است. شيوع اين بيماري در جوامع مختلف متفاوت و از ۵/۰ تا ۲ درصد متغير بوده که در ايران شيوع آن حدود يک درصد کل جمعيت است.

در اين بيماري بافت پوشاننده مفصل دچار التهاب شده که منجر به خشکي، تورم، درد و محدوديت در حرکت مفصل مبتلا مي شود. در اغلب موارد و درصورت درمان نشدن، اين التهاب ممکن است باعث تخريب بافت هاي مفصلي شده و منجر به ناتواني بيمار شود.

ابتلاي زنان ۲ تا ۳ برابر بيشتر از مردان است ولي با بالا رفتن سن، تفاوت ابتلاي زنان و مردان کم مي شود و اين بيماري ممکن است نوجوانان و جوانان را نيز مبتلا کند اما بيشترين سن ابتلا در بالغان بين ۳۵ تا ۵۵ سالگي است.

تاکنون علت قطعي به عنوان عامل شروع بيماري مشخص نشده است و در مجموع بررسي هاي صورت گرفته، مشخص شده به دلايل نامعلومي (باکتري، ويروس و...) سيستم ايمني بدن دچار اختلال شده و اين سيستم که نقش محافظت از بدن را عليه عوامل بيگانه دارد، عليه بافت هاي خودي به خصوص بافت پوشاننده مفصل عمل کرده و ايجاد آسيب مي کند.

براساس تحقيقات انجام شده، عوامل زمينه ساز متعددي از جمله علل ژنتيک و محيط هم در ايجاد بيماري موثر هستند.


منبع: تبیان اردبیل