پارگی تاندون عضله دوسر بازو در ناحیه شانه

 

پارگی تاندون شانه

 

عضله دوسر بازو در جلوی استخوان بازو قرار دارد. این همان عضله ایست که موقع بازو گرفتن برجسته میشود. وظیفه اصلی این عضله خم کردن مفصل آرنج است ولی عملکرد آن موجب افزایش پایداری مفصل شانه هم میشود.

 

عضلات برای اینکه بتوانند مفاصل را حرکت دهند باید به استخوان ها بچسبند. اتصال عضلات به استخوان ها معمولا از طریق تاندون یا رباط ها صورت میگیرد. عضله دوسر بازو در بالا به توسط دو تاندون جداگانه (تاندون بلند و تاندون کوتاه) به استخوان کتف میچسبد. در پایین هم به توسط یک تاندون به بالاترین قسمت استخوان رادیوس در ناحیه ساعد میچسبد.

 

          

تاندون عضله دوسر بازو چگونه در ناحیه شانه پاره میشود

همانطور که گفته شد قسمت بالای عضله بی سپس یا دوسر بازویی دو تاندون و قسمت پایین آن یک تاندون دارد. پارگی هم میتواند در قسمت بالای تاندون های عضله دوسر و هم در در تاندون پایین آن ایجاد شود.

تاندون پایین عضله که به استخوان زند زبرین یا رادیال میچسبد میتواند بر اثر فشار زیاد پاره شود. پارگی تاندون عضله دوسر بازویی در ناحیه آرنج موجب بروز مشکلاتی در پایین بازو و نزدیکی مفصل آرنج میشود.

در قسمت بالای عضله معمولا پارگی در تاندون بلند آن و در جایی که تاندون از ناودان استخوان بازو عبور میکند ایجاد میشود. این پارگی تاندون شانه موجب بروز علائمی در بالای بازو و در نزدیکی مفصل شانه میشود.

معمولا پارگی تاندون عضله دوسر بازو در ناحیه شانه بدنبال بلند کردن یک جسم سنگین ( بطور مثال در حین بلند کردن وزنه های سنگین در کسانی که بدنسازی میکنند) بوجود میاید. گاهی اوقات زمین خوردن در حالی که کل اندام فوقانی به جلو کشیده شده و کف دست به زمین میخورد هم میتواند موجب پارگی این تاندون و شانه درد شود.

گاهی اوقات تاندون بتدریج و به مرور زمان بر اثر فشارهای زیادی که در حین کارهای سنگین به آن وارد میشود ضعیف و نازک و ریش ریش شده و در نهایت بطور کامل پاره میشود. در مدت زمانی طولانی که تاندون بتدریج ضعیف و ریش ریش میشود به علت تاندنیت ایجاد شده، فرد دچار درد شانه میشود و وقتی که تاندون ناگهان پاره میشود (که معمولا همراه با پاره شدن روتاتور کاف است) ناگهان درد مزمن بیمار شدید شده و سپس از بین میرود و بیمار احساس راحتی میکند.

پارگی ناگهانی بدنبال یک ضربه شدید معمولا در جوان ها و ضعیف شدن تدریجی بدنبال ضربات مکرر معمولا در سنین بالا اتفاق میفتد. چون این عضله در ناحیه شانه به توسط دو تاندون به استخوان کتف میچسبد معمولا پارگی یکی از آنها توانایی و عملکرد عضله را در خم کردن آرنج از بین نمیبرد ولی مسلما آن را ضعیف میکند.

 

چه عواملی میتوانند ریسک این پارگی را بالا ببرند

مهمترین علت پارگی تاندون شانه و عواملی که موجب افزایش احتمال پاره شدن تاندون عضله دوسر بازو میشوند عبارتند از :
 

•  سن بالا

•  بالا بردن اشیاء سنگین بطور مکرر به بالای سر

•  ورزش هایی مثل تنیس و شنا که در آنها دست به بالای سر میرود

• سیگار کشیدن

•  استفاده از داروهای حاوی کورتن

 

 

منبع: ایران ارتوپد

 

 

درمان آرتروز شانه(آکرومیوکلاویکولر)

 

تشخیص آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولر

تشخیص این بیماری معمولاً با استفاده از رادیوگرافی ساده شانه داده می‌شود. در مراحل ابتدایی بیماری که هنوز علائم رادیولوژیک ایجاد نشده اند ممکن است از ام آر آی برای کمک به تشخیص استفاده شود.

 

کم شدن فاصله مفصلی و ایجاد استخوان اضافه در کناره های مفصل از علائم آرتروز است

 

درمان ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر

      
       برداشتن انتهای خارجی استخوان ترقوه

اولین قدم در درمان آرتروز شانه و مفصل آکرومیوکلاویکولر اقدامات غیر جراحی است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از

 

• امتناع از انجام فعالیت‌هایی که شدت درد را افزایش می‌دهند

• گرم نگه داشتن موضع درد

• استفاده از داروهای ضد التهاب مانند بروفن

• در صورت عدم پاسخ به اقدامان ذکر شده پزشک معالج ممکن است از تزریق داروهای حاوی کورتیکوسترویید در مفصل آکرومیوکلاویکولر استفاده کند

در صورتیکه روش‌های بالا نتوانست درد و ناراحتی بیمار را بهبود دهد نیاز به عمل جراحی وجود دارد.

 

روش جراحی به این صورت است که مقداری از استخوان ترقوه در محل مفصل آکرومیوکلاویکولر برداشته می‌شود. هدف از این کار ایجاد فاصله بین دو استخوانی است که مفصل را درست کرده‌اند. با ایجاد این فاصله، دو انتهای استخوان حین حرکت دادن دست کمتر به هم ساییده می‌شوند و در نتیجه درد بیمار هم کمتر می‌شود. این عمل جراحی را می‌توان به صورت باز و یا با استفاده از آرتروسکوپ انجام داد.

بعد از جراحی آرتروسکوپیک حرکات و نرمش‌های شانه بعد از چند روز شروع می‌شوند. در جراحی باز دست به گردن آویزان شده و حرکات آن بعد از سه هفته شروع می‌شود. هدف از انجام این نرمش‌ها بدست آوردن دامنه حرکتی مطلوب و تقویت عضلات شانه است. معمولاً بیماران می‌توانند بعد از دو تا سه ماه به فعالیت‌های معمولی و ورزشی برگردند.

 

 

منبع: ایران ارتوپد

 

ساییدگی یا آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولر شانه

 

آکرومیوکلاویکولرAcromioclavicular joint مفصل بین استخوان ترقوه و استخوان کتف در ناحیه شانه است. دو سر استخوان‌هایی که این مفصل را درست می‌کنند در سطح مفصلی، پوشیده از غضروف است ولی این مفصل خاصیت دیگری هم دارد. بین استخوان‌ها یک بافت شبیه منیسک زانو یا دیسک بین مهره های کمری هم وجود دارد. اگر در بالای شانه خود انتهای خارجی استخوان ترقوه را لمس کنید دست شما بر روی مفصل آکرومیوکلاویکولر قرار گرفته است. در هنگامی که شما دست خود را به بالای سر می‌برید این مفصل حرکت می‌کند.

 

 

 

ساییدگی یا آرتروز در هر مفصلی ابتدا با خراب شدن غضروف آن مفصل شروع می‌شود. در ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر هم از این قاعده مستثنی نیست. این غضروف معمولاً به علت فشارهایی که در طول زندگی به علت کار شدید و یا بلند کردن اجسام سنگین به مفصل وارد می‌شود به تدریج خاصیت خود را از دست می‌دهد و خراب می‌شود. در افرادی که به علت شغلشان مجبورند دست‌های خود را بالای سر نگه دارند و یا اشیاء سنگین را بلند کنند .

 

در کسانی که ورزش‌های رزمی انجام می‌دهند یا زیاد بر روی شانه خود زمین می‌خورند این خراب شدن مفصل زودتر ایجاد می‌شود. ورزش‌های پرتابی مانند راگبی یا پرتاب دیسک، چکش یا نیزه، وزنه برداری و گشتی می‌تواند فشار زیادی به این مفصل وارد کند. به این روند خراب شدن دژنرسانس Degeneration میگویند. گاهی هم علت خراب شدن غضروف این مفصل یک ضربه شدید بر اثر حادثه است که موجب تخریب غضروف می‌شود.

 همراه با این تغییرات، منیسک این مفصل هم خراب شده و خاصیت الاستیک خود را از دست می‌دهد. مجموعه این تغییرات وضعیتی را به وجود میاورد که موجب بروز علائم آرتروز شانه یا ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر می‌شود.

 

 

علائم ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر

 

علائم آرتروز شانه یا ساییدگی این مفصل مانند علائم ساییدگی در دیگر مفاصل بدن است. درد و خشکی مفصل از مهم‌ترین علائم این بیماری است. درد معمولاً در بالای شانه احساس می‌شود و می‌تواند به کتف و یا قاعده گردن انتشار پیدا کند. معمولاً دامنه حرکتی شانه تغییری نمی‌کند. گاهی اوقات بیماران ذکر می‌کنند که در حین حرکت دادن شانه، مفصل گیر می‌کند و صدا می‌دهد.

این علائم به خصوص موقعی تشدید می‌شود که فرد می‌خواهد دستش را به بالای سر یا طرف مقابل بدن خود ببرد مثلاً در حین شانه زدن یا وقتی فرد می‌خواهد کیف پولش را از جیب پشت شلوارش خارج کند. درد ممکن است در حین خوابیدن روی شانه مبتلا افزایش پیدا کند و این وضعیت می‌تواند موجب شود بیمار شب‌ها به علت درد از خواب بیدار شود.

 

 در نگاه به شانه معمولاً بالای شانه در جایی که مفصل آکرومیوکلاویکولر وجود دارد برجستگی دیده می‌شود که در شانه مقابل نیست. فشار دادن به مفصل معمولاً شدت درد را افزایش می‌دهد. برای تایید تشخیص معاینه بخصوصی وجود دارد به این صورت که از بیمار خواسته می‌شود دست طرف مبتلا را بر روی شانه طرف مقابل بگذارد. سپس پزشک بازوی بیمار را به تنه وی نزدیک‌تر می‌کند. با این کار شدت درد شانه بیمار افزایش پیدا می‌کند.

این بیماری بسیار شایع بوده بطوریکه علائم رادیولوژیک آن در نیمی از افراد مسن دیده می‌شود ولی البته اکثر این افراد علائمی از بیماری را نشان نمی‌دهند و مشکلی ندارند. تعداد کمی از آن‌ها دچار علائم ذکر شده می‌شوند. آرتروز این مفصل می‌تواند همراه با پارگی‌های لابروم یا پارگی یا ایمپینجمنت روتاتور کاف باشد و تشخیص را کمی مشکل کند.

 

 

 

منبع: ایران ارتوپد

 

 

خشکی و درد مفصل‌ شانه‌

 

 

شانه منجمد (frozen shoulder) یا جمود مفصل‌ شانه‌ عبارتست از درد و سفتی‌ مفصل‌ شانه‌ که‌ باعث‌ ناتوانی‌ در حرکت‌ دادن‌ آن‌ می شود.

 

گرفتگی شانه به علت تشکیل بافت همبند را شانه یخ‌زده یا کپسولیت چسبنده گویند که دردناکی حرکت شانه یا عدم حرکت آن را به دنبال دارد. پزشکان در مورد علت اصلی بروز شانه یخ‌زده اتفاق نظر ندارند؛ برخی آن را ناشی از التهاب، برای مثال در اثر مواردی چون التهاب لایه داخلی کپسول مفصلی یا سینوویوم، یا پی‌آمد واکنش‌های خودایمنی‌ای می‌دانند که در آنها بدن به مواد و بافت‌های خود حمله می‌کند.دیگر علل احتمالی ابتلا به شانه یخ زده عبارت‌اند از:

 

•  واکنش‌های پس از صدمه دیدن یا جراحی
•  حرکت ندادن شانه به دلیل بروز درد ناشی از عارضه‌هایی چون آرتریت (بیماری التهاب مفصل)، پارگی تاندون شانه، التهاب بورس یا بورسیت یا التهاب تاندون یا تاندونیت.
•  حرکت ندادن بازو به دلایلی مانند بستن آتل پس از جراحی یا شکستگی

 

بااین حال غالباً دلیل مشخصی برای این نوع گرفتگی و خشکی شانه وجود ندارد.

 

 

 

---

 

 

واژه‌ منجمد (frozen) در این‌ عبارت‌ اشاره‌ به‌ یخ زدن ندارد، بلکه‌ به‌معنی‌ عدم‌ انعطاف‌پذیری‌ در حرکت تاندون‌ها، بورس‌، کپسول‌ مفصلی‌، عضلات‌، عروق‌ خونی‌ و اعصاب‌ مرتبط‌ با مفصل‌ شانه‌ است‌.

 

این‌ عارضه‌ در همه‌ سنین‌ دیده‌ می‌شود، ولی‌ در مردان‌ بالای‌ 40 سال‌ که‌ در دوره‌ جوانی‌ به‌ ورزش‌های‌ قهرمانی‌ می‌پرداخته‌اند، شایع‌تر است‌.

 

 

 

 

 

جمود مفصل شانه (کپسولیت‌ چسبنده‌)

 

ناتوانی ناشی از این عارضه ممکن است وخیم باشد و در صورتی که درمان نشود، ممکن است در طول زمان بدتر شود.

 

علت دقیق ایجاد این عارضه مشخص نیست، اما احتمالا یک فرآیند التهابی آن را به وجود می‌آورد.

 

گاهی جمود مفصل شانه ناشی از بی‌حرکتی آن برای مدت طولانی به علت آسیب‌دیدن، جراحی یا بیماری است.

 

اما در بسیاری از موارد علت آن نامعلوم است.

 

خوشبختانه، در اغلب موارد می‌توان شانه را دوباره به حرکت در آورد (هر چند که بهبودی کامل زمان می‌برد) و خود فرد نیز باید به درمان کمک کند.

 

 

 

علایم‌ شایع‌ جمود شانه

 

در مراحل‌ اولیه‌:

 

- درد خفیف‌ شانه‌ که‌ به‌سوی‌ درد شدید پیشرفت‌ کرده‌ و خواب‌ و فعالیت‌ طبیعی‌ فرد را دچار اختلال‌ می‌کند. درد با حرکت‌ دادن‌ شانه‌ بدتر می‌شود.

 

سفتی‌ مفصل‌ شانه‌ که‌ مانع‌ حرکت‌ طبیعی‌ شانه‌ می‌شود در ین مشکل دیده می شود. با کاهش‌ حرکت‌ شانه،‌ این‌ سفتی‌ افزایش‌ می‌یابد

 

- احساس‌ صدای‌ ساییدگی‌ یا شکستن چینی‌‌ هنگام‌ حرکت‌ شانه‌

 

 

 

در مراحل‌ پیشرفته‌:

 

- درد بازو و گردن‌

 

- ناتوانی‌ در حرکت‌ دادن‌ شانه‌

 

- درد غیر قابل‌ تحمل‌ شانه‌

 

 

 

چگونه شانه دچار جمود می‌شود؟

 

مرکز اصلی شانه یک مفصل توپی و حفره‌ای است که مفصل گلنوهومرال (Glenohumeral) خوانده می‌شود و سر استخوان بازو یا هومروس (humerus) را به بخش خارجی خمیده استخوان کتف (scapula)، به نام حفره گلنوئید (glenoid) وصل می کند.

 

 

 

جمود مفصل شانه معمولا با یک جراحت (مثل شکستگی) یا التهاب بافت‌های نرم مانند بورسیت (التهاب کیسه مفصلی) یا تاندینیت (التهاب تاندون) در "روتاتور کاف‌" (مجموعه‌ای از عضلات و تاندون‌ها که مفصل شانه را پایدار نگه می‌دارند) آغاز می‌شود.

 

 

 

التهاب باعث درد می‌شود که با حرکت بدتر می‌گردد، به این ترتیب دامنه حرکت مفصل کم می‌شود.

 

هنگامی که شانه به این شیوه بی‌حرکت می‌شود، بافت همبندی اطراف مفصل گلنوهومرال (کپسول مفصل) ضخیم و منقبض می‌شود و توانایی طبیعی‌اش را برای کشیدگی از دست می‌دهد.

 

سعی فرد برای جلوگیری از درد ناشی از حرکت شانه، به انقباض بیشتر کپسول شانه می‌انجامد.

 

بازو جای کمتری برای حرکت کردن درون کپسول شانه پیدا می‌کند، و مفصل ممکن است مایع نرم‌کننده اش را از دست بدهد. در موارد پیشرفته، نوارهای بافت جوشگاهی (چسبندگی) میان کپسول مفصل و سر بازو به وجود می‌آید.

 

 

 

ایجاد جمود مفصل شانه ممکن است 2 تا 9 ماه طول بکشد.

 

اگرچه درد ممکن است به تدریج بهبود یابد، ولی سفتی مفصل ادامه پیدا می‌کند و دامنه حرکت مفصل محدود باقی می‌ماند.

منبع: تبیان

 

شایعترین علل درد شانه

ایمپینجمنت ( خوانده میشود ایم- پینج- منت) Impingement یکی از شایعترین علل درد شانه در بالغین است. بسیاری از کسانی که از درد شانه ناراحت هستند در واقع ایمپینجمنت یا گیر شانه دارند.

علت و مکانیسم سندرم ایمپینجمنت

 علت ایمپینجمنت یا گیر شانه همانطور که از اسم آن پیدا است گیر کردن تعدادی تاندون در ناحیه شانه بین دو استخوان است. به بیان دیگر وقتی دو استخوان  به یکدیگر نزدیک می شوند تاندون خاصی بین آنها گیر کرده و فشرده می شود و این فشرده شدن تاندون ایجاد درد می کند. گاهی اوقات این تاندون ممکن است آنچنان فشرده شود که پاره شود.

           

دو استخوان ذکر شده یکی سر استخوان بازو و دیگری زائده آکرومیون ( که جرئی از استخوان کتف یا اسکاپولا بوده و در بالای سر استخوان بازو قرار میگیرد) است. معمولاً این دو استخوان وقتی به یکدیگر نزدیک می شوند که فرد سعی می کند دست خود را بالای سرش ببرد. به بیان دیگر سعی می کند کل اندام فوقانی را به بالا ببرد. در این حالت دو استخوان ذکر شده به یکدیگر نزدیکتر شده و فاصله آنها کم می شود.
بطور طبیعی از بین این دو استخوان، تاندونی عبور می کند و بین تاندون و آکرومیون کیسه نازکی حاوی مایع زلالی است که به این کیسه بورس میگویند. بورس موجب میشود اصطکاک زیادی بین تاندون و آکرومیون بوجود نیاید. میدانیم که تاندون ها بافت هایی هستند که حد فاصل و رابط بین عضلات و استخوان هستند. به بیان دیگر عضلات موقعی که می خواهند به استخوانی متصل شوند تا بتوانند آنرا حرکت دهند جنسشان عوض شده و به تاندون تبدیل می شوند. در ناحیه شانه دسته ای از عضلات به نام روتاتورکاف Rotator cuff وجود دارند.

این عضلات از یک طرف به استخوان کتف ( اسکاپولا) متصل شده و از طرف دیگر به توسط تاندون مشترکشان به کمی پایینتر از سر استخوان بازو متصل می شوند. این عضلات مانند یک چادر یا یک سرپوش دورتا دور سر استخوان بازو را احاطه می کنند. با انقباض این عضلات سر استخوان بازو در محل خود ( حفره گلنوئید) پایدار می شود. ( یادآوری می شود که مفصل شانه از دو استخوان تشکیل شده است که با یکدیگر مفصل می شوند. سر استخوان بازو از یک طرف و حفره گلنوئید از طرف دیگر). به بیان دیگر انقباض این عضلات موجب می شود سر استخوان بازو در حفره گلنوئید فشرده شده و مفصل شانه محکم و پایدار شود. این عضلات همچنین کمک می کنند تا بازو به بالا برود یا بچرخد.
بیماری ایمپینجمنت شانه وقتی ایجاد میشود که تاندون های روتاتور کاف بخصوص تاندون سوپرااسپیناتوس بین زائده آکرومیون و سر استخوان بازو گیر میکند و بر اثر آسیب هایی که به آن وارد میشود علائم بیماری تظاهر میکنند.

شیوع سندرم ایمپینجمنت

 این ناراحتی در ورزشکاران جوان بخصوص در ورزش هایی مثل شنا، بیس بال و تنیس که دست بالای سر میرود زیاد دیده میشود. در کسانی هم که به خاطر شغل خود دست خود را زیاد بالای سرشان میبرند مثل نقاشی ساختمان یا کارگران ساختمانی، زیاد دیده میشود. گاهی اوقات یک حرکت نابجای اندام فوقانی یا یک ضربه هم میتواند این ناراحتی را ایجاد کند.

منبع: ایران ارتوپد

درمان درد آرنج - مشاهده فیلم آموزشی

مشاهده فیلم آموزشی 

 درمان درد آرنج، درد شانه، درمان درد گردن،

 درمان خار پاشنه

بر روی لینک های زیر کلیک کنید

درمان درد ارنج 

درمان درد شانه

درمان درد گردن

درمان درد  کف پا