فواید درمان آرتروز زانو با استفاده از PRP

فواید درمان آرتروز زانو با استفاده از PRP
 

1.علاوه بر تسکین درد سبب شروع روند درمانی زانو می گردد.

2. بجای داروی شیمیایی از فراورده های بدن خود بیمار برای درمان استفاده میشود لذا اثرات مضر درمان با داروهای شیمیایی در این روش وجود ندارد.

3. با توجه  به اینکه ماده اصلی مربوط به بدن بیمار است عارضه یا واکنشی در تزریق آن وجود ندارد.

4. در روش تهیه آن نیازی به مراحل زمان برگشت سلولی مورد نیاز در درمان با سلول بنیادین وجود ندارد

روش انجام کار:

در شرایط استریل 8 تا 20 سی سی از خون بیمار گرفته میشود. این کار بسیار شبیه به دادن یک آزمایش خون معمولی است. خون درون لوله ای که حاوی ژل پی آر پی است ریخته میشود و در دستگاهی بنام سانترییوژ قرار داده میشود. حدود ده دقیقه بعد نیروی گریز از مرکز اجزاء خون را از هم جدا میکند. پلاکت های تغلیظ شده هم از بقیه خون جدا میشوند.این سلولها که دارای عوامل رشد زیادی هستند به داخل زانو تزریق میشوند.

پس از عمل

داروهای ضد التهابی چند روز پس از این کار قطع میشوند و 3 تا 5 روز پس از این کار ممکن است بیمار درد خفیفی را تجربه نماید که نشانه شروع ترمیم بافتی است. در صورت درد میتواند از کمپرس یخ سه تا چهار بار در روز استفاده کند.

درمان با این روش نیاز به بستری ندارد و سرپایی است .نیازی به بیهوشی عمومی ندارد و با بی حسی انجام میشود .هزینه های درمانی آن هم در مقایسه با بسیاری از روشهای درمان ارزانتر و مقرون به صرفه است.

انجام پی آر پی جدید ترین روش درمان غیر جراحی آرترو زانو است که بیماران زیادی در سراسر جهان با آن دمان شده اند و نشان داده است که بهبود قابل توجهی در درمان درد و توانایی حرکت را در زندگی روزمره  ایجاد میکند.

 

در آرتروزهای خفیف تا متوسط نتیجه درمانی عالی گزارش شده و در آرتروزهای شدید اثرات تسکینی بسیار خوبی داشته است.

 

استفاده از پی آر پی در درمان سایر دردهای عضلانی اسکلتی:

 

1.تسریع روند ترمیم زانو پس از جراحی باز یا آرتروسکوپی زانو

2.ترمیم آسیب خفیف به رباط صلیبی یا مینیسک زانو

 3.درمان التهاب آرنج یااصطلاحا آرنج تنیس بازان  

 4.درمان التهاب تاندونهای شانه یا آشیل

 

منبع: وب سایت دکتر علیرضا وریانی 

مشاهده فیلم آموزشی 

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

آرتروسکوپی(قسمت ۲)

مشاهده فیلم آموزشی 

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

آرتروسکوپی(قسمت ۱)

درمان آرتروز شانه(آکرومیوکلاویکولر)

 

تشخیص آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولر

تشخیص این بیماری معمولاً با استفاده از رادیوگرافی ساده شانه داده می‌شود. در مراحل ابتدایی بیماری که هنوز علائم رادیولوژیک ایجاد نشده اند ممکن است از ام آر آی برای کمک به تشخیص استفاده شود.

 

کم شدن فاصله مفصلی و ایجاد استخوان اضافه در کناره های مفصل از علائم آرتروز است

 

درمان ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر

      
       برداشتن انتهای خارجی استخوان ترقوه

اولین قدم در درمان آرتروز شانه و مفصل آکرومیوکلاویکولر اقدامات غیر جراحی است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از

 

• امتناع از انجام فعالیت‌هایی که شدت درد را افزایش می‌دهند

• گرم نگه داشتن موضع درد

• استفاده از داروهای ضد التهاب مانند بروفن

• در صورت عدم پاسخ به اقدامان ذکر شده پزشک معالج ممکن است از تزریق داروهای حاوی کورتیکوسترویید در مفصل آکرومیوکلاویکولر استفاده کند

در صورتیکه روش‌های بالا نتوانست درد و ناراحتی بیمار را بهبود دهد نیاز به عمل جراحی وجود دارد.

 

روش جراحی به این صورت است که مقداری از استخوان ترقوه در محل مفصل آکرومیوکلاویکولر برداشته می‌شود. هدف از این کار ایجاد فاصله بین دو استخوانی است که مفصل را درست کرده‌اند. با ایجاد این فاصله، دو انتهای استخوان حین حرکت دادن دست کمتر به هم ساییده می‌شوند و در نتیجه درد بیمار هم کمتر می‌شود. این عمل جراحی را می‌توان به صورت باز و یا با استفاده از آرتروسکوپ انجام داد.

بعد از جراحی آرتروسکوپیک حرکات و نرمش‌های شانه بعد از چند روز شروع می‌شوند. در جراحی باز دست به گردن آویزان شده و حرکات آن بعد از سه هفته شروع می‌شود. هدف از انجام این نرمش‌ها بدست آوردن دامنه حرکتی مطلوب و تقویت عضلات شانه است. معمولاً بیماران می‌توانند بعد از دو تا سه ماه به فعالیت‌های معمولی و ورزشی برگردند.

 

 

منبع: ایران ارتوپد

 

آرتروسکوپی

آرتروسکوپی چیست؟

آرتروسکوپی یک وسیله جراحی است که پزشک متخصص ارتوپدی از آن برای دیدن داخل مفصل به جهت تشخیص یا درمان بیماری استفاده میکند. کلمه آرتروسکوپی به معنای دیدن داخل مفصل است. Arthro به معنای مفصل و scopy به معنای دیدن است. در واقع یک آرتروسکوپ یک مفصل بین است. پزشک معالج با دیدن داخل مفصل میتواند بسیاری از بیماریهای آنرا تشخیص داده و میتواند اقدام به درمان جراحی بعضی از آنها از طریق ارتروسکوپ کند.

 

دلایل نیاز به آرتروسکوپی

روند تشخیص بیماری های مفصلی معمولا از مراحل خاصی میگذرد. پزشک ابتدا سعی میکند با صحبت با بیمار اطلاعات لازم در مورد مشکلات وی را از او بگیرد. سپس وی را معاینه میکند و بعد از آن از طریق انجام آزمایشات و تصویربرداری هایی مانند رادیوگرافی ساده، سی تی اسکن یا ام آر آی سعی میکند به تشخیص بیماری نزدیک تر شود. گاهی اوقات بعد از انجام اقدامات ذکر شده تشخیص دقیق بیماری امکانپذیر نیست. در این موارد ممکن است بتوان از طریق آرتروسکوپ و دیدن داخل مفصل تشخیص بیماری را امکانپذیر کرد. با استفاده از آرتروسکوپ میتوان پارگی لیگامان ها را در شانه و زانو درمان کرد. میتوان غضروف آسیب دیده در شانه یا زانو و منیسک آسیب دیده در زانو را ترمیم یا خارج کرد.

ترمیم یا بازسازی رباط صلیبی قدامی در زانو و یا خروج بافت های ملتهب در زانو، شانه، آرنج، مچ دست و مچ پا با آرتروسکوپ امکانپذیر است. آرتروسکوپ میتواند به خروج استخوان ها یا غضروف های آزاد در شان، زانو، آرنج ، مچ دست و مچ پا کمک کند. به توسط آرتروسکوپ میتوان سندرم کانال کارپ را در ناحیه مچ دست درمان کرد. گرچه میتوان رون هر مفصلی را با آرتروسکوپ دید ولی انجام آرتروسکوپی در شش مفصل بیشتر انجام میشود که عبارتند از زانو، شانه، آرنج، مفصل ران، مچ دست و مچ پا.

 

تکنیک آرتروسکوپی

مهمترین قسمت یک آرتروسکوپ یک لوله فلزی توخالی به اندازه تقریبی یک نی است ( منظور نی هایی است که برای نوشیدن مایعات از آنها استفاده میشود). در یک انتهای این لوله فلزی یک دوربین فیلمبرداری بسیار دقیق قرار گرفته است و در درون لوله تعداد زیادی عدسی وجود دارد. پزشک متخصص ارتوپد از طریق یک شکاف چند میلیمتری این لوله را وارد فضای مفصلی کرده و سپس تصاویر تهیه شده توسط دوربین به یک مانیتور با وضوح بالا منتقل میشود تا پزشک معالج بتواند تصاویر داخل مفصل را روی مانتیتور ببیند.

یک منبع نور پرقدرت از طریق همان لوله نور کافی را برای دیدن داخل مفصل در اختیار میگذارد. از طریق یک شکاف دیگر در روی مفصل لوله باریک دیگری وارد مفصل میشود تا از طریق آن مقداری مایعات به داخل آن فرستاده شود. هدف از این کار یکی اینست که مایع کدر داخل مفصل خارج شده و یک مایع شفاف و زلال جای آنرا بگیرد تا داخل مفصل بهتر دیده شود و دلیل دیگر افزایش حجم داخل مفصل است تا به این طریق اجزای مفصل بیشتر از هم فاصله گرفته و بهتر دیده شوند و فضا برای حرکت آرتروسکوپ در مفصل نیز مهیا شود.

 پزشک ارتوپد میتواند بسیاری از قسمت های داخل مفصل را از طریق آرتروسکوپ ببیند و بیماری ها و ضایعات آنرا تشخیص دهد. پزشک معالج ممکن است از طریق شکاف کوچک دیگری در مفصل ابزارهای جراحی خاصی را به داخل آن فرستاده و از طریق آنها اقدام به درمان جراحی بعضی از ضایعات درون مفصلی کند. این وسایل بسیار متنوع هستند. بعضی از آنها مانند چاقو برای بریدن بکار برده میشوند. با بعضی دیگر که یک سر چرخنده دارد میتوان قسمت هایی از بافتهای داخل مفصل را تراشید. میتوان از لیزر هم در حین آرتروسکوپی استفاده کرد.

مراحل انجام آرتروسکوپی

معمولا درمان آرتروسکوپی بصورت یک جراحی سرپایی است به این منظور که بیمار مدت کوتاهی معمولا چند ساعت قبل از جراحی در بیمارستان بستری شده و بعد از آرتروسکوپی میتواند در همان روز از بیمارستان مرخص شود. مانند هر عمل جراحی دیگر بیمار باید به توسط متخصص بیهوشی تحت بیهوشی عمومی یا بیحس کمری یا بندرت بیحسی محلی قرار بگیرد. پس باید قبل از شروع عمل بیمار حداقل بمدت هشت ساعت چیزی نخورده و نیاشامیده باشد. کل آرتروسکوپی ممکن است چیزی حدود نیم تا یک ساعت وقت ببرد.
اگر در حین عمل بطور کامل بیهوش نشده باشید شما هم میتوانید از طریق مانیتور شاهد آرتروسکوپی باشید. در انتهای جراحی، وسایل خارج شده و شکاف های پوستی بخیه شده و پانسمان میشوند.

عوارض آرتروسکوپی

عوارض آرتروسکوپی زیاد نیست ولی مانند هر جراحی دیگر احتمال عفونت، التهاب وریدها، تورم و خونریزی زیاد، آسیب و عروق یا اعصاب وجود دارد. احتمال عارضه در آرتروسکوپی اگر به درستی انجام شود کمتر از یک درصد است.

 

مزایای آرتروسکوپی

گرچه توجه به آرتروسکوپی از جانب مردم بیشتر به علت استفاده از آن در درمان ورزشکاران معروف بدست آمد، ولی درمان با آرتروسکوپ در بعضی بیماری ها میتواند موجب ساده شدن عمل جراحی، درد کمتر بیمار بعد از جراحی و دوران نقاهت کوتاهتر میشود. بیمار معمولا همان روز یا روز بعد از جراحی میتواند از بیمارستان مرخص شود. خیلی از اوقات بیمار میتوان بعد از چند روز به سر کارش برگردد.

منبع: ایران ارتوپد

معاینه و اقدامات تشخیصی درد زانو

چه موقع به پزشك مراجعه شود؟

- هر گاه بعد از انجام برخوردهاي اوليه كه اشاره شد و يا استفاده از داروهاي ضد درد بعد از 3-7 روز علائم شما ادامه يافت يا حتي بدتر شد حتماً به پزشك مراجعه نمائيد.

- هرگاه بدنبال آسيب به زانو قادر به راه رفتن روي زانو نبوديد فوراً به پزشك يا اورژانس مراجعه نماييد چرا كه احتمال بروز شكستگي زانو در اين موارد بالاست و يك اورژانس به حساب مي آيد.

- تب بهمراه درد زانو ( احتمال عفونت زانو )

- درد بسيار شديد و غير قابل تحمل در زانو.

- زخم بزرگ يا عميق در ناحيه زانو باشد.

- تورم زانو در افرادي كه بيماري خوني دارند ( هموفيلي ) يا آنها كه داروهاي ضد انعقادي مصرف مي كنند ( مثل وارفارين )

 

شرح حال, معاينه و بررسي هاي تصويري

 شرح حال :

- درد در كجاي زانوست ؟

- ماهيت درد چگونه است, درد تيز است يا گنگ و مبهم؟

- آيا آسيب قبلي در ناحيه زانو وجود داشته است يا خير ؟

- چه حركاتي درد را بهبود و چه حركاتي آنرا تشديد مي كند ؟

- آيا فرد مشكل طبي خاصي دارد؟

- ميزان فعاليت روزانه وي چقدر است ؟

- چه داروهايي احتمالاً مصرف مي كند ؟

- آيا حس در ناحيه پا و ساق نرمال است ؟

- آيا فرد تب داشته است يا خير ؟

معاينه:

- بررسي ظاهري زانو از نظر كبودي, تورم, تغيير شكل.

- بررسي حساسيت زانو در لمس آن.

- بررسي و انجام تستهاي اختصاصي مربوط به ارزيابي سلامت رباطها, تاندونها و منيسك ها كه خارج از بحث ماست.

 

راديوگرافي و سي تي اسكن :

- بر حسب شرح حال و معاينه پزشك امكان دارد براي بررسي شكستگي استخواني احتمالي يا دررفتگي زانو و گاهي براي بررسي برخي سطوح مفصلي يا مشاهده تغييرات تخريبي زانو ( آرتروز ) عكس راديوگرافي ساده درخواست كند.

   

- بندرت پزشك براي بررسي دقيق شكستگي يا دررفتگي امكان دارد سي تي اسكن درخواست كند.

- هم CT اسكن و هم راديوگرافي ساده براي بررسي شكستگي هاي عادي هستند اما هر دوي آنها در بررسي و ارزيابي بافت نرم مفصل كه شامل رباطها, عضلات و تاندونها و منيسك ها مي باشند ناتوان هستند.

ام آر آي:

- در مقايسه با سي تي اسكن, ام آر آي شكستگي هاي استخواني را بخوبي نشان نمي دهد.

- در مقايسه با سي تي اسكن, ام آر آي براي بررسي رباطها و تاندونها بسيار عالي است.


آرتروسكوپي :

- به مشاهده داخل مفصل زانو توسط دستگاه ويدئوئي مي گويند.

- در اين روش جراح توسط ابزاري خاص وارد حفره مفصلي زانو شده و آنرا بدقت بررسي مي كند.

- در مواردي مي توان اجسام زائد مثل قطعات شكسته غضروف كه داخل فضاي مفصلي مانده اند و سبب درد شده اند را با اين روش تخليه كرد.

چند توصیه:

تناسب بدن خود را با انجام حركات كششي و تقويت متناسب عضلات حفظ كنيد. انجام حركات كششي روي زانو قبل از ورزش به نحو قابل ملاحظه اي صدمات به زانو را كاهش مي دهد.

- تقويت عضلات چهار سر راني و پشت ران هر دو به كاهش آسيب هاي زانو كمك مي كند.

- چنانچه درد مزمن زانو داريد شنا و ورزشهاي آبي مي تواند درد شما را بهبود بخشد, نيروي شناوري در آب سبب كاهش وزن و نيروي وارده به زانوها مي شود.

- به بدن خود احترام بگذاريد چنانچه ملي درد زانوي شما را ايجاد نموده يا بدتر مي كند آنرا انجام ندهيد.
- هرگاه خسته ايد ورزش را ادامه ندهيد, بسياري از آسيبهاي ورزشي هنگامي رخ مي دهند كه ورزشكار خسته است.
- استفاده از زانو بند در ورزشهايي مثل واليبال يا بسكتبال مفيد است.

منبع: سایت خبری