عوارض در رفتگی و درمان آن
مفصل محلی است که دو استخوان
در کنار یکدیگر قرار گرفته و در آن محل نسبت به هم حرکت دارند. در دررفتگی
بر اثر نیروهای وارده به اندام سطوحی که مفصل را تشکیل میدهند
طوری جابجا میشوند که دیگر در تماس با یکدیگر نیستند. در این حال میگوییم
مفصل دچار دررفتگی Dislocation شده است. درمان دررفتگی مفصل
اولین
اقدام درمانی در دررفتگی جااندازی مفصل است که باید در اسرع وقت انجام
شود. جااندازی دررفتگی مفاصل معمولا بصورت بسته یعنی بدون نیاز به عمل
جراحی انجام میشود. جااندازی دررفتگی کاری دردناک است و پزشک معالج معمولا
قبل از اقدام به جااندازی درد بیمار را با استفاده از بیحسی موضعی یا بیهوشی عمومی کاهش میدهد. گاهی
به علت گیر کردن بافت هایی در داخل مفصل، جااندازی بسته امکانپذیر نیست.
در این موارد جااندازی نیاز به عمل جراحی دارد. در اکثر مواقع در هر
دررفتگی مفصلی پزشک ارتوپد ابتدا سعی به جااندازی بسته میکند و اگر این جااندازی موفقیت آمیز نبود اقدام به عمل جراحی میکند. بعد
از جاافتادن مفصل، باید لیگامان های پاره شده را هم درمان کرد. در موارد
معدودی پارگی این لیگامان ها نیاز به عمل جراحی و بخیه کردن آنها دارد ولی
معمولا نیاز به عمل جراحی نیست. به لیگامان ها اجازه داده میشود که
خودشان در محل پاره شده جوش بخورند. این جوش خوردن ممکن است چند هفته طول
بکشد. در این مدت چند هفته بیمار باید مفصل خود را مرتبا حرکت دهد تا دچار
خشکی نشود مگر در شرایط زیر دررفتگی هم میتواند مانند شکستگی با عوارضی همراه باشد که مهمترین آنها عبارتند از بعضی
از مفاصل بطور مکرر دچار دررفتگی میشوند. بیمار ممکن است هر ماه و حتی هر
هفته دچار دررفتگی شود. در این موارد در حین ضربه اولیه لیگامان های مهم
اطراف مفصل آسیب دیده و بطور مناسبی ترمیم نمیابند. بدنبال آن مفصل دچار
ناپایداری شده و بر اثر ضربه خفیفی و حتی بدون ضربه دچار دررفتگی میشود.
مفاصل شانه، مفصل بین ترقوه و جناق sternoclavicular joint ، مفصل کشکک patellofemoral joint و مفصل مچ پا از این دسته اند.عوارض دررفتگی مفصل چیست؟
دررفتگی مکرر چیست
منبع: ایران ارتوپد
