مشکلات ادراری در ام اس و علت آن

post_image


برای عملکرد طبیعی سیستم ادراری تحتانی (مثانه و مجرای ادرار) سیستم عصبی آن باید کاملا سالم باشد. هر گونه اختلال در عصب گیری سیستم ادراری تحتانی سبب اختلال در عملکرد آن خواهد شد.

دفع ارادی ادرار به یکپارچگی راه های ارتباطی نخاع که به مغز می رسند و مرکز دفع ادرار نخاع وابسته است. فرمان های صادر شده از مغز برای تخلیه باعث شل شدن و باز شدن دریچه می شود در حالی که فرمان های مغز برای نگه داشتن ادرار موجب بسته ماندن دریچه می شود. در ام اس راه های بین مرکز رفلکسی و مغز ممکن است دچار آسیب یا تخریب شوند و در نتیجه دامنه ای از مشکلات ایجاد گردد.


جهت مشاهده ادامه مطلب اینجا کلیک کنید

 

منبع : متخصص ارولوژی

مشکلات مثانه در ام اس، تشخیص و درمان آن ها

post_image


ضایعات عصبی ناشی از ام‌اس ممکن است در دریافت یا ارسال پیام‌ها بین سیستم اعصاب مرکزی و دستگاه ادراری اختلال ایجاد کنند. حاصل این ضایعات سه نوع اختلال عملکردی مثانه می‌باشد

۱- اختلال ذخیره ادرار

- فوریت در دفع ادرار : بیمار احساس شدیدی مبنی بر دفع ادرار به صورت آنی و فوری دارد .

- تکرر ادرار : علی رغم دفع ادرار، پس از گذشت زمان کوتاهی باز بیمار احساس پری مثانه و دفع ادرار دارد .

- شب ادراری : در شب هنگام و زمان خواب و استراحت، بیمار احساس دفع ادرار پیدا می کند .

- بی اختیاری : بیمار دفع ادرار را بدون اراده و خواست خود در هرزمان و یا مکان انجام می دهد .

 

جهت مشاهده ادامه مطلب اینجا کلیک کنید

 

منبع : متخصص ارولوژی

زعفران می تواند در درمان بیماری ام اس موثر باشد

این گیاه ایرانی به درمان بیماری ام اس کمک می کند


زعفران

پژوهش های انجام شده در امریکا نشان داد که زعفران می تواند به درمان بیماری ام اس کمک کند.


 
 
زعفران حاوی ترکیب فعالی به نام کروسین است که از سلول‌های مغزی در برابر بیماری ام اس محافظت می کند.

این ماده در واقع از آسیب دیدن سلول‌هایی که غلاف میلین را در مغز تولید می‌کنند، جلوگیری می‌نماید. میلین لایه‌ای است که مانند عایقی محافظ در اطراف نورون‌ها (سلول‌های مغزی) قرار دارد.

بیماری ام اس در اثر التهاب سلول‌های مغزی ایجاد می شود. در حقیقت در این بیماری سلول‌های مغزی این لایه محافظتی خود را از دست می‌دهند. 

نتایج این پژوهش که در نشریه ایمونولوژی امریکا به چاپ رسید، امیدهای تازه ای را در جهت تولید داروهای جدید برای درمان بیماری ام اس به همراه داشته است.


منبع: سیمرغ

درمان بیماری ام اس امکان پذیر شد


تحقیقات مقدماتی دانشمندان سوئیسی نشان داد داروی فینگولیمد در پیشگیری از عود حملات ناتوان کننده در بیماران مبتلا به ام اس بسیار موثر است.
اگر فاز 3 این مطالعه با موفقیت انجام شود تنها با یکبار مصرف این دارو در روز می توان از عود حملات ام اس پیشگیری کرد.

اگرچه عوارض جانبی این دارو در بلند مدت با این مطالعه کوچک قابل پیش بینی نیست ولی تاثیرات درمانی این دارو بسیار چشمگیر است. با مصرف این دارو عود بیماری تا 50 درصد در بیماران مبتلا کاهش می یابد.
این دارو هم مانند سایر داروهای درمان کننده ام اس با مهار سیستم ایمنی شخص می تواند عوارض جدی به بار بیاورد. عفونت مجرای تنفسی فوقانی، افزایش آنزیم های کبدی و تغییرات ریتم قلبی از عوارض ناخواسته این دارو است.
این بیماری تخریب کننده غشای سلول های عصبی موسوم به میلین بیش از 400 هزار نفر را در آمریکا مبتلا کرده است. امروزه تنها می توان با کاهش دفعات عود بیماری از پیشرفت زود هنگام بیماری ام اس پیشگیری کرد ولی درمان نهایی برای این بیماری وجود ندارد.
این تحقیق با تصویر برداری های پیشرفته از سیستم عصبی نشان می دهد، با مصرف داروی جدید fingolimod تا 50 درصد خطر عود بیماری کاهش می یابد.

عوارض جانبی مربوط به مصرف این دارو وابسته به دوز است و در دوز های بالا عوارضی چون تنگی نفس، عفونت سیستم تنفسی فوقانی ، سردرد و عوارض گوارشی ایجاد می شود .این داروی خوراکی بهتر از سایر دارو های رایج امروزی و اسان تر از آنها می تواند از عود ام اس در بیماران پیشگیری کند.


بسیاری از داروهایی که امروزه در درمان این بیماری استفاده می شود تزریقی است. آخرین دارویی که در سال 2004 برای درمان این بیماری به بازار آمد داروی (Tysabri (natalizumab بود که سه ماه بعد از توزیع در بازار به دلیل گزارش چندین مورد عفونت مغزی کشنده از بازار جمع شد. در سال 2006 با کسب مجوز از سازمان نظارت بر مواد غذایی و دارویی آمریکا این دارو به دلیل منافع چشمگیرش در عده ای از بیماران به بازار برگشت.


منبع: نیک صالحی

 

بیماری ام اس یا MS



بیماری MS یا multiple sclerosis ( یعنی سفت شدن و خشک شدن مکان های مختلف) , یکی از شایعترین بیماریهای مغز و اعصاب بوده و در حدود 50000 نفر در ایران به آن مبتلا هستند.و عمدتا در بالغین جوان بروز میکند. این بیماری از نظر بالینی با درگیری قسمتهای مختلف سیستم اعصاب مرکزی در زمانهای مختلف مشخص میگردد.بدین شرط که دیگر اختلالات عمل چند کانونی سیستم اعصاب مرکزی رد شده باشد. بیشترین میزان بروز بین 20-40 سالگی است زنان تقریبا دو برابر مردان مبتلا میشوند.

بررسی ها نشان دهنده افزایش شیوع بیماری با افزایش فاصله از خط استوا است و در بین مدارهای 40 درجه شمالی و جنوبی جمعیتی که در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری باشند وجود ندارد. بررسی دوقلو ها بروز بیماری در اعضای یک خانواده و ارتباط با عوامل ژنتیک را نشان داده است.

بیشتر آسیب این بیماری به ورید ها یا سیاهرگها است.این ضایعات در ماده سفید نخاع و مغز و در عصب بینایی دیده میشود.

علت بیماری نامشخص است اما به نظر میرسد که بدن بطور بی اختیاری بر علیه اجزا خودش مواد مضر تولید میکند و باعث اختلال کار آنها میگردد. ویروس ها میتوانند چنین مشکلاتی را ایجاد کنند البته هنوز ثابت شده نیست.

بررسی بیماری ام اس از دیدگاه آسیب شناس بیماریهای بدن

حداکثر بروز این بیماری در سنین بین 18-40 سالگی است.علت بیماری مشخص نیست ولی احتمالا بدن در مقابل اجزاء خودی واکنش نشان داده ( در واقع خودی به خودی حمله میکند....برخلاف بیماری عفونی که بدن همیشه در مقابل یک مهاجم حمله میکند). اگر فردی( بیشتر از 15 ساله ) ساکن در منطقه ای که شیوع بیماری بالاست به مناطقی برود که شیوع کمی دارد میزان خطر به همان اندازه ای خواهد بود که در منطقه شیوع بالا بوده , ولی اگر مهاجرت پیش از 15 سالگی باشد خطر ابتلا به بیماری متناسب با محل سکونت فعلی وی خواهد بود.اختلال در راه رفتن-  این امر نقش مواجه زود هنگام را با یک عامل محیطی در ایجاد بیماری موثر میسازد. علاوه بر اینها نقش عوامل ژنتیک هم موثر بوده است.


بیماری با علایم مختلفی میتواند بروز کندو شکایت اولیه ضایعه عبارتند از ضعف موضعی,کرختی گزگز یا عدم تعادل یک اندام کاهش یا تاری دید ناگهانی در یک چشم دوبینی عدم تعادل یا اختلال عمل مثانه که باعث فوریت در دفع یا تاخیر شروع ادرار میگردد.. این علایم گذار بوده طی چند روز تا چند هفته از بین میروند هر چند که معاینه دقیق عصبی ممکن است نشان دهنده باقی ماندن برخی اختلالات باشد. بیماری در دیگر مبتلایان به صورت فلج همراه با اختلالات حسی رخ میدهد.

بین نخستین حمله تا حمله بعدی ممکن است ماه ها تا سالها فاصله وجود داشته باشد. پس از گذشت این دوره علایمی جدید بروز کند یا علایم قبلی عود کرده پبشرفت کند. عود ممکن است در نتیجه عفونت رخ دهد و در زنان در 3 ماه نخست پس از زایمان شایعتر است. افزایش درجه حرارت ممکن است سبب تشدید گذرای علایم در بیمارانی که نقص آنها ثابت است شود. با گذشت زمان و پس از چند عود و بهبود ناقص ,بیمار تدریجا در نتیجه ضعف سفتی اختلال حس عدم تعادل اندام ها اختلال بینایی و بی اختیاری ادرار ناتوان می شود.

علایم در شروع بیماری

اختلال حس 37% بیماران
اختلال راه رفتن 35% بیماران
ضعف یا ناهماهنگی اندام تحتانی 17% بیماران
افت بینایی 15% بیماران
ضعف یا ناهماهنگی اندام فوقانی 10% بیماران
دوبینی 10% بیماران


التهاب چشمی( optic nouritis)

التهاب چشمی ممکن است اولین تظاهر باشد. به دلیل ماهیت گذارای نقص بینایی و فقدان یافته های فیزیکی,گاهی شکایت انها به عنوان هیستری( تمارض به بیماری) تشحیص داده میشود. ممکن است حمله های عود کننده وجود داشته باشند و چشم دیگر معمولا درگیر یشود. به طور کلی میزان شیوع نوریت اپتیک در این بیماری 90% است و شناسایی گرفتاری علامت دار یا تحت بالینی عصب اپتیک سرنخ مهمی است.

دوبینی شکایتی شایع در مراحل اولیه است که اغلب ناشی از گرفتار شدن یک قسمت مغز است. معمولا دوبینی در نگاه به کناره های سمت راست و چپ رخ میدهد. نیستاگموس(حرکات تکانشی غیر ارادی چشمها به راست و چپ) یک علامت شایع است و بر خلاف اکثر تظاهرات بیماری( که تمایلی به فروکشی دارند) اغلب دایمی است 70%



انواع بیماری بر اساس سیر آن عبارتند از نوع عود کننده بهبود یابنده(85%) که در آن پیشرفتی در بین حملات رخ نمیدهد, نوع پیشرونده ثانویه( 85% موارد پس از 25 سال) که با پیشرفت تدریجی پس از یک دوره عود و بهبو د اولیه مشخص میگرددو پیشرونده اولیه ( 10% ) که در آن بیماری از آغاز به صورت تدریجی پیشرفت میکند. نوع پیشرونده-عودکننده نادر بوده در آن به سیر پیشرونده اولیه عود های حاد اضافه میشود. معاینه در موارد پیشرفته اغلب نشان دهنده آتروفی اپتیک نیستاگموس اختلال تکلم و نشانه های اختلال نورون های حرکتی فوقانی حسی و مخچه ای در برخی یا تمام چهار اندام میباشد. باید توجه داشت که تشخیص بر اساس یک علامت یا نشانه واحد داده نمیشود بلکه بر تمامیت تابلوی بالینی که مشخص کننده در گیری
نقاط مختلف سیستم عصبی مرکزی در زمان های مختلف میباشد استوار است.

تشخیص

جهت تشخیص این بیماری باید ثابت نمود که حد اقل دو منطقه از ماده سفید مرکزی در زمان های مختلف دچار ضایعه شده اند. در بیماران با سیر عود کننده-بهبود یابنده و نشانه های درگیری حداقل دو منطقه از ماده سفید مرکزی تشخیص قطعی بیماری از نظر بالینی ممکن است. در بیماران دارای ضایعات متعدد در ماده سفید و فقط یک حمله بایلنی و یا بیماران دارای دوحمله بالینی و فقط یک مثانه عصبی تشخیص این بیماری داده میشود.

بررسی ها

بررسی ها در تائید تشخیص بالینی یا رد دیگر اختلالات مفید میباشد اما به تنهایی تشخیص قطعی اسکلروز مولتیپل را ممکن نمیسازد. مایع مغزی نخاعی آنها معمولا غیر طبیعی است. در صورتی که در معاینه بالینی نشانه های درگیری فقط یک منطقه از سیستم عصبی مرکزی یافت شود تشخیص اسکلروز مولتیپل منوط به اثبات درگیری بدون علامت دیگر مناطق با استفاده از آزمایش پتانسیل های بر انگبخته خواهد بود.MRI نیز در مشاهده ضایعات بدون علامت مفید بوده امروزه به عنوان مهمترین روش در تایید تشخیص مورد استفاده قرار میگیرد. در بیماران مبتلا به نوع نخاعی و بدون درگیری دیگر مناطق انجام میلوگرافی یا MRI نخاع ممکن است جهت رد ضایعات منفرد مادرزادی یا اکتسابی قابل درمان با جراحی لازم شود.



منبع: ایران سلامت

موثرترین روش برای ترمیم سلول های عصبی


موثرترین روش برای ترمیم سلول های عصبی



محققان آمریكایی یك ژل ترمیمی تولید كردند كه استفاده از آن در ترمیم سلول های عصبی و درمان معلولیت های حركتی بسیار موثر است. با استفاده از این ژل امكان ترمیم سلولهای عصبی جنین داخل رحم نیزاست .

عملكرد برخی از اندامهای داخلی بدن به گونه ای است كه سلول های آنان قادر به ترمیم سلول های آسیب دیده هستند. كبد مهمترین عضوی است كه قابلیت ترمیم خود را دارد ولی برخی بخش ها مانند سیستم عصبی این چنین نیستند.

صدمات وارد شده به سلول های عصبی جبران ناپذیر است و یا در صورت امكان ترمیم، با سرعت بسیار پایینی بهبود می یابند. همین امر منجر به بروز معلولیت جزیی یا كلی در افراد می شود.

محققان به تازگی موفق به ابداع روشی شدند كه قادر به ترمیم برخی از اعصاب محیطی آسیب دیده است.
در این روش یك ایمپلنت قابل تخریب به وسیله محیط زیست با یك ژل ترمیم كننده به نام 'GRG' تركیب می شود. استفاده از این تركیب باعث می شود كه رشد سلولی افزایش یابد و سلول های عصبی آسیب دیده و پاره شده ترمیم شوند.

عملكرد این ایمپلنت جدید مانند یك پل است كه دوطرف سلول پاره شده را به هم مرتبط می كند و وجود ژل باعث ترمیم محل آسیب دیدگی می شود.
 
یكی دیگر از قابلیت های این روش، حفظ بقای سلول های عصبی برای پیوند است.
به جرات می توان گفت كه این نخستین باری است كه روشی برای ترمیم سلول های عصبی ابداع شده است.

تابه حال این روش در چند مدل حیوانی آزمایش شده و نتایج قابل قبولی دربرداشته است.
 
عملكرد سلول های عصبی مانند كابل برق است، چنانچه این كابل به هر دلیلی آسیب ببیند یا قطع شود، دیگر امكان انتقال انرژی از آن میسر نیست.
سلول های عصبی آسیب دیده نمی توانند سیگنال های عصبی را انتقال دهند و سیستم حركتی مختل می شود.

محققان بر این باورند كه در آینده ای نزدیك با توسعه این روش می توان از آن در درمان بیماری ام اس و پاركینسون نیز استفاده كرد.