سندرم کانال کارپ
آیا تا به حال سندرم کانال کارپ به گوشتان خورده است؟
احساس می‌کنید دستتان مثل یک تکه گوشت بی‌حس شده است. تلاش می‌کنید با تکان دادن دست، خواب رفتگی آن را برطرف کنید. با مراجعه به پزشک متوجه می‌شوید بیماری‌ای تحت عنوان سندرم «کانال کارپ» است که خواب را از شما گرفته است. سندرم «کانال کارپ» در خانم‌ها پنج برابر بیشتر از آقایان است. این بیماری در اثر فشار به عصب میانی یا مدیان در کانال مچ دست به وجود می‌آید که از شایع‌ترین نمونه‌های فشار روی اعصاب محیطی بدن است.
کانال مچ دست تنگ نمی‌شود، بلکه قطر محتویات کانال افزایش یافته و کانال را برای عناصر عبوری دیگر تنگ می‌کند. 10 عنصر از کانال مچ دست عبور می‌کند، برای هر انگشت دو تاندون و یک تاندون برای شست، یک عصب میانی یا مدیان که وظیفه آن ایجاد حس به انگشتان شست، سبابه، میانی و نیز عصب‌دهی به عضلات ناحیه برجستگی کف دست است بنابراین به دنبال فشار طولانی‌مدت اختلال حسی و کم‌حسی در این ناحیه و ضعف در عضلات شست بروز پیدا می‌کند.
علت این مساله به درستی مشخص نیست، اما ابتلا به این بیماری در میان خانم‌های خانه‌داری که فعالیت‌های سخت و سنگین انجام می‌دهند یا افرادی که طولانی‌مدت از دست خود استفاده می‌کنند، بیشتر است. از علل دیگر پدید آمدن این مشکل می‌توان به تغییرات هورمونی در سن یائسگیو ورمی که در دوران بارداری در اندام ایجاد می‌شود، اشاره کرد. این بیماری در میان مردان در اکثر موارد با شغل آنها رابطه دارد، به طور مثال در مشاغلی مثل معدن مچ دست تحت فشار زیادی قرار می‌گیرد و باعث ایجاد بیماری می‌شود.
خواب رفتگی دست هنگام خواب به گفته این متخصص گزگز، مور مور و خواب رفتگی دست هنگام شب از علائم اصلی این بیماری است و معمولا با تکان دادن و مالیدن دست این بی‌حسی برطرف می‌شود، اما بیماری در این مرحله متوقف نمی‌شود و بیمار به مرور زمان متوجه می‌شود قدرت کنترل اجسام کوچک و سبک را ندارد.
به نوعی می‌توان گفت با پیشرفت بیماری، حس نوک انگشتان بخصوص در انگشتان سبابه و شست کاهش می‌یابد و بیمار بتدریج در برداشتن اجسامی از قبیل چوب کبریت، قاشق، نعلبکی و... مشکل پیدا می‌کند. معمولا بیماران هنگام مراجعه به متخصصین از خواب رفتگی دست هنگام نگه داشتن گوشی تلفن یا گرفتن چادر شکایت دارند.
بموقع به پزشک مراجعه کنید مراحل درمانی که می‌توان برای فرد انجام داد، در مرحله اول پیشگیری و در مرحله دوم درمان است و رعایت موارد تغذیه‌ای و حرکتی در پیشگیری از این بیماری نیز موثر است.
کنترل مصرف نمک و تغییرات هورمونی و سبک‌کردن فعالیت‌های روزانه موجب کاهش التهاب تاندون‌ها و کاهش ورم خواهد شد.
به بیماران مبتلا به سندرم کانال کارپ توصیه می‌شود:
از انجام فعالیت‌های سنگین و بی‌وقفه با مچ دست خودداری کنند و اگر مجبور هستند این فعالیت‌ها را انجام دهند، لازم است از ابزاری برای حمایت از مچ دست استفاده کنند. علائم این بیماری مرحله به مرحله خود را نشان می‌دهد و به مراتب درمان آن هم مرحله به مرحله است.
در مراحل اولیه استفاده از مچ‌بند طبی و بی‌حرکت کردن مچ، فشار روی تاندون‌ها را کاهش می‌دهد و فضا برای عصب داخل مچ دست بازتر می‌شود. حال اگر عارضه بهبود نیابد در مرحله دوم تزریق کورتون داخل مچ دست بخصوص در افراد کم‌سن و سال توصیه می‌شود.
منبع: وبلاگ دکتر شجاعی
