کمردردهای سیاتیک چیست؟ راهنمای درمان

کمردردهای سیاتیک چیست؟ راهنمای درمان 

 اغلب علت اصلی این عارضه پرولاپس دیسک می باشد ولی از علت های دیگر آن می توان به مواردی مانند تنگی کانال نخاعی، تنگی کانال جانبی، تومورها، رادیکولیت ها، آنومالی های مادرزادی ریشه های عصبی کمری، سندرم عضله پریفورمیس و عفونت های ویروسی اشاره نمود.

نشانه های این بیماری در مرحله حاد شامل موارد زیر می باشد: درد در کمر و اغلب در کفل ها و پشت ران، درد از نوع مبهم یا تیز(چاقو مانند) و حمله درد به صورت تدریجی یا ناگهانی. درد در ابتدا به صورت متناوب است که با استراحت، نشستن یا تغییر وضعیت بهتر می شود. درد اغلب با استرین بر فقرات، خم شدن، عطسه، سرفه، رانندگی  و نشستن و ایستادن طولانی مدت تشدید می شود. همچنین ممکن است خواب بیمار را بر هم بزند. این درد در درماتوم اعصاب خاجی نخاعی منتشر می شود و می تواند منجر به تغییر وضعیت بدنی، اسپاسم عضلانی، اختلالات حرکتی و الگوی راه رفتن ضد درد شود و با اجرای تست Straight Leg Raising(SLR) و خم شدن به جلو افزایش با راست کردن فقرات کاهش می یابد.

درد ممکن است با علت مشخصی بروز نکند و ناشی از تجمع اثرات ماه ها یا سال ها خم شدن به جلو، بلند کردن بار و یا نشستن در وضعیت خم شده به جلو باشد، همچنین عده ای از بیماران هم بروز آن را به ضربات کوچک وارد شده به کمر و یا پس از یک استرین در حالت خم شدن به جلو، بار برداشتن و یا چرخیدن که با احساس پاره شدن در ناحیه کمری همراه است، مرتبط می دانند.

بیشترین شیوع پرولاپس دیسک در دامنه سنی 45-20 سالگی است و نسبت ابتلای مردان به زنان 3 به 2 می باشد. شیوع این عارضه در هلند 5 نفر به ازای هر 1000 نفر در سال تخمین زده شده است و به نظر می رسد که در این کشور بین 75000-60000 نفر در سال به آن مبتلا می شوند. علی رغم وجود تشخیص های افتراقی مختلف، پرولاپس دیسک بین مهره ای رایج ترین علت سیاتیکا می باشد و تقریباً در 98 درصد از این بیماران دیسک های بین مهره ای L4-L5 یا L5-S1 درگیر می باشد().

به گفته ی Armstrong (1967) ، 46.9 درصد جراحی های دیسک در دیسک L5-S1، 40.4 درصدآن ها در دیسک L4-L5 و 21 درصد آن ها در 3 دیسک بالاتر انجام می شوند و در 10.7 درصد افراد آسیب دو دیسک همزمان وجود دارد(.

نظر کلی بر این است که بیماران مبتلا به سیاتیکای حاد در 8-6 هفته اول باید تحت درمان های غیر جراحی قرار بگیرند ولیکن هنوز اثر این درمان ها به طور دقیق مشخص نشده است(15). در این مرحله درمان های غیر جراحی شامل استراحت در بستر، دارو درمانی، تزریق استروئیدهای اپیدورال، کاهش آسیب به وسیله کاهش فشار درون دیسک، درمان های دستی و تمرینات درمانی ویژه می باشد.

Vroomen و همکاران (2000) در مقاله ی مروری در بررسی درمان های غیر جراحی رایج در درمان سیاتیکا نشان دادند که شواهد اندکی در جهت رد یا قبول روش های درمانی ترکشن، تمرین درمانی و دارو درمانی در این بیماران وجود دارد. همچنین بیان کردند که استروئیدهای اپیدورال ممکن است در گروهی از بیماران که به فشار ریشه عصبی مبتلا هستند مفید می باشد.  Luijsterburgو همکاران(2007)، در مقاله ای مروری به بررسی 30 مقاله اصلی مرتبط با تاثیر تزریق(14 عنوان)، ترکشن(9 عنوان)، فیزیوتراپی(4 عنوان)، استراحت در بستر(2 عنوان)، منیپولاسیون(2 عنوان)، دارو درمانی(2 عنوان) و اکوپانکچر(1 عنوان) در درمان این عارضه پرداختند. این مطالعه نیز نشان می دهد که شواهدی وجود ندارد که بتوان یکی از درمان های فوق را بر دیگری ترجیح داد بنابر این متخصصین مربوطه باید تمام این روش ها را در جهت بهبود بیمار تجویز نمایند.

همچنین طبق گزارش Deyo و همکاران، تفاوتی بین بروندادهای بیمارانی که 2 روز استراحت در بستر داشته اند با افرادی که 1 هفته استراحت در بستر داشته اند وجود ندارد. استراحت مطلق در بستر نمی تواند اثری مفید در درمان این عارضه داشته باشد، زیرا در وضعیت تکیه داده در حین استراحت، دیسک از تنه مهره های اطراف خود آب جذب می کند و فشار درون دیسک بالاتر می رود و از طرفی اجرای فعالیت های مرتبط با غذا خوردن و سلامت فردی در بستر بسیار دشوارتر از اجرای آن در خارج از بستر است.

 

منبع:http://rahmanhoseini.blogfa.com

كمردرد: آنچه بايد در انتخاب درمان بدانيد!! آيا جراحي درماني مناسب است؟

كمردرد: آنچه بايد در انتخاب درمان بدانيد!! آيا جراحي درماني مناسب است؟

كمردرد يكي از شايع ترين مشكلات عضلاني اسكلتي است كه علل مختلفي مي تواند باعث بروز اين عارضه گردد و پزشكان مختلف هم درمان هاي متفاوتي را براي آن ارائه مي دهند. اما آنچه كه باعث نگراني است اين مساله است كه اكثرا تشخيص علت كمردرد به كمك تكنيك هاي تشخيصي از جمله MRI و... انجام مي شود حال آنكه صلاحيت اين تكنيك ها در تشخيص علت دقيق كمردرد هنوز در مجامع علمي دنيا زير سوال است. مثلا اگر در حال حاضر تعدادي از افرادي كه تا به حال هيچ گاه در تمام طول عمر خود به كمردرد مبتلا نشده اند را به طور تصادفي انتخاب كنيم و از مهره هاي كمري آن ها MRI بگيريم به طور شگفت انگيزي نتايج تصوير برداري نشان خواهد داد كه بيش از 80 درصد افراد سالم به درجاتي از ديسك كمر مبتلا هستند!!!؟؟؟  آيا اگر يكي از اين افراد به علت گرفتگي ساده يك عضله احساس كمردرد داشته باشد و آنگاه پزشك تنها با استناد به گزارش MRI بيمار را تحت عمل جراحي قرار دهد، اصلا درماني صورت گرفته است؟؟؟؟ در اين موارد نه تنها بيمار درمان نمي شود بلكه احتمالا اين بيمار تا زنده است از عوارض ناشي از جراحي رنج خواهد برد. (اين همان چيزي است كه متاسفانه ما هر روزه شاهد آن هستيم)

مطالعات نشان داده اند كه بيش از 95 درصد از كمردرد ها با درمان هاي غير جراحي بهبود كامل مي يابند و هيچ گاه حتي به درمان هاي دارويي هم نيازي ندارند!!!!

در ساختار ستون فقرات انساني عوامل مختلفي هستند كه مي توانند باعث ايجاد كمردردهايي با علايمي شبيه به درد هاي ناشي از ديسك كمر، سياتيك و ... شوند كه تشخيص و درمان عمده آن ها بر عهده فيزيوتراپيست هاي مجرب و دوره ديده است. در كتب و مقالات علمي معتبر همواره از فيزيوتراپي به عنوان اولين درمان كمردرد (First-Line Approach) ياد مي شود. از جمله علل احتمالي كمردرد مي تواند گرفتگي هاي هر يك ار 18 جفت عضله اي باشد كه در اطراف ستون فقرات كمري قرار دارند. همچنين وجود نقاط ماشه اي در اين عضلات، جابجايي هاي مفصل خاجي كمري (Sacro Iliac (SIJ))، گرفتگي هاي مايوفاشيال، چرخش مهره هاي كمري، ضعف عضلات كف لگن، يبوست، ضعف عضلات ثبات دهنده و... مي توانند از جمله علل احتمالي كمردرد باشند.

فيزيوتراپيست هاي مجرب مي توانند با كمك تست هاي باليني هر يك از علل فوق را تشخيص داده و درمان نمايند. از جمله تكنيك هاي به روز و جديدي كه در دنيا استفاده مي شود مي توان به Myo-fascial release, CranioSacral Therapy, Mobolization, Manipulation, Dry Needling, Specific Exercise Therapy, Muscle Energy Techniques و... اشاره نمود.

بنابراين به كليه بيماران كمردردي توصيه مي شود تا قبل از هرگونه تصميمي براي انجام جراحي، حتما با مراكز تخصصي فيزيوتراپي ستون فقرات مشاوره نمايند.

 

منبع:http://rahmanhoseini.blogfa.com

دانستني هاي كمردرد

دانستني هاي كمردرد

كه ميزان شيوع آن در جوامع غربي بين 80-70 درصد مردم گزارش شده است. علل مختلفي مي تواند باعث ايجاد كمردرد شود از جمله وجود تومور، شكستگي مهره، سل مفصلي، Spinea Bifida، روماتيسم مفصلي، و همچنين مشكلاتي از قبيل سنگ كليه و مشكلات كولون و يا ناحيه مقعد و .... درمان اصلي در اين نوع كمردردها از نوع دارويي يا جراحي و يا ساير روشهاي پزشكي است و فيزيوتراپي در اين موارد بيشتر داراي نقش نگه دارنده است و يك درمان تكميلي به حساب مي آيد.

ولي خوشبختانه تعداد كمي از كمردردها به علل فوق الذكر ايجاد مي شوند و بيشتر كمردردها از نوع مكانيكي هستند. كمردردهاي مكانيكي به كمردردهايي گفته مي شود كه به علت استفاده بيش از حد از ساختارهاي طبيعي بدن، و يا به علت آسيب و ختلال در ساختارهاي آناتوميكي (مثل ديسك كمر و اختلالات عضلاني) ايجاد مي شود. اين كمردردها اغلب با اعمال فشارهاي ثابت به ستون فقرات (مثل نشستن و يا ايستادن طولاني مدت)، و يا كار كردن با وضعيت بدني نامناسب (مثل خم شده  به جلو) تشديد مي شوند. اين دردها اغلب با استراحت و گاهي با راه رفتن كاهش مي يابند.  

تحقيقات نشان مي دهد كه در جوامع مختلف معمولا بين 80-60 درصد از افراد جامعه در طول عمر خود كمردردهاي مكانيكال را تجريه مي كنند. در اينگونه كمردردها است كه فيزيوتراپي در خط اول درمان قرار دارد و اصلا به عنوان درمان اين مشكلات در نظر گرفته مي شود.

عموما در ايران هر كمردردي را ناشي از ديسك كمر (به طور عاميانه با عناويني مثل: بيرون زدگي ديسك كمر، فاصله بين مهره ها، سياتيك و...) مي دانند در صورتي كه ديسك كمر تنها يكي از علت هاي شناخته شده اي است كه مي تواند ياعث ايجاد كمردرد شود. حتي در صورتي هم كه فردي به ديسك كمر مبتلا شده باشد باز هم درصد كمي از اين افراد بايد تحت درمان هاي جراحي قرار بگيرند و در اغلب موارد مي توان علايم كمردرد را با فيزيوتراپي و آموزش ورزش هاي درماني و اصلاح الگوي زندگي تسكين داد.

از جمله عواملي كه در ايجاد كمردردهاي مكانيكي نقش دارند مي توان به موارد زير اشاره كرد:

1. اختلالات و يا Dysfunction مهره هاي كمري
2. اختلالات مفصل ساكروايلياك
3. وجود نفاط ماشه ي در عضلات
4. بي ثباتي يا ناپايداري مهره هاي كمري
5. ايمبالانس يا عدم هماخنگي عضلات كمري
6. ديسك كمر
7.  دردهاي ارجاعي از مچ پا و يا زانو ها و...
8. كوتاهي يا گير افتادگي فاسيا
9. اختلاف طول پاها
10. درگيري عضله پيريفورميس
11. كاهش تحرك پذيري مهره هاي كمري
12. كمردردهاي ناشي از زايمان
13. خستگي هاي عضلاني ناشي از ورزش بيش از حد
14. و....

در تمام موارد فوق هم تشخيص عارضه و هم درمان آن بر عهده فيزيوتراپيست هايي است كه دوره هاي ارزيابي و درمان تخصصي كمردرد را ديده باشند و گاهي حتي تنها با يك جلسه درمان مي توان درد بيمار را به طور كامل از بين برد و با ارائه تمرينات درماني وي‍‍‍ژه هر فرد از عود مجئئ تيماري جلوگيري نمود.

اشنایی با علل درد لگن ، کمر و گردن و روش های درمان آن

درد لگن 
 
- درد لگن نشانهٔ چیست؟
متأسفانه برخی شرایط، مثل گرما و رطوبت، که برای رشد جنین در زهدان زن لازم است، محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها نیز فراهم می‌کند. این عفونت زهدان باعث درد لگن می‌شود. عفونت‌های مجاری ادراری هم در زنان و هم در مردان درد لگن ایجاد می‌کند. البته، زنان بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت‌ها هستند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  از علل دیگر درد لگن بیماری التهابی لگن، یعنی التهاب لوله‌های تخمدان است. بیماری‌های مقاربتی از شایع‌‌ترین علل این بیماری هستند، گرچه عفونت‌های دیگر هم باعث آن می‌شوند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است علت دقیق درد لگن را با توضیحات شما دربارهٔ نوع و محل درد بیابد. مثلاً اگر گرفتاری‌ شما بیماری التهابی لگن باشد، درد در دو طرف لگن است. اما درد ناشی از پارگی کیست تخمدان ناگهانی و بیشتر در یک طرف لگن است.
آندومتریوز (رشد لایهٔ درونی زهدان در جائی دیگر) باعث درد مزمن، قاعدگی دردناک، و نزدیکی دردناک می‌شود. آبستنی خارج زهدان یا درون لولهٔ تخمدان هم درد لگن می‌آورد.
اگر دچار التهاب آپاندیس باشید، نخست اشتها از دست می‌دهید، و بعد در اطراف ناف، و سپس درد ناحیهٔ راست پائین شکم احساس درد می‌‌کنید.
البته همه دردهای لگنی علت بیماری ندارند. اگر به‌طور عادی در وسط چرخهٔ قاعدگی دچار درد خفیف لگن می‌شوید، نگران نشوید. برخی زنان در هنگام تخمک‌گذاری دچار چنین دردی می‌شوند که طبیعی و بی‌خطر است.

- درمان درد لگن
خوشبختانه، تمام دردهای لگنی درمان‌پذیر هستند. در اینجا مواردی را که خود می‌‌توانید درمان کنید یا برای معاینهٔ بیشتر باید نزد پزشک بروید گفته می‌شود.

عفونت را برطرف کنید. اگرپزشک وجود عفونت مجرای ادرار را تشخیص دهد، برای درمان آن آنتی‌بیوتیک مناسب تجویز می‌کند. شما نیز با دفع مکرر ادرار می‌‌توانید از عود عفونت جلوگیری کنید. یعنی لااقل هر سه ساعت یک بار در روز و یک بار یا دو بار در طی شب. ادرار کردن بلافاصله بعد از نزدیکی هم به دفع عفونت کمک می‌کند.
مسکن بخورید. اگر درد ناشی از پارگی کیست تخمدان باشد، درمان احتمالاً فقط شامل تسکین درد با مسکن است. به‌ندرت خونریزی شدید ناشی از پارگی کیست تخمدان نیاز به جراحی پیدا می‌کند. پزشک برای علل دیگر درد لگن هم ممکن است داروئی مثل ایبوپروفن تجویز کند.
نزد پزشک بروید. پزشک بسته به‌شدت درد و وسعت آندومتریوز درمان‌های مختلف انجام می‌‌دهد. گاهی قطع مصرف ضدبارداری درد ناشی از آندومتریوز را از بین می‌برد. داروهائی نیز وجود دارد که با به هم زدن چرخهٔ قاعدگی و انقباض بافت آندومتریوز یک قاعدگی‌گذاری شیمیائی به‌وجود می‌آورد. این داروها را نباید بیش از شش‌ماه مصرف کرد.
اگر دارو درد آندومتریوز را از بین نبرد، پزشک ممکن است به عمل جراحی شکم‌بینی (لاپارسکوپی) متوسل شود. در این روش، پزشک وسیله‌ای لیزری از شکاف کوچکی در شکم به‌درون فرستاده و بافت‌های اضافی را می‌سوزاند. در برخی موارد عمل زهدان‌برداری توصیه می‌شود، اما این روش باید آخرین راه درمان باشد.

- درمان بیماری التهابی لگن
درد ناشی از بیماری‌ التهابی از یک جهت بسیار خوب است. چون بیشتر زنان مبتلا بدون درد هستند و پیشرفت بی‌سر و صدای بیماری خطر ناباروری یا آبستنی نا به جا را بیشتر می‌کند. بنابراین، بیماری التهابی لگن را نباید سرسری گرفت. درمان معمولاً درد را تسکین می‌دهد، اما ۱۰ درصد زنان مبتلا نابارور می‌شوند.
درمان معمولاً با تجویز آنتی‌‌بیوتیک خوراکی انجام می‌شود. موارد شدید بیماری ممکن است نیاز به تزریق درون سیاهرگی آنتی‌بیوتیک در بیمارستان پیدا کند.

- پیشگیری از بیماری التهابی لگن
پیشگیری از عود بیماری التهابی لگن کلاً به اختیار شماست.
سیگار نکشید. اولین کار برای پیشگیری ترک سیگار است. همه می‌دانند که کشیدن سیگار خطر ابتلا به سرطان‌های ریه و حنجره را افزایش می‌دهد، اما کمتر خبر دارند که سرطان مثانه، لوزالمعده، و گردن زهدان هم می‌آورد.
مهبل را زیاد نشویید. شستن زیاد مهبل با فرستادن مواد عفونی‌کننده به درون زهدان یا بیماری‌زا کردن باکتری‌های طبیعی موجود در مهبل باعث بیماری التهابی لگن می‌شود. مهبل با ترشحات طبیعی خود را پاک می‌کند.
از بیماری مقاربتی بپرهیزید. چون بیماری‌های مقاربتی از عمده‌ترین علل بیماری التهابی لگن هستند، جلوگیری از ابتلا به آنها از اهمیت زیادی برخوردار است.
عفونت را فراموش نکنید. درمان به‌موقع عفونت‌های مهبلی برای پیشگیری از بیماری التهابی لگن مهم است. در طی درمان از نزدیکی خودداری کنید. و اگر پزشک تشخیص بیماری مقاربتی دهد، همسر بیمار نیز باید درمان شود.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد شدید ناگهانی در لگن احساس می‌شود.
- در بیش از دو روز طول کشیده یا تکرار می‌شود.
- سوزش ادرار، تکرر ادرار، تهوع، استفراغ یا اسهال نیز وجود دارد.
- آبستنی وجود دارد.
- درد لگن به‌دنبال از بین رفتن اشتها روی داده است.
- سابقهٔ ابتلا به بیماری مقاربتی وجود دارد.

 
* درد کمر 
 
- درد لمبر نشانهٔ چیست؟
درد لمبر می‌تواند به‌علل مختلف باشد. درد ممکن است عمیق و در خود مفصل لگن باشد. گاهی درد در بافت‌های اطراف مفصل است – مثلاً در اثر التهاب کیسهٔ زلالی (کیسهٔ پر از مایعی که بین سطوح استخوانی قرار دارد). وترهائی نیز در اطراف لگن وجود دارند که آن را به پاها و پشت متصل و محکم می‌کنند. التهاب یا آسیب دیدن اینها نیز درد لمبر ایجاد می‌کند. درد ممکن است مربوط به‌خود لگن نباشد و منشأ آن در جائی دیگر، مثلاً پشت، باشد. حتی درد ممکن است علت خارجی داشته باشد، مثل خوابیدن روی تشک خیلی نرم یا پوشیدن کفش تنگ.
التهاب مفصل از علل شایع درد لمبر است و معمولاً التهاب استخوانی مفصلی است که از گرفتاری‌های سالخوردگی است و تقریباً همه تا حدودی به آن مبتلا می‌شوند. اگر دچار شکستگی لگن شده باشید، احتمال ابتلا به التهاب استخوانی مفصلی در شما بیشتر می‌شود. همچنین ممکن است التهاب شبه روماتیسمی مفاصل هم خود را در لگن نشان دهد، گرچه کمتر شایع است. این از انواع گرفتاری‌های ناتوان‌کننده است که معمولاً در جوانی بروز می‌کند.
گاهی یک عیب ساختاری سرچشمهٔ درد لمبر است. انحنای ستون مهره‌ها یا کوتاهی یک پا نسبت به پای دیگر باعث درد لمبر می‌شود. گرچه اضافه وزن دقیقاً یک عیب ساختاری نیست، اما این هم می‌تواند باعث ایجاد درد در لگن شود.

- درمان درد لمبر
گرچه درد لمبر چیز مزاحم و ناراحت‌کننده‌ای است، اما زیاد نگران نباشید، راه‌های مختلفی برای تسکین آن وجود دارد.
آن را گرم کنید. استفاده از گرمای مرطوب اولین کاری است که می‌‌توانید بکنید، چون رطوبت باعث نفوذ بیشتر گرما می‌شود. حوله‌ای را در آب داغ خیس کنید، آن را بچلانید، و ۲۰ دقیقه روی باسن خود بگذارید. این کار را سه تا چهار بار در روز انجام دهید. می‌توانید حوله‌ای خشک را روی حولهٔ خیس بگذارید تا گرمای آن هدر نرود.
ورزش را کم کنید. وقتی درد شدید است، چند هفته فعالیت ورزشی خود را کم کنید. (اما به کلی کنار نگذارید) به‌جای آن بیشتر نرمش و ورزش‌های سبک بکنید.
پماد گرم‌کننده بزنید. هم خود پماد و هم مالیدن آن باعث راحت‌تر شدن ماهیچه‌های لگن می‌شوند. پمادهای حاوی منتول را با کیسهٔ آب گرم استفاده نکنید، چون ممکن است باعث سوختگی شدید شود.
ماساژ دهید. ماساژ دادن ماهیچه‌های لگن به تسکین درد آن کمک زیادی می‌کند. ماساژ باید متمرکز بر ناحیهٔ سرچشمهٔ درد باشد.
دارو بخورید. اگر مسکن‌های بدون نسخه، مثل آسپیرین و استامینوفن، درد را آرام نکنند، پزشک دارو‌های قوی‌تری می‌دهد. او حتی ممکن است قرص یا تزریق هیدروکورتیزون تجویز کند. هیدروکورتیزون در کاهش التهاب بعد از آسیب بسیار مؤثر است.
راحت بخوابید. روی لگن دردناک نخوابید و برای نرم کردن تشک از یک بالشتک استفنجی استفاده کنید.
کفش مناسب بپوشید. کفش اندازهٔ پا و سبک بپوشید. کفش‌های مخصوص دویدن بسیار سبکند و برای افزایش ایستائی پا طراحی شده‌اند.
عصای مناسب به دست بگیرید. اگر برای راه رفتن و ایستادن به عصا نیاز دارید، اندازهٔ آن را درست انتخاب کنید. اگر اندازهٔ عصا بلند یا کوتاه باشد، درد لمبر را بیشتر می‌کند.
وزن کم کنید. وزن اضافی باعث شدیدتر شدن درد لمبر می‌شود. با هر قدمی که بر می‌دارید، دو تا سه برابر وزن بدنتان به‌صورت فشار بر روی لگن وارد می‌شود. کاهش هر کیلوگرم وزن اضافی دو تا سه کیلوگرم فشار روی مفصل لگن را کم می‌کند.
جای درد را مشخص کنید. اگر برای درمان درد لمبر نزد پزشک می‌روید، دقیقاً مکان و زمان درد را برای او مشخص کنید. نوع درد را هم به‌ او بگوئید – درد مبهم است یا تیر می‌کشد، دائمی است یا متناوب، با حرکت شدید می‌شود یا آرام می‌گیرد، و نوع حرکاتی که درد را بدتر می‌کند.
آزمایش کنید. اگر پزشک تشخیص التهاب مفصل بدهد، شاید نیاز به انجام چندین نوع آزمایش باشد، چون بیش از ۱۰۰ نوع التهاب مفصلی وجود دارد. خود را برای اسکن استخوان یا MRI (تصویرنگاری با تشدید مغناطیسی) آماده کنید. پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی نیز تجویز کند و شما را برای انجام ورزش مناسب و گرما درمانی و فراصوت درمانی به مرکز فیزیوتراپی بفرستد.
ساختمان بدنتان را کنترل کنید. ممکن است انحنای کوچکی در ستون مهره‌ها یا کمی کوتاهی یک پا داشته باشید و خود ندانید. پشت به یک آینه قدی بایستید و آینهٔ دیگری را بالای شانه بگیرید تا از پشت خود را ببینید، یا به کسی دیگر بگوئید شما را از پشت به‌دقت نگاه کند. اگر یکی از زانوان بالاتر از دیگری باشد، اگر باستنتان به یک طرف افتاده است، یا اگر پشتتان کج به‌نظر می‌رسد، احتمالاً دچار یک مشکل ساختاری هستید.
خوشبختانه، اشکال راه رفتن قابل تصحیح است. باید کفش داری تخت متناسب بپوشید یا حتی فقط کفی داخل کفش بگذارید. اگر گرفتاری شدید باشد، پزشکتان شما را به یک متخصص استخوان معرفی می‌کند.
جراحی کنید. معمولاً شکستگی لگن به عمل جراحی نیاز دارد. گذاشتن یک میله در استخوان لگن آن را سر جای خود نگاه می‌‌دارد. در شکستگی‌های شدید یا التهاب شدید مفصلی، جراح ممکن است مفصل گرفتار را بردارد و مفصل مصنوعی به‌جای آن بگذارد.
عفونت لگن نیز ممکن است به جراحی و تزریق درون سیاهرگی آنتی‌بیوتیک نیاز پیدا کند.
و در مواردی که یک تومور باعث درد لمبر شده است، بعد از نمونه‌‌برداری، پرتو درمانی، شیمی درمانی، و جراحی انجام می‌شود.
درد گردن
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد گردن بیش از سه‌روز طول کشیده یا تکرار می‌شود.
- درد به‌دنبال سقوط یا یک حادثه روی داده است.
- درد از گردن به دست‌ها یا پاها منتشر می‌شود.

- درد گردن نشانهٔ چیست؟
اگر شانه‌ها افتاده باشند و چانه به جلو کشیده شده باشد، سر در حالت تعادل مناسب بر روی گردن قرار ندارد. در عوض، رباط‌ها و بافت‌های نرم دیگر گردن باید باری بیش از ۹ کیلوگرم را که درست توزیع نشده است تحمل کنند.
احتمالاً بزرگ‌ترین مشکل گردن و تمام ستون مهره‌ها در قرار گرفتن مفاصل در وضعیت نادرست به‌مدت طولانی و فشار و کشش زیاد برآنها است که در نهایت به درد گردن منجر می‌شود.
ساختارهای مختلفی در گردن ممکن است آن را به‌درد آورند. پارگی یکی از صفحات بین‌مهره‌ای (دیسک) و گرفتاری‌های ماهیچه‌ها، مفاصل، یا رباط‌ها ایجاد درد گردن می‌کنند. شایع‌ترین آنها در هنگام برخورد شدید یک اتومبیل از عقب به اتومبیلی که در آن نشسته‌اید روی می‌دهد. در این تصادف، گردن به‌شدت به‌جلو و عقب پرتاب می‌شود. تخریب تدریجی هر یک از ساختارهای گردن در اثر بالا رفتن سن یا کار زیاد هم درد گردن می‌آورد.

- درمان دردگردن
درد گردن با بیشتر روش‌های تسکین درد کمر آرام می‌شود. اما روش‌های اختصاصی‌تری هم برای تسکین درد گردن وجود دارد.
گردن را بی‌حرکت نگاه دارید. بستن گردن‌بندهائی که گردن را بی‌حرکت می‌کنند درد آن را تسکین می‌دهد. اما بیش از چند روز گردن را بی‌حرکت نکنید، چون باعث ضعیف شدن ماهیچه‌های آن شده و آسیب بیشتر را به‌دنبال خواهد داشت. اگر درد بیش از سه روز طول بکشد، نزد پزشک یا متخصص فیزیوتراپی بروید.
تحمل کنید. تحقیقات نشان داده است که ۸۰ تا ۹۰ درصد دردهای گردن ظرف دو یا سه روز خوب می‌شوند.
وضعیت گردن را تصحیح کنید. وضعیت بد فقط در بد نشستن و بد ایستادن نیست. بلکه حفظ وضع درست بدن در هنگام کار، حرکت، نشستن، ایستادن، بلند کردن چیزی، و ورزش کردن هم اهمیت دارد. بدترین آنها نشستن در وضعیت نامناسب است.
فکر می‌کنید چه‌چیز سر را بر روی گردن نگاه می‌دارد؟ تمام ماهیچه‌ها و رباط‌های گردن تحت فشارند تا سر راست بایستد. برای حفظ حالت درست گردن، صاف بنشینید، سینه را بالا بکشید، و سر را به عقب بگیرید، به‌طوری که گوش‌ها درست در بالای شانه‌ها باشند، نه در جلو آن.
اگر مرتباً دچار درد گردن می‌شوید، از پزشک بخواهید وضع بدنتان را بررسی کرده و راه رفع اشکال آن را به شما بیاموزد.
سرفه‌تان را کنترل کنید. اگر هنگام سرفه‌کردن یا عطسه کردن سرتان را به‌جلو می‌‌اندازید، ممکن است باعث آسیب‌دیدن گردنتان شوید. بهتر در حالی که سر را کمی عقب نگاه می‌دارید سرفه یا عطسه نکنید.
گوشی تلفن را با دست بگیرید. نگاه داشتن گوشی تلفن در بین سر و شانه باعث کشیده شدن بافت‌های نرم گردن و ماهیچه‌های قسمت بالای پشت می‌شود. اگر دست‌هایتان بند است از تلفن‌های بلندگودار استفاده کنید. گرفتن گوشی تلفن به‌صورت بالا گردن و سر را در وضعیت غلط نگاه داشته و به‌تدریج فاجعه به‌بار می‌آورد.
از کپی‌نگهدار استفاده کنید. هنگام نوشتن کردن یک مطلب، به‌جای چرخاندن مداوم سر، از یک کپی‌نگهدار در کنار نمایشگر کامپیوتر یا ماشین تحریر استفاده کنید.
بالشتتان را کنترل کنید. بالش نامناسب از شایع‌ترین علل درد گردن است. از بالشی استفاده کنید که درد گردنتان را برطرف می‌کند. هر بالشی که اتکائی برای رباط‌های گردن باشد مفید است. مهم‌تر از همه، از بالش‌هائی که سر را به جلو خم می‌کنند بپرهیزید.
ورزش گردن برای پیشگیری از درد. همه می‌دانند که ورزش ماهیچه‌ها را قوی کرده و انعطاف‌‌پذیری آنها را زیاد می‌کند. حتی مختصری ورزش گردن آن را روغن‌کاری کرده و مواد مغذی بیشتر به آن می‌رساند.
سر را ورزش دهید. سر را به‌آرامی پائین بیاورید تا چانه به سینه برسد. سپس سر را تا وضعیت عادی خود برگردانید. این کار را ده بار تکرار کنید. آنگاه، ده بار نیز سر را به‌آرامی از یک طرف به طرف دیگر کج کنید و سپس به وضعیت عادی برگردانید. این کارها را تا جائی که گردن درد نگیرد انجام دهید. (نگران صدا کردن آن نباشید.) این ورزش برای کسانی که مفاصل گردن را در طی روز به‌حرکت در نمی‌آورند مفید است.
سر را فشار دهید. کف دستتان را پشت سر قرار داده و به‌آرامی آنها را بر هم فشار داده و تا ده بشمارید. این کار را با جلو و طرفین سر هم انجام دهید. این ورزش را روزی یک بار انجام دهید.
سر را نچرخانید. چرخاندن سر به دور گردن، که عادت شایع بسیاری از مردم است باعث آسیب دیدن بیشتر گردن می‌شود.

 

منبع:http://www.pezeshk.us

كدام ماهيچه ها را " ماهيچه هاي كف لگني" مي نامند؟

---

كدام ماهيچه ها را " ماهيچه هاي كف لگني" مي نامند؟

"ماهيچه هاي كف لگن" گروهي از عضلات بين پاها هستند كه از مقابل استخوان شرمگاهي (در جلوي بدن) تا انتهاي ستون فقرات (در پشت) كشيده شده اند و به نگه داشته شدن مثانه، رحم و روده ها در جاي خود و نيز به ماهيچه هايي كه مقعد، مجاري ادراري و واژن را مي بندند، كمك مي كنند. ضعيف شدن يا آسيب ديدن اين ماهيچه ها، مثلا در نتيجه زايمان، موجب مي شود كه ديگر نتوانند وظايف خود را به خوبي انجام دهند. اين امر ممكن است منجر به بي اختياري ادرار ، كاهش ميزان لذت جنسي هنگام آميزش و همچنين بروز عارضه پايين افتادگي رحم شود. بي اختياري ادرار بدين معناست كه ممكن است در زمان سرفه، عطسه، خنده يا حركات ورزشي، مقدار كمي از ادرار فرد خارج شود. تخمين زده مي شود كه حدودا 25% خانمهاي حامله به اين عارضه دچار مي شوند.

اين تمرينها چه كمكي به من مي كنند؟

اين تمرينها به تقويت عضلات كف لگن كمك مي كنند و نهايتا منجر به بهبود فعاليت آنها مي شود. مانند هر عضو عضلاني ديگر، اين ماهيچه ها نيز هر چه بيشتر به كار گرفته شوند، قويتر خواهند شد.

اگر اين عضلات به اندازه كافي قوي باشند، مي توانند به تحمل اضافه وزن دوران حاملگي كمك كنند، در مرحله دوم زايمان سودمند باشند و با افزايش گردش خون، موجب بهبود سريعتر پرينه (ناحيه بين مقعد و واژن) پس از زايمان شوند. با انجام منظم اين تمرينات از بروز بي اختياري ادرار و افتادگي رحم پس از زايمان، به ميزان زيادي جلوگيري مي شود. يكي ديگر از مزاياي اين تمرينها آن است كه قويتر بودن ماهيچه هاي كف لگن در خانمها موجب ارگاسمهاي بهتر و زندگي جنسي رضايت بخش تر خواهد شد!

چگونه مي توانم ماهيچه هاي كف لگني خود را پيدا كنم؟

تصور كنيد كه مي خواهيد از خروج باد شكم خودداري كرده و همزمان، از خروج جريان معمولي ادرار نيز خودداري نماييد. در اين حالت، احساسي مشابه با "فشردن و بالا كشيدن" به شما دست مي دهد كه حس خواهيد كرد مقعد و محل خروج ادرار در حال بسته شدن و بالا كشيده شدن هستند. اگر براي مدتي اين تمرين را تكرار كرده باشيد، مي توانيد در زمان مقتضي همين عمل را براي واژن هم بكار بريد!

مسلما اين كار، ساده به نظر مي رسد. اما نكته اين است كه شما بايد حركات "فشردن و بالا كشيدن" را بدون:

• - فرو دادن شكم به سمت داخل
• - فشار دادن شديد پاها به يكديگر
• - منقبض كردن كفلها
• - نگه داشتن نفس

انجام دهيد. به بيان ديگر، فقط بايد ماهيچه هاي كف لگني شما كار كنند و نه عضلات شكم، رانها يا باسن.

دقيقا همانطور كه كودكان در ابتدا ياد مي گيرند با حركت دادن ماهيچه هاي صورت خود چشمك بزنند، استفاده از عضلات كف لگني به صورت جداگانه از ساير ماهيچه هاي بدن نيز ممكن است در ابتدا كمي دشوار باشد، اما با تمرين و تكرار ساده تر مي شود. ممكن است به اين نتيجه برسيد كه قرار دادن يك دست بر روي شكم خود در هنگام تمرين (به منظور اطمينان از راحتي و آرام بودن وضعيت شكم)، برايتان مفيد است.

اگر مي خواهيد مطمئن شويد كه تمرين را به نحو صحيح انجام مي دهيد، اين كار را امتحان كنيد: در صورتي كه نشانه اي مبني بر مشكل در اين زمينه وجود نداشته باشد، و با فرض اينكه شما دوران نقاهت پس از زايمان را گذرانده ايد، يك يا دو انگشت خود را در حمام در واژن خود فرو كرده و همين تمرين را انجام دهيد. در اين صورت بايد مختصري فشار (شبيه نشگون گرفتن) حس كنيد.

چه زماني بايد اين تمرينها را انجام دهم؟

شما مي توانيد اين تمرين را هنگامي كه نشسته، ايستاده يا دراز كشيده ايد و يا هنگامي كه مشغول فعاليتهاي روزمره از قبيل جوشاندن آب در كتري، صحبت با تلفن و يا مشاهده تلويزيون مي باشيد، انجام دهيد. اين تمرينها را مي توانيد به اين صورت انجام دهيد:

• - ماهيچه هاي مقعد و ماهيچه هاي اطراف واژن را در حالت فشرده نگاه داريد، به نحوي كه گويا مي خواهيد از رفتن به توالت خودداري كنيد.
• - اين ماهيچه ها را يك بار، دوبار و سه بار منقبض كنيد.
• - آنها را در همين حالت نگه داريد، اما به تنفس خود ادامه دهيد.
• - آنها را رها كنيد.
• - هنگامي كه بدن شما به حالت طبيعي بازگشت، ماهيچه ها را به سمت بيرون فشار دهيد (اين آخرين حركتي است كه مي تواند به شما در بيرون راندن كودك از مجراي واژن - در هنگام زايمان- كمك كند و از پاره شدن اين قسمت جلوگيري نمايد). آنگاه مجددا اين عضلات را فشرده و منقبض كنيد.
• - اين تمرين را هر روز چند مرتبه، هنگام انجام كارهاي روزمره، تكرار كنيد.

اكنون وقت آن است كه تمرين "فشردن و بالا كشيدن" را به دو صورت "آرام" و "سريع" انجام دهيد. مي توانيد در هر يك از حالات دراز كشيده، نشسته و ايستاده باشيد فقط بايد پاهاي خود را كمي از هم جدا نماييد. آنگاه بصورت زير عمل كنيد:

• - "فشردن و بالا كشيدن آرام" : ماهيچه هاي كف لگني را به آرامي، تا جايي كه مي توانيد، منقبض و فشرده كنيد. سپس آنها را تا زماني كه مي توانيد در همين حالت نگه داشته و سپس به آرامي آنها را شل و رها كنيد. براي درك بهتر كف لگن خود را مانند آسانسوري در نظر بگيريد كه با بالا كشيدن بايد 5 طبقه را طي كند. به آرامي از يك تا 5 بشماريد و آسانسور را در طبقه پنجم تا جايي كه مي توانيد نگه داريد. سپس عضلات كف لگن را به آرامي شل كنيد، گو اينكه آسانسور با هر شماره يك طبقه پايين مي رود تا به شماره 1 برسيد.
• - "فشردن و بالا كشيدن سريع" : مراحل كشش و رهاسازي را مانند حالت قبل ولي به سرعت انجام دهيد. مي توانيد با شماره 1 بالا بكشيد و با شماره 2 رها كنيد. اين عمل را مكررا و با سرعت انجام دهيد.

هر دو تمرين فوق را 5 بار يا تا زماني كه خسته شويد، انجام دهيد.

با قويتر شدن عضلات، مي توانيد اين تمرين را در دفعات بيشتر انجام داده و هر بار، عضلات را به مدت زمان بيشتري در حالت فشرده نگه داريد. پس از چند هفته، بايد پيشرفت قابل توجهي داشته باشيد؛ اما بايد اين تمرينها را به مدت چند ماه انجام دهيد تا آنها به ميزان حداكثر قدرت خود برسند.

چه تعداد دفعاتي بايد تمرينهاي مربوط به ماهيچه هاي كف لگن را انجام بدهم؟

بسته به ميزان ضعيف بودن اين ماهيچه ها در هنگام آغاز تمرينات، متفاوت است؛ اما تلاش كنيد تا اين تمرينها را با 50 مرتبه در روز آغاز كرده و ظرف چند هفته به ميزان 120 بار در روز برسانيد. اگر با مشكل ترشح ادرار مواجه هستيد، اين تمرينها را آنقدر انجام دهيد تا مطمئن شويد كه اين عارضه مجددا بروز نمي كند.

گاهي قدرت ماهيچه هاي كف لگن خود را با جلوگيري از خروج ادرار و منقطع كردن جريان ادرار چك كنيد؛ البته اين كار را نبايد در ابتداي صبح يا بعد از نزديكي انجام دهيد، چون احتمال ابتلا به عفونت مثانه را افزايش مي دهد.

هنگامي كه در آزمايش فوق كنترل مناسب را به دست آورديد، آنگاه مي توانيد ماهيچه هاي خود را به اين ترتيب امتحان كنيد:

• - اول اطمينان حاصل كنيد كه مثانه شما تقريبا پر شده است،
• - بعد چند بار روي يك خط در جا بپريد،

اگر ادرار از شما خارج نشد، تمرينها را براي حداقل يك ماه ديگر نيز ادامه دهيد. هنگامي كه ماهيچه هاي كف لگن شما به اندازه كافي تقويت شدند، بايد اين قدرت را در آنها تثبيت كنيد؛ پس تمرينها را روزانه 2 يا 3 بار براي تمام عمر ادامه دهيد.

چند نكته سودمند ديگر

• - از اين تمرينها در زماني كه نگران ترشح ادرار هستيد (مثلا قبل از عطسه يا بلند كردن اشياء سنگين)، استفاده كنيد. به تدريج كنترل ترشح ادرار در شما بهتر خواهد شد.
• - از انجام حركت دراز و نشست با پاهاي كاملا كشيده و همچنين از بالا آوردن و بالا نگه داشتن دو پا خودداري كنيد، زيرا فشار شديدي بر كف لگن و پشت شما وارد خواهد كرد.
• - به مقدار معمول آب بنوشيد، و به طور مرتب و دائم به توالت نرويد؛ تنها هنگامي به توالت برويد كه احساس مي كنيد مثانه شما كاملا پر شده است.
• - وزن خود را تحت نظر داشته باشيد: اضافه وزن، فشار اضافي بر ماهيچه هاي كف لگن شما وارد مي كند.

اگر ظرف چند هفته پس از زايمان، وضعيت كف لگن شما به حالت طبيعي برنگشت، بهتر است آن را با پزشك خود در ميان بگذاريد. تمرينها را به مدت طولاني رها نكنيد. هر چه مدت زماني كه شما اين تمرينها را رها مي كنيد طولاني تر باشد، بازگشت كف لگن به حالت طبيعي نيز سخت تر خواهد شد. البته به ياد داشته باشيد كه اولين سوالي كه پزشك از شما مي پرسد، اين خواهد بود كه: آيا تمرينهاي خود را انجام مي دهيد؟

اگر شما يكي از معدود مادراني باشيد كه هنوز پس از گذشت 3 ماه از زايمان نيز از عارضه بي اختياري ادرار رنج مي بريد، از پزشك خود بخواهيد تا شما را به يك فيزيوتراپيست كه در زمينه عوارض پس از زايمان تخصص دارد، معرفي كند.

 

منبع:http://www.ninisite.com

کشیدگی عضلات

 کشیدگی عضلات

کشیدگی عضلانی یا اسپاسم عضلات ناحیه لگن و ران موجب درد عضله بخصوص درد کشاله ران میشود

کشیدگی عضلات لگن از آسیب های شایع ورزشی است. این کشیدگی ها همچنین میتوانند در اثر فعالیت های بدنی شدید در کسانی که آمادگی ندارند هم ایجاد شوند.

عضلات زیادی در ناحیه لگن و ران وجود دارند. این عضلات مسئول حرکات مفصل لگن در جهات مختلف هستند. گاهی اوقات این عضلات بر اثر ضربه و یا بدنبال فعالیت های شدید بدنی دچار کشیدگی میشوند و در حالات شدیدتر ممکن است پارگی های میکروسکوپی در این عضلات بوجود بیاید که به آن استرین Strain هم میگویند و گاهی هم فیبرهای عضلانی بطور کامل پاره میشوند. شایعترین عضلات لگن که دچار گشیدگی میشوند عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران هستند.

کشیدگی عضلات لگن چگونه ایجاد میشود

عضلات ادکتور در ناحیه کشاله ران قرار دارند. این عضلات در بالا به لگن متصل شده و در پایین به استخوان ران میچسبند و وظیفه آنها نزدیک کردن ران ها به یکدیگر است. برای مطاله بیشتر در باره آناتومی عضلات ادکتور ران به مقاله"آناتومی ران- عضلات داخلی" مراجعه کنید.

 

کشیدگی عضله ادکتور در قسمت کلفت آن و یا در محلی است که عضله به تاندون متصل میشود. کشیدگی معمولاً موقعی ایجاد میشود که عضله در حین انقباض شدید باشد و به ناگاه تحت کشش قرار گیرد و یا به آن ضربه ای وارد شود.

هر عضله تا حد مشخصی میتواند کش بیاید و اگر تحت نیروی کششی بیشتری قرار گیرد آسیب های ذکر شده بوجود میایند. وقتی مفصل لگن از قبل و به هر علتی دچار محدودیت حرکتی باشد احتمال کشیدگی عضلات اطراف آن بیشتر میشود.

اکثر کشیدگی های عضلانی ادکتور لگن وقتی بوجود میاید که فرد بدون به اصطلاح گرم کردن خود شروع به ورزش میکند. در روند گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش اصلی، یک سری حرکات کششی انجام میشوند. این حرکات، فیبرهای عضلات را به آرامی تحت کشش قرار داده و طول آنها را افزایش میدهند و در نتیجه دامنه حرکت مفصل بیشتر میشود. وقتی که فرد بدون انجام این حرکات مستقیماً شروع به ورزش شدید میکند، عضلات خود را که آمادگی ندارند در معرض کشش ناگهانی و در نتیجه آسیب قرار میدهد.

 کشیدگی عضلانی ادکتور لگن در ورزش هایی مثل فوتبال، بسکتبال، تنیس، ورزش های رزمی، اسب سواری و دویدن بیشتر است. ورزشکاران نوجوان و مسن هم بیشتر از دیگر سنین در معرض این کشیدگی عضلانی هستند. در نوجوانی عضلات و استخوان ها ممکن است با یک سرعت یکسان رشد نکنند. ممکن است استخوان ها با سرعتی بیش ار عضلات رشد طولی کنند. نتیجه این پدیده کوتاه شدن نسبی طول عضلات و در نتیجه تحت کشش قرار گرفتن عضلات اطراف استخوان است و در این حال عضله خیلی راحت تر دچار آسیب میشود.

حرکات بالا میتوانند موجب کشیدگی عضلات ادکتور در کشاله ران شوند

علائم کشیدگی عضلات لگن چیست

مهمترین علائم کشیدگی عضلات لگن عبارتند از

• مهمترین علامت،درد بر روی کشاله ی ران است. این درد بلافاصله بعد از حرکتی که موجب کشیدگی عضله و تاندون میگردد در ناحیه کشاله ران احساس میشود. پس از آن درد کم شده و بصورت یک درد مداوم و گنگ در ناحیه کشاله ران در میاید.

• در ابتدا درد ممکن است فقط در شروع ورزش یا اول صبح بعد از برخاستن از خواب احساس شود و بعد از چند دقیقه و یا با انجام چند حرکت نرمشی شدت آن کم شده و یا از بین میرود. اگر به بیماری بی توجهی شود و ورزش ادامه یابد بتدریج درد در حین انجام حرکات ورزشی هم ایجاد میشود و حتی با ورزش شدیدتر هم میشود. در موارد شدید بیماری درد در حالت معمولی و حتی در استراحت هم احساس میشود.

• ممکن است در زمان کشیده شدن عضله یک صدا یا تقه به توسط فرد احساس شود که نشانه پاره شدن فیبرهای عضلانی است.

• لمس و فشار دادن عضله کشیده شده در ناحیه کشاله ران دردناک است.

• در حالات شدید ممکن است عضله متورم شود و یا پوست روی آن دچار خونمردگی شود.

• بیمار در هنگام راه رفتن دچارلگنش میشود

• گاهی اوقات قدرت عضله کاهش میابد.

 

منبع: ایران ارتوپد

کمردرد،پیشگیری و درمان

کمر درد یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران به مراکز درمانی می باشد. کمردرد معمولاًدر اثر اسپاسم عضلات کمر و یا صدمه به رباط های آن ایجاد می شود و درواقع عکس العمل بدن به آسیب و بیماری است.معمولاً کمردردی که کمتر از یکماه ازشروع آن می گذرد را حاد و اگر بیش از یکماه از بروز آن می گذرد، مزمن می نامند. بیش از 90% افرادی که دچار کمردرد می شوند حتی آنها که در اثر التهاب ریشه های عصبی کمری است،در طی 2 ماه بهبود می یابند.

 

چه چیزی موجب کمردرد می شود؟

بطورکلی عللی که باعث کمردرد می شود عبارتند از:

1-کشیدگی عضلات و یا رباط های کمر

2-تحت فشار قرار گرفتن ریشه های عصب نخاعی در اثر پارگی دیسک بین مهره ای و یا در اثر تنگی کانال نخاعی بعلت افزایش سن و علل دیگر

3- آرتریت (التهابات مفصلی) و یا پوکی استخوان

4-تومور ستون فقرات

5-دردهای ارجاعی از سایر نقاط بدن مانند کیست و سرطان تخمدان ،عفونت مثانه و یا لگن (در زنان) و غیره

6-انحنای غیر طبیعی ستون فقرات

 

 

 

نشانه های درد ناشی از آسیب کمر:

درد کمر ممکن است بلافاصله بعد از آسیب به کمر و یا ساعاتی بعد از صدمه شروع شود

درد کمر امکان دارد به صورت مداوم یا متناوب باشد (می گیرد و رها می کند)

درد ممکن است با فعالیت یا نشستن طولانی مدت مانند رانندگی بدتر شود.

درد امکان دارد محدود به ناحیه ی کمر باشد و یا به طرف عقب ساق پا و یا کنا ره ها تیر بکشد

دردی که همراه با گزگز شدن یا ضعف در بخشی از پا باشد.

 

 

 

معاینات بالینی و آزمایشات تشخیصی:

در معاینات بالینی موارد زیر برای پزشک اهمیت دارد:

1) شدت درد: آیا درد زندگی روزانه را مختل کرده است یا نه.

2) نوع درد: آیا درد فشارنده،تیر کشنده ،به صورت سوزش، مبهم و یا به صورت کرختی و گزگز شدن است .

3) موقع درد : آیا درد ثابت است و یا متناوب و اینکه آیا شروع سریع و ناگهانی دارد؟

4) چه چیزی باعث بدتر شدن درد کمر می شود،مانند سرفه یا لمس ناحیه

5) چه چیزی موجب کاهش درد می شود مثل استراحت، تغییر وضعیت، دارو یا غذای مشخص

 

در معاینه ی بالینی ممکن است پزشک برای بررسی آسیب ریشه های عصبی از بیمار بخواهد روی انگشتان پا و پاشنه بایستد و یا اینکه پاهای بیمار را بالا بیاورد تا فشار احتمالی روی عصب سیاتیک را ارزیابی کند.

 

 

آزمایشات:

این آزمایشات به پزشک در تشخیص علل کمر درد کمک می کند.گاهی اوقات این آزمایشات در مواردی که درمان های طبی و استراحت موثر نباشند ،جهت بررسی بیشتر انجام می شوند مانند کانسر،شکستگی استخوان،دیسیکو پاتی (فتق دیسک کمر) که این بررسی های تشخیصی عبارتند از :MRI- CTSCAN -X Ray  - - میلو گرام

 

درمان کمردرد:

 1) حدود 90%دردهای حاد کمر در کمتر از یکماه بصورت خود به خود بهبود می یابند لذا درمان در خانه و استراحت اولین درمان در درد حاد کمری است. استفاده از روشهای فیزیکی مانند گرما درمانی (حوله گرم) و سرما درمانی (یخ درمانی ) و لیزردرمانی و آب درمانی و غیره می تواند مفید باشد .

2) داروهای ضد درد :داروی ضد درد غیر مخدر مانند استامبنوفن وداروهای مخدر (اپیوئیدی)جهت کنترل درد مفید می باشند .داروهای ضد درد اپیوئیدی به علت احتمال وابستگی ،یبوست و...باید به صورت کوتاه مدت مصرف شود.

 

چرا کنترل درد مهم است؟

درد امکان دارد روی اشتها و توانایی انجام دادن کار ،تفکر و ارتباطات فرد تاثیر منفی داشته باشد لذا کنترل درد موجب کم شدن رنج و بهبودی سریع می گردد.

داروهای شل کننده ی عضلانی: برخی اعتقاد دارندکه اسپاسم عضلانی از علل درد کمر است و این داروها (مانند متوکاربامول) با رفع این انقباض نابجا باعث کاهش درد می شوند .

کورتونها (استروئید): استرئیدهای خوراکی جایی در درمان ندارند. داروهای استروئیدی تزریقی (اپیدورال) ممکن است برای کاهش درد و التهاب به نخاع تزریق شود.

در 5 - 15% بیماران مبتلا به پارگی دیسک کمر از روش جراحی (لامینکتومی ) استفاده می شود.

 

پیشگیری از کمر درد

انجام ورزشهایی نظیر پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری،در کاهش ابتلا به کمر درد مفید هستند.

تقویت عضلات شکم میزان ابتلا به کمر درد و در موارد وجود کمر درد،شدت آنرا کاهش می دهد.

استفاده از کمربندهای پهن در وزنه برداران وافرادی که در کار آنها مستلزم بلند کردن اجسام سنگین است .

عدم استفاده از کفشهای پاشنه بلند

تشکهای خیلی نرم و تشکهای خیلی سفت هر دو موجب کمر درد می شود.لذا از تشکهای مناسب استفاده کنید.

هرگز اجسامی را که برای شما سنگین  هستند بلند نکنید. در هنگام بلند کردن اجسام کمر باید عمود بر زمین و نه خمیده به جلو باشد.

به جای بلند کردن اشیاء از روش هول دادن استفاده کنید.

در هنگام ایستادن طولانی مدت ،هراز گاهی به روی یک تکیه گاه یا دیوار تکیه کنید تا از فشار بر روی کمر کاسته شود.

از بلند کردن یک جسم سنگین و چرخاندن کمر به طور همزمان جداً خودداری کنید.

اگر اضافه وزن دارید،بهتر است برای جلوگیری از کمر درد ،وزنتان را کم کنید.

اگر مجبورید مدت طولانی روی صندلی بنشینید بهتر است هر نیم ساعت به بهانه های مختلف از جا برخاسته و راه رفته یا به بدن خود حرکات کششی بدهید.

از صندلی مناسب با پشتی و با زاویه حدود 100 تا 120 درجه، استفاده کنید و اگر صندلی تان محافظ قوس کمر ندارد، قوس کمر را با یک بالشتک کوچک محافظت کنید.

 

 

 

 منبع: سلامتکده

پيشگيري از درد كمر

پيشگيري از درد كمر

بسياري از افراد درد كمر را گاهي در زندگي‌شان تجربه كرده‌اند. اما در خيلي از موارد مي‌توان از آن اجتناب كرد. كمردرد ممكن است ناشي از وضعيت بد نشستن، ضعف عضلاني شكم يا كمر و كشيدگي ناگهاني عضلات باشد. شما مي‌توانيد وضعيت خود را با پوشيدن كفش راحت، نشستن و ايستادن صحيح و انتخاب صحيح تشك خواب خود، بهبود ببخشيد.

ورزش منظم موجب كشش عضلات شكم و پشت شده و كاهش اضافه وزن فشار را از روي مفاصل و عضلات برمي‌دارد. دانستن اين موضوع كه چگونه فعاليت‌هاي فيزيكي خود را به طور صحيح انجام دهيم، شامل اينكه چگونه وسايل و اجسام را بلند و حمل كنيم مي‌تواند به پيشگيري از كمر درد كمك كنند از پزشك خود و يا فيزيوتراپ بخواهيد به شما ياد دهد كه چه ورزش‌هايي انجام دهيد و هنگام انجام اين كارها چه وضعيتي داشته باشيد و چه رژيم غذايي مصرف كنيد.

 

پوزيشن صحيح بدن

براي ترك عادت بد نشستن بايد از روش ايستادن و نشستن صحيح، حركت و حتي خوابيدن آگاه باشيد. تصاوير اين صفحات نشان مي‌دهد كه چگونه فعاليت‌هاي روزمره خود را با حداقل فشار به نخاع و عضلات پشت انجام دهيد.

بلند كردن يك جسم

هنگام بلند كردن يك وسيله، و يا كشيدن يك جسم سنگين، وسيله را به بدن خود نزديك كنيد. در اين صورت مي‌توانيد از همه قدرت خود را براي حركت دادن آن استفاده كنيد. براي بلند كردن يك وسيله، آن را از لبه‌هاي ته وسيله را گرفتن بنابراين شما مي‌توانيد همه وزن آن جسم را تحمل كنيد و تعادل بدن خود را بدون هيچ فشاري به نخاع خود حفظ كنيد.

 

منبع: بوعلی