دردهای نوروپاتی در بیماریهای اعصاب محیطی شایع می باشند. دردهای نوروپاتی به مسکنهای معمولی پاسخ نمی دهند و نیازمند داروهای خاص دردهای نوروپاتی ک می باشند. اقدامات طب فیزیکی نیز در کاهش درد موثر می باشند و باعث کاهش نیاز بیماران به دارو با مقادیر بالا می شوند. تشخیص درد نوروپاتی بر اساس شرح حال معاینه بالینی است. نوار عصب و عضله در بسیار موارد کمک کننده است اما در برخی از دردها ممکن است نوار عصب معمولی طبیعی باشد. در این حالت از تستهای نوار عصب اختصاصی تری که  در مراکز مجهز طب فیزیکی وجود دارد برای تشخیص می توان بهره برد. وجود حالتی بنام آلودینی برای درد نوروپاتی ک نشانه اختصاصی است. در این حالت بیمار مثلا با کشیده شدن پارچه بر روی پوست، احساس درد می کند. کاهش حس، خواب رفتگی، احساس درد بیش ازحد معمول با تحریک دردناک یا احساس سوزن سوزن شدن، گزگز و مورمور اندام, احساس سرما در بخشی از اندام، احساس درد سوزشی همگی می توانند نشاندهنده درد نوروپاتی  باشند. ممکن است بعد از تحریک، درد بعد از مدتی در آن ناحیه ادامه پیدا کند. این مسئله نیز به نفع درد نوروپاتی  است.

داروهای مختلفی برای درمان درد نوروپاتی  استفاده می شود که شامل گاباپنتین؛ پره گابالین(لیریکا)؛ ونلافاکسین، تیزانیدین(سیردالود)، کلونازپام، نورتریپتیلین،آمی تریپتیلین و...استفاده می شود. گاهی از پماد موضعی برای درمان نوروپاتی استفاده می شود مثلا پماد "املا" و لیدوکایین در برخی بیماران کمک کننده می باشند.

درمانهای طب فیزیکی برای درد نوروپاتی وجود دارد که محدوده وسیعی دارد و از تحریکات الکتریکی پوستی تا تحریک سلول مغزی و مهار مراکز درد در مغز در بخش طب فیزیکی استفاده می شوند


منبع: وبلاگ دکتر رئیسی و دکتر احدی