خواص دارویی سیر

سیر فشار خون بالا را پایین آورده و فشار خون پایین را معتدل می کند . لثه ها را محکم می کند . جرم میناهای دندان را پاک می کند . بسیاری ازخالهای روی بدن رااگر سیر به آنها بمالند برطرف می گردند . گل مژه و جوش چشم با مالش یک حبه سیر به زودی خوب می شود .

برای رفع میخچه و زگیل یک قطعه سیر پخته داغ را روی محل گذاشته چند مرتبه در یک روز آن را تکرار کنید .

سیر جوشانده برای درمان برونشیت و آسم مفید است . ضد صرع است و از شدت تشنج و تکرار آن می کاهد .

ضد اسپاسم است و گرفتگی های عضلانی را رفع می کند .
سیر پخته برای تقویت جریان خون بسیار مفید است و باعث رقیق شدن خون می شود .
میکروبها و ویروسها را به ویژه در ریه ها از بین می برد .
از بدن در برابر بی تعادلی غدد محافظت می کند .
سرخرگها را از رسوبها پاکسازی می کند .
کرمهای معده را از بین می برد و از عفونت روده جلوگیری می کند .
اگر سیر را با کافور روی مفاصل دردناک بمالند ، درد را تسکین می دهد .
کبد را فعال می کند .
برای درمان و پیشگیری یبوست و سرماخوردگی مفید است .
سیر برای آنفلوانزا ، برونشیت ، اسهال خونی ، زخم معده و بیماریهای عفونی مفید است
سیر برای جلوگیری از پیشرفت عفونت ناشی از بیماری ایدز نیز مفید است . از سیر برای درمان سرطان نیز استفاده می کنند و برای بیماریهای قلبی مفید است .

سیر و ایدز:

مصرف سیر مقاومت بیماران ایدزی را در برابر عفونتهای روده ای افزایش می دهد . بیماران ایدزی اغلب با عفونتهای انگلی روبه رو می شوند واین عفونتها به تحلیل و زوال سلامتی مبتلایان به ایدز کمک می کند.

سیر و قلب:

سیر مهم ترین گیاه دارویی است که برای درمان اختلالهای قلبی ـ عروقی مورد استفاده قرار می گرفت .سیر گیاهی است که باعث کاهش کلسترول می شود ، اکسیده شدن کلسترول در مواد چربی داخل شریانها را کاهش می دهد ، فشار خون را پایین آورده و خون را رقیق می کند تا از لخته شدن خون کاسته شود .تمامی این مراحل بالا مراحل شکل گیری یک حمله قلبی و سکته قلبی است که سیر با خواص دارویی خود باعث پیشگیری ازشکل گرفتن یک سکته یا حمله قلبی می شود.

منبع: آکاایران

زهر هشت پا برای درمان آلرژی‌ها و سرطان

دانشمند‌ان متخصصان بیوشیمی در تحقیق جدیدی کشف کردند: زهر هشت پا برای درمان آلرژی‌ها و درمان سرطان مفید است.

محققان با درک ساختار و نحوه عملکرد زهری که در تمام انواع هشت پایاها و ماهی مرکب یافت می‌شود، به این خاصیت پی برده اند.

 دانشمند‌ان می‌گویند: از زهر این جانوران آبزی می‌توان جهت تولید داروهایی برای کنترل درد یا بهبود آلرژیها و سرطان استفاده کرد.

زهرها پروتئین‌های سمی با عملکردهای خاص مانند فلج کردن سیستم عصبی هستند. در حالی که بسیاری از موجودات به عنوان اساسی برای تولید دارو مورد آزمایش قرار گرفته‌اند ، اما اختاپوس‌ها و ماهیهای مرکب که جاندارانی سمی هستند ، هنوز جزو منابع دست نخورده از این لحاظ باقیمانده اند و در حالی که زهر آنها ممکن است، حاوی گروه خاص و منحصر به فردی از ترکیبات باشد.

هر چند گونه‌های هشت پای حلقه آبی تنها گروه خطرناک اختاپوسها برای انسان به شمار می‌آیند، اما دیگر گونه‌ها به همین ترتیب از زهر خود برای صیادی و شکار طعمه استفاده می‌کنند.

در این پژوهش فراروی نمونه‌های تهیه شده از گونه‌های مختلف هشت پاهای هنگ کنگی، دریای سرخ و قطب شمالگان آزمایش و مطالعه کرده است.

این محققان سپس روی ژن‌های زهر این جانداران بررسی کرده و به وجود خواص شیمیایی خاصی در آنها پی برده اند.

منبع: پارسا کلوب

گیاهان ضد سرطان

زردچوبه، گیاه جینکو، صبرزرد و غیره جزو گیاهانی هستند که با سرطان مقابله می‌کنند. شاید ندانید که از این گیاهان در داروهای شیمی درمانی و داروهای قدیمی استفاده می‌شود. این گیاهان مفید از عود بیماری نیز پیشگیری می‌کند.

 

زردچوبه سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد

پودر زردچوبه رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی را محدود می‌کند. Curcuma رنگدانه‌ی زرد رنگ زردچوبه است که آنتی‌اکسیدان و ضدالتهاب محسوب می‌شود و از تکثیر سلول‌های سرطانی پیشگیری می‌کند. برای همین این آنتی اکسیدان پتانسیل بسیار قوی برای مقابله با سرطان دارد. این ماده مانع تشکیل رگ‌های خونی جدید می‌شود که تومورها را تغذیه می‌کنند و به این ترتیب تومورها را نابود می‌کند.

البته دقیقاً به همین دلیل نیز می‌تواند مزاحم عملکرد داروهای ضد سرطانی باشد، به همین دلیل از زردچوبه در طول شیمی‌درمانی استفاده نمی‌شود. زردچوبه قدرت این را دارد که با انواع سرطان‌ها مقابله کند.

روش مصرف: می‌توانید از کپسول‌های تهیه شده از Curcuma استفاده کنید و یا اینکه زردچوبه را 3 تا 4 مرتبه در هفته به غذاهای خود اضافه کنید.

توجه داشته باشید در ایام شیمی‌درمانی از این ادویه استفاده نکنید. مصرف زیاد زردچوبه برای زنان باردار نیز توصیه نمی‌شود.

جین‌سینگ قرمز رشد سرطان را محدود می‌کند.

جین‌سینگ قرمز با خستگی و کسالت ناشی از داروهای ضدسرطان مقابله می‌کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

به علاوه این گیاه کُره‌ای سرشار از ترکیبی به نام ژرمانیوم germanium است که باعث اکسیژن رسانی به سلول‌ها می‌شود و به همین دلیل به سلول‌های سرطانی که معمولاً در خلأ هوا و اکسیژن زیست می‌کنند آسیب می‌رساند.

گیاه جین‌سینگ قرمز با تمام سرطان‌ها و به ویژه با سرطان سینه مقابله می‌کند.  

روش استفاده: به منظور پیشگیری یا برای کمک به درمان‌های ضدسرطانی، 3 تا 6 کپسول عصاره‌ی ریشه‌ی گیاه جین‌سینگ را به مدت 3 ماه مصرف کنید. اگر پزشکتان لازم ببیند می‌توانید این مدت را تمدید کنید.

مصرف این گیاه برای افراد باردار و شیرده و همچنین افرادی که از فشار خون بالا رنج می‌برند توصیه نمی‌شود. قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.

 

گیاه صبر زرد با سرطان کبد مقابله می‌کند

گیاه صبرزرد از سرطان پیشگیری و با آن مقابله می‌کند. نتایج یک پژوهش ژاپنی نشان می‌دهد مصرف صبرزرد تعداد سلول‌های سرطانی را در ناحیه‌ی کبد کاهش می‌دهد.

این گیاه باعث پاک‌سازی بدن شده و نتایج خوبی در پیشگیری از سرطان دارد.

گیاه صبرزرد با سرطان کبد و همچنین انواع دیگر سرطان مثل سرطان پروستات، ریه، کولون و معده مقابله می‌کند.

روش مصرف: برای پیشگیری و درمان این سرطان‌ها 60 میلی گرم آب خالص صبرزرد را با 500 میلی گرم عسل مخلوط کنید. روزانه 3 مرتبه، پانزده دقیقه قبل از غذا یک قاشق غذاخوری از این شربت را میل کنید.

هر ماه ده روز این کار را تکرار کنید؛ و اگر لازم بود چند ماه دیگر نیز ادامه دهید.

مصرف این گیاه برای زنان باردار، شیرده و همچنین برای کودکان توصیه نمی‌شود. قبل از مصرف با پزشکتان مشورت کنید.

جینکوبیلوبا از پیشرفت تومورها پیشگیری می‌کند

جینکو حاوی ترکیباتی است که آنتی اکسیدان قوی محسوب می‌شوند که خواص ضدسرطانی دارند.

این گیاه نیز همانند زردچوبه با ممانعت از تشکیل رگ‌های خونی، تومورها را از بین می‌برد.

جینکو با انواع سرطان‌ها به ویژه با سرطان سینه مقابله می‌کند.

روش مصرف: برای پیشگیری یا بعد از شیمی‌درمانی روزانه دو تا سه کپسول از عصاره‌ی برگ‌های جینکو را به مدت سه الی شش ماه استفاده کنید.

مصرف این گیاه برای زنان باردار، کودکان، افراد هموفیلی و افرادی که قصد انجام عمل جراحی دارند توصیه نمی‌شود.

توجه داشته باشید که گیاهان داروهای بی‌خطری نیستند و لازم است که قبل از مصرف به پزشک مراجعه کنید.

 

چای سبز با سرطان ریه مقابله می‌کند

بر اساس نتایج یک پژوهش تایلندی چای سبز خواص ضدسرطانی دارد. نتایج این پژوهش نشان داده است افرادی که چای سبز مصرف نمی‌کنند پنج برابر بیشتر افرادی که روزانه حداقل یک فنجان چای می‌نوشند در معرض سرطان ریه قرار می‌گیرند.

چای سبز حاوی پولیفنول است که آنتی اکسیدان‌های بسیار قوی محسوب می‌شود. این چای ضدالتهاب است و برای همین می‌تواند از ابتلا به برخی از سرطان‌ها پیشگیری می‌کند. چای سبز با سرطان ریه و همچنین با سرطان‌هایی مثل سرطان روده، پروستات، پوست و سینه نیز مقابله می‌کند.

روش مصرف: روزانه دو تا سه فنجان چای سبز خاصیت پیشگیرانه‌ای در مقابل سرطان‌ها و به ویژه سرطان ریه دارد.

مصرف چای سبز برای افرادی که از کم خونی یا زخم معده رنج می‌برد توصیه نمی‌شود.

 

گیاه اسپیرولینا تعداد تومورهای سرطانی را کاهش می‌دهد

اسپیرولینا یک جلبک سبز آبی میکروسکوپی است که تومورهای سرطانی را از بین می‌برند و با برخی از سرطان‌ها مقابله و سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کند.

نتایج برخی از پژوهش‌ها نشان داده است این گیاه توانسته است در مورد سرطان پوست موثر عمل کند و تومورها را از بین ببرد.

گیاه اسپیرولینا خواص آنتی اکسیدانی دارد که با رادیکال‌های آزاد مقابله و سلول‌های مقابله کننده با سرطان را تقویت می‌کند.

این گیاه با انواع سرطان پوست، تیروئید، پانکراس و ریه مقابله می‌کند.

روش مصرف: قبل از غذا یک عدد کپسول تهیه شده از عصاره‌ی گیاه اسپیرولینا را به مدت یک ماه مصرف کنید. توصیه می‌کنیم اگر قرص خاصی می‌خورید قبل از مصرف این کپسول‌ها با پزشک مشورت کنید.

منبع: بیتوته

آیا تغذیه بر ابتلا به سرطان تاثیر گذار است؟

نیمی از سرطان‌ها، منشا تغذیه‌ای دارند

فضلعلی زاده با بیان اینکه نیمی از سرطان‌ها علت تغذیه‌ای دارند، گفت: مواد غذایی نقش بزرگی در ابتلا به سرطان‌ها دارند. باید بدانیم چه چیزی را انتخاب کنیم و چه نوع غذایی مصرف کنیم که خطر ابتلا به سرطان را در درون خود کاهش دهیم.

رییس انجمن سرطان ایران ادامه داد: به عنوان مثال گوشت فراوری شده و یا گوشت قرمز کمتر استفاده کنیم و از مصرف غذاهای آماده طبخ که مواد نگه دارنده دارند و همچنین فست فودها اجتناب کنیم زیرا مصرف همه این مواد زمینه ابتلا به سرطان را در آینده فراهم می‌کنند. بنابراین لازم است از غذاهایی استفاده کنیم که تازه بوده، حاوی ویتامین و املاح باشند. همچنین گوشت سفید و ماهی را در رژیم غذایی خود گنجانده و کمتر از گوشت قرمز استفاده کنیم.

وی ادامه داد: برنامه غذایی باید به گونه‌ای تنظیم شود که میزان کالری دریافتی منجر به افزایش وزن نشود. وزن بالا خود یک عامل زمینه ساز برای ابتلا به سرطان است.

رییس انجمن سرطان همچنین بر تحرک و انجام ورزش نیز تاکید کرد.

وی در پایان درباره ارتباط میان سموم کشاورزی باقی مانده در سبزیجات و ابتلا به سرطان نیز گفت: نمی‌توان ادعا کرد همه سبزیجات دچار مشکل هستند بلکه شدت این عامل هم بستگی به ناحیه کشت، نوع آبیاری و مانند آن دارد.

منبع: وبلاگ دکتر شجاعی

سرطان پروستات

سرطان پروستات:

سرطان پروستات عبارت است از وجود سلولهای سرطانی در پروستات که می‌تواند باعث انسداد در دستگاه ادراری یا متاستاز به سایر اعضاء بدن شود.

علت سرطان پروستات

علت آن دقیقا مشخص نیست. اما زمینه ژنتیکی (سیاه پوستان آمریکا بیشتر مبتلا می‌شوند)، عوامل هورمونی (شانس بروز سرطان پروستات با گذشت سن بالا می‌رود و ممکن است به علت تغییرات هورمونی حاصله نظیر کم شدن مقدار آندرسترون و یا افزایش مقادیر سرمی استروژن و استرادیول باشد(، رژیم غذایی (مصرف زیاد چربی با ایجاد تغییر در متابولیسم کلسترول و استروئید، شانس بروز سرطان را افزایش می‌دهد. 

مصرف سبزیجات یا رنگدانه‌های سبز و زرد یک اثر حفاظتی از بروز سرطان پروستات دارد)، عوامل شیمیایی سرطان زا (تماس با عوامل شغلی و محیطی شانس بروز سرطان را بیشتر می‌کند)، شغلهایی که شانس بروز سرطان را بیشتر می‌کنند شامل کارگرانی که با کودها، بافتنیها و لاستیک سر و کار دارند، تماس با باطری‌های حاوی کادمیوم و ویروس‌ها (با مشاهده ویروس در بافت سرطانی پروستات توسط میکروسکوپ الکترونی) را در بروز سرطان پروستات موثر می‌دانند.

     

پیش‌گیری

لیکوپن یکی از آنتی‌اکسیدانهای مهم موجود در گوجه فرنگی است که می‌تواند از بروز سرطان پروستات پیش‌گیری کند.

علایم بالینی

ممکن است علامت خاصی دیده نشود. علایم انسدادی معمولاً زودتر بروز می‌کند و شامل تکرر ادرار، احتباس ادرار، کاهش قطر و فشار جریان ادرار وقطره قطره شدن انتهای ادرار می‌باشد که مشابه علائم هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات است. متاستازهای استخوانی میتوانند موجب درد شوند.

درمان

درمان سرطان پروستات در مراحل اولیه شامل جراحی و یا پرتودرمانی میباشد. جراحی معمولا برای افراد زیر ۷۰ سال بدون ناراحتی های قلبی و ریوی در نظر گرفته میشود. پرتودرمانی با نتیجه کاملا یکسان در مقایسه با جراحی برای افرادیکه عوارض جراحی را نمیپسندند و یا سن بالای ۷۰ سال در نظر گرفته میشود.

در صورتیکه درجه بدخیمی پروستات ( گلیسون )‌ در گزارش پاتولوژی بالاتر از ۸ باشد و یا PSA بالاتر از ۲۰ باشد جراحی توصیه نمیشود ( حتی در افراد جوان ) . علت این است که در بسیاری از موارد بیماران پس از جراحی نیاز به اشعه درمانی دارند و عوارض در کل بیش از درمان با پرتودرمانی به تنهایی خواهد بود.

در مراحل پیشرفته درمان قطعی سرطان پروستات پرتودرمانی همراه با هورمون درمانی است.

 

پرتودرمانی

پرتودرمانی که ممکن است به‌وسیله کاشت املاح طلا در پروستات یا قرار دادن مواد پرتوزا     )رادیواکتیو) در داخل پروستات (برکیتراپی) یا تابش اشعه با ولتاژ بالا توسط منبع خارجی صورت گیرد.

دارو درمانی

مطالعات آندوکرینی نشان داده که کم کردن آندروژنها منجر به آتروفی سلولهای اپیتلیال آن می‌شود و آندروژن در بیضه و غدد فوق کلیوی تولید شده و درمانهای آندوکرینی به صورت زیر است.

حذف منبع تولید آندروژی. مهار گونادوترپین هیپوفیز. کاهش ساخت آندروژن. جلوگیری از تأثیر آندروژن بر روی بافت‌ها.

مصرف فلوتامید (اولکسین)، داروهای خوراکی مهار کننده آندروژن، جدیدترین درمان دارویی کانسر پروستات است. هورمون آزاد کننده گونادوتروپین (آنالوگهای لوپرولید، گاسرلین استات) نیز گاهی در درمان بکار می‌رود. این عوامل ترشح یا عملکرد آندروژنها را که سبب تحریک و رشد تومور است، مهار می‌کند. گاهی به بیمار استروژن می‌دهند (دی اتیل استیل بسترون) و با مهار آزاد سازی گونادوترپین هیپوفیز مقادیر سرمی تستوسترون را کاهش می‌دهند. از داروهای شیمی درمانی می‌توان به سیلکوفسفامید (سیستوکسان)، ۵ فلوئور و اوراسیل استراموستین فسفات، دوکسور و بی سین هیدروکلراید (آدریامایسین) و سیتومایسین) c میتامایسین( اشاره کرد.

درمان جراحی

جراحی شامل پروستاتکتومی ترانس یوترال و پروستاتکتومی رادیکال است. پروستاتکتومی ترانس یوترال برای تومورهای خوب دیفرانسیه با حجم کم یا به عنوان یک عمل تسکینی برای رفع انسداد انجام می‌شود و در واقع یک آدنکتومی است از بافت جدید و پروستات حقیقی و کپسول فیبروتیک آن را خارج نمی‌کنند. پروستاتکتومی رادیکال از طریق پرینه یارتروپیک انجام می‌شود و محتویاتی مانند تمام غده پروستات، کپسول بیرونی، وزیکول سیمینالها، مقاطعی از وازود فرانها و قسمتی از گردن مثانه خارج می‌شود.

منبع: ویکی پدیا

سرطان خون

سرطان خون:

سرطان خون یا لوسمی یا لوکمیا بیماری پیشرونده و بدخیم اعضای خون ساز بدن است. این بیماری در اثر تکثیر و تکامل ناقص گویچه‌های سفید خون و پیش سازهای آن در خون و مغز استخوان ایجاد می‌شود. واژه لوسمی به معنی خون سفید است. لوسمی یکی از چهار سرطان شایع در میان کودکان است.

در بیماری لوکمی یا همان سرطان خون، مغز استخوان به صورت غیر عادی، مقدار بسیار زیادی سلول خونی تولید می‌کند. این سلولها با سلولهای خون نرمال و عادی متفاوت هستند و درست عمل نمی‌کنند. درنتیجه، تولید سلول‌های سفید خون طبیعی را متوقف کرده و توانایی فرد را در مقابله با بیماری‌ها از بین می‌برند. سلول‌های لوکمی همچنین بر تولید سایر انواع سلول‌های خونی که توسط مغز استخوان ساخته می‌شود از جمله گویچه های قرمز خون که اکسیژن را به بافت‌های بدن می‌رسانند، و پلاکتهای خونی که از لخته شدن خون جلوگیری می‌کنند، اثر می‌گذارند.

نشانه‌ها

نشانه‌های نمادین لوکمی موارد زیر می‌باشند: کم‌خونی که با رنگ پریدگی و سستی یا خستگی مشخص می‌شود، کبودی پوست، لثه‌های متورم و خونین، تب خفیف ( 38/5 درجه) غده‌های لنفاوی متورم ( با اینکه غده‌ها نه دردناک و نه قرمز می‌باشند). درد استخوان، خونریزی شدید و پی‌درپی و پدیدار شدن خون در ادرار یا مدفوع کودک.

نشانه‌هایی همانند علایم لوکمی می‌توانند در کودکانی که از اختلالات گوناگون دیگری رنج می‌برند نیز ظاهر شوند. پزشکان وقتی به لوکمی مشکوک می‌شوند که نشانه‌ها نمادین آن با بزرگی جگر یا طحال همراه باشند. هنگامی شک بیشتر می‌شود که سلول‌های سفید سرطانی در لام خون محیطی دیده شود. تشخیص با آزمایش مغز استخوان قطعی می‌شود.

انواع

لوسمی بر اساس نوع گویچه سفید خون که دچار تراریختگی و سرطان شده به دو دسته تقسیم می‌شود:

• لنفوئیدی یا لنفوبلاستی: این نوع لوکمی سلول‌های لنفاوی یا لنفوسیت‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد که بافت‌های لنفاوی را می‌سازند. این بافت جزء اصلی سیستم ایمنی بدن است و در قسمت‌های مختلف بدن از جمله غدد لنفاوی، طحال یا لوزه‌ها یافت می‌شود.
• میلوئیدی یا مغز استخوانی: این نوع لوکمی سلول‌های مغز استخوانی را تخت تاثیر قرار می‌دهند. سلول‌های مغز استخوان شامل سلول‌هایی است که بعداً به گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و سلول‌های پلاکت ساز تبدیل می‌شوند.

همچنین هر دو دسته لوسمی به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شوند لذا چهار نوع کلی لوسمی داریم لوسمی مزمن میلوئیدی ، لوسمی حاد میلوئیدی ، لوسمی مزمن لنفوئیدی و لوسمی حاد لنفوئید (  ALL، CLL، AML، CML )

سبب‌شناسی

پزشکان علت دقیق لوسمی را نمی‌دانند. به نظر می‌رسد عوامل ژنتیکی و محیطی در بوجود آمدن این بیماری نقش داشته باشند. مانند هر سرطان دیگری، عامل مستعد و پیشتاز در ایجاد لوسمی به هم خوردن نظم تقسیم سلولی است. پژوهش‌های انجام شده روند بدخیمی بیماری لوسمی را به این عوامل ارتباط می‌دهند:

• ژنتیک: ناهنجاری‌های ژنتیکی نقش بسیار مهمی در رشد لوکمی در بدن دارد. برخی بیماری‌های ژنتیکی مثل سندرم داون، احتمال ابتلا به لوکمی را بالا می‌برد.
• قرار گرفتن در معرض پرتوهای یونیزه کننده و برخی مواد شیمیایی خاص: افرادی که در معرض پرتوهای شدید قرار گیرند مانند بازماندگان بعد از حملات اتمی یا رویدادهای رآکتورهای هسته‌ای، احتمال دچار شدن به لوکمی در آنها بیشتر است. قرار گرفتن در معرض برخی موادشیمیایی خاص مانند بنزین نیز می‌تواند احتمال ابتلا به لوکمی را افزایش دهد.
• نارسایی سیستم ایمنی طبیعی بدن
• سن در میان بزرگسالان: آمادگی ابتلا به لوسمی با افزایش سن ارتباط مستقیم دارد. افراد بالای ۵۵ سال باید بیشتر مراقب علایم هشدار دهنده این بیماری باشند. با این حال لوسمی می‌تواند کودکان را هم در هر سنی گرفتار کند ولی بیشتر در سنین سه تا چهار سال اتفاق می‌افتد.

روند تشخیص

بیماری می‌تواند با شتاب یا به کندی پیشرفت کند. نزدیک ۲۵ درصد گونه‌های لوکمی در جریان یک معاینه بالینی معمولی و پیش از اینکه نشانه‌ها بیماری ظاهر شوند تشخیص داده می‌شوند. پزشکان معمولاً لوکمی مزمن را با آزمایش خون ساده قبل از شروع علائم تشخیص می‌دهند. روند تشخیص می‌تواند دربرگیرنده موارد زیر باشد:

• آزمایش جسمی: شناسایی نشانه‌های فیزیکی و جسمی لوکمی مثل رنگپریدگی ناشی از کم خونی، و ورم غده‌های لنفاوی، کبد یا طحال
• آزمایش خون: شمارش تعداد گلوبول‌های سفید یا پلاکت‌های خون
• آزمایش سیتوژنتیک: این آزمایش تغییرات ایجاد شده در کروموزوم‌ها، ازجمله وجود کروموزوم فیلادلفیا را بررسی می‌کند.
• آزمایش نمونه مغزاستخوان

برای تایید تشخیص لوکمی و تعیین نوع و میزان پیشرفت آن در بدن، نیاز به آزمایش‌های بیشتر است.

درمان

در سالهای اخیر، با به کارگیری داروهای ضدسرطان موثرتر، طول عمر بیماران مبتلا به لوکمی افزایش پیدا کرده است. این داروها موجب فروکش کردن نشانه‌های بیماری می‌گردند به طوریکه نشانه‌ها در جریان درمان بیماری بدتر نمی‌شود و حتی بیماران تا اندازه‌ای درمان می‌شوند. درمان لوسمی بستگی به نوع لوسمی، وضعیت بیماری در شروع درمان، سن، سلامت عمومی و چگونگی واکنش بیمار به نوع درمان دارد که گاهی منجر به سلامت کامل این بیماران می‌شود . از مهمترین عوامل در بهبود بیماری برخوردار بودن بیمار از روحیه بالا جهت مقابله با این بیماری است .

شیوه درمان این بیماری می‌تواند شامل موارد زیر نیز باشد:

• شیمی درمانی
• پرتو درمانی
• پیوند مغز استخوان و پیوند سلول‌های بنیادی که در این روش مغز استخوان فرد بیمار با مغز استخوان سالم جایگزین می‌شود تا بیمار بتواند مقادیر بالای داروهای شیمی درمانی و یا پرتودرمانی را دریافت کند.

منبع: ویکی پدیا

عوامل بروز سرطان

5 عامل اساسی در بروز سرطان

سرطان به عنوان یکی از بیماری های مزمن و شایع در بسیاری از کشورهای جهان شناخته شده است. محققان می گویند عوامل بسیاری در شیوع این بیماری نقش دارد که رژیم غذایی نامناسب، سبک زندگی نادرست، نداشتن تحرک و افزایش آلاینده ها بخشی از آن است.

 

به طور کلی باید گفت ۵ عامل اساسی در بروزسرطان نقش دارد.

اولین عامل شیوه نادرست زندگی است که شامل رژیم غذایی نادرست و نداشتن فعالیت بدنی می شود.

دومین عامل سیگار کشیدن و سپس بروز عفونت هاست و بعد از آن عوامل شغلی و آلودگی های محیطی قرار می گیرد.

بی گمان در تمام بیماری های شناخته شده ژن ها تاثیر دارد. در واقع هر ۵ عامل ذکر شده همراه با تغییرات ژنتیکی باعث بروز سرطان در انسان می شود اما نکته این جاست که ژنتیک به تنهایی و در موارد نادری علت اصلی بروز سرطان قلمداد می شود.

از این رو آن را جزو عوامل اصلی افزایش خطر ابتلا به سرطان ذکر نمی کنیم. از سوی دیگر طبق آمارهای سازمان جهانی بهداشت از ۱۰ میلیون مورد ابتلا به سرطان ۴۴ درصد سرطان ها به دلیل رژیم غذایی نامناسب و عفونت ها بروز پیدا کرده است. همچنین عوامل عفونی در کشورهای شرق مدیترانه عامل ۷۰ درصد تمام سرطان ها ذکر شده است.

از سوی دیگر نقش عوامل عفونی در بروز سرطان در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته متفاوت است. در کشورهای توسعه یافته عفونت ۷ درصد علل بروز سرطان را تشکیل می دهد اما در کشورهای در حال توسعه نقش آن ۲۶ درصد است. دکتر مطلق با اشاره به این که ویروس پاپیلومای انسانی، هلیکو باکتر پیلوری و هپاتیت B وC ۳عامل اصلی در بروز سرطان های دهانه رحم، معده و کبد است، تصریح می کند: ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV در ۱۰۰ درصد موارد در بروز سرطان دهانه رحم نقش دارد.

 

 

هلیکوباکتر پیلوری یا HP تا ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد از دلایل بروز سرطان معده است و در ۸۰ درصد موارد سرطان کبد ناشی از ویروس های هپاتیت B وC است.بنابراین می بینید که ویروس ها در ابتلای افراد به سرطان تا چه اندازه نقش دارد. این در حالی است که با مهار این ویروس ها می توان از تعداد موارد ابتلا به سرطان کاست. در کشور ما سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان هاست و ازآن جا که نقش این ویروس در بروز سرطان معده شناخته شده است، انتظار می رود مهار این سرطان آسان باشد. اما نکته این جاست که این عفونت باکتریایی در معده بسیاری از افراد جامعه وجود دارد و ۸۰ تا ۹۰ درصد مردم به هلیکوباکترپیلوری آلوده هستند.

بدون شک تمام این افراد به سرطان مبتلا نمی شوند و عوامل دیگری نیز در بروز سرطان معده مانند رژیم غذایی نامناسب و نداشتن تحرک جسمی نقش دارد.در کشور ما سرطان معده در میان مردان شایع تر است و بهترین راه پیشگیری از ابتلا به این نوع عفونت، رعایت بهداشت مواد غذایی است. شایع ترین نوع سرطان ناشی از عفونت در زنان نیز، سرطان دهانه رحم است که از طریق واکسن قابل پیشگیری است. محققان می گویند عفونت ویروسی، باکتریایی و انگلی یکی از عوامل اصلی بروز سرطان در دنیاست که کاملا قابل پیشگیری است و با اجرایی کردن روش های بهداشت عمومی موجود برای مقابله با عفونت مانند واکسیناسیون و روش های ایمن تر تزریق یا درمان های آنتی بیوتیکی می توان از بروز این سرطان ها پیشگیری کرد. درحال حاضر واکسن هایی برای درمان عفونت های سرطان زا وجود دارد و با استفاده از آنتی بیوتیک می توان باعث رفع عفونت هلیکو باکترپیلوری شد.

 

 

منبع: بیتوته

 

دردهای سرطانی - فیلم آموزشی

کلینیک درد دکتر محمد پیریایی متخصص درد

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید

دردهای سرطانی

دردهای ناشی از سرطان - فیلم آموزشی

کلینیک درد دکتر محمد پیریایی متخصص درد

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید

دردهای ناشی از سرطان

سرطان های بی درد، دردهای سرطانی قابل کنترل

آنچه در این مطلب ارائه می شود مجموعه ای از اطلاعات در مورد علائم  و مشکلات ناشی از سرطانها است. برخی از این علائم مستقیما در اثر سرطان پدید می آیند و برخی دیگر در اثر درمان ایجاد می شوند. یک بیمار سرطانی از خود می پرسد آیا من همیشه درد خواهم داشت؟ پاسخ این است که یک سوم بیماران مبتلا به سرطان دردی احساس نمی کنند. این که بدانیم داشتن درد، در اثر گستردگی سرطان نیست بسیار مهم است. درد داشتن الزاما بدین معنا نیست که سرطان بسیار پیشرفته تر و یا جدی تر از حالت بی دردی است هر فردی درد را به گونه ای خاص احساس می کند و حتی دو بیمار، مبتلا به یک نوع بیماری، هر یک بیماری را به گونه ای متفاوت بیان می کنند. درد آن چیزی است که شما را آزار می دهد و مانند سایر علایم سرطان باید مطابق با نیازهای خاص شما درمان شود.

در این مجموعه، طیف وسیعی از روشهای کنترل درد و سایر علائم سرطان را بیان می کنیم. ما نمی توانیم بهترین روش درمان و تسکین درد را به شما توصیه کنیم، زیرا این مطلب را فقط پزشک معالج که با تاریخچه شما آشنا است، می تواند دریابد.

علت عای درد

درد ممکن است در اثر عوامل متعددی به وجود آید. ممکن است سرطان بر بافت اطرافش و یا عصب مجاورش فشار آورد. عفونت هم می تواند واکنش دردناکی را ایجاد کند. اغلب مردم فراموش می کنند که آسیب به بافت جراحی شده نیز ممکن است سبب ایجاد درد شود. همچنین درد ممکن است در اثر یک تومور ثانویه- که آن را «متاستاز» می نامیم. به وجود آمده باشد. اینها معمولا علت دردهای استخوانی هستند. اما برخی اوقات درد ممکن است در ناحیه ای احساس شود که آن ناحیه دچار سرطان نباشد. علت این گونه دردها این است که عصب هایی می توانند درد را از یک ناحیه بازو و یا شانه احساس شود. به این نوع دردها «دردهای راجعه» می گویند. افراد مبتلا به سرطان باید هر گونه درد جدیدی را به پزشک خود گزارش دهند. اما نباید فراموش کنید که شما هم ممکن است مانند سایر افراد عادی و سالم دچار سردرد، دردهای عضلانی، و یا معده درد شوید. برخی از افراد مبتلا به سرطان با احساس هر گونه درد جدیدی گمان می کنند که بیماری آنان شدت یافته و یا سرطان گسترده تر شده است. اما اغلب این دردها ربطی به سرطان ندارند. پزشک شما به خوبی می تواند خاطرتان را از جهت آسوده گرداند. بنابراین باید هر گونه درد جدیدی را به او گزارش دهید.

احساس ترس و وحشت می تواند درد شما را شدید کند. همانطور که می تواند سبب اضطراب، افسردگی و احساس خستگی مداوم شود. این بدین معنا  نیست که باید همواره سرطان را مدنظر داشته باشید. علائم بسیاری از بیماریهای جسمی، مثل آسم، بیماریهای قلبی و زخم معده نیز در اثر ناراحتی روحی افزایش می یابد. در تمام حالات فوق باید در کنار درمان، علت بیماری و درد روح و روان بیمار نیز درمان شود.

شرح و بیان درد

شرح و بیان درست درد می تواند کمک مؤثری برای یافتن بهترین روش درمان درد به پزشک بکند. هر چه بهتر و صحیح تر درد را برای پزشک توضیح دهید، ویی بهتر می تواند عامل ایجاد کننده ی مشکل را دریابد. در این جا پرسش هایی را مطرح می کنیم که شما باید سعی کنید آنها را به درستی پاسخ دهید:

1-     مکان درد کجا است؟ آیا درد در یک ناحیه محدودی از بدن است یا بیشتر؟ و آیا درد از یک نقطه شروع می شود و طی روز گسترش می یابد؟

2-   درد  چگونه است؟ آیا درد کند و سوزشی است و یا تیز است؟ آیا شبیه یکی از دردهایی است که قبلا احساس کرده اید؟ (مانند دندان درد، یا گرفتگی عضلات). آیا درد سطحی است و یا عمقی؟

3-   شدت درد چقدر است؟ سعی کنید میزان آن را در مقایسه با دردی که قبلا تجربه کرده اید بیان کنید. مثل سردرد، پشت درد، دردهای ماهیانه، آسیب های ورزشی، درد زایمانف اگر بخواهید برای دردتان عددی بین 1 تا 10 را انتخاب کنید، کدامرا انتخاب می کنید؟

4-   آیا چیزی درد شما را بهتر و یا شدیدتر می کند؟ آیا هنگامی که ایستاده اید و یا نشسته اید و یا دراز کشیده اید درد کمتری احساس می کنید؟ آیا کیسه آب گرم یا پاکت یخ به کاهش درد کمکی می کند؟ آیا برخی مسکن ها مثل آسپرین کمکی می کند؟ آیا مطالعه یک کتاب خوب، شنیدن موسیقی و یا تماشای تلویزویون می تواند مؤثر باشد؟

5-     آیا درد همیشه وجود دارد؟ و یا درد متفاوت است؟ آیا شب ها شدیدتر می شود؟ آیا بیدارتان نگه می دارد؟ آیا شما را بیدار می کند؟

سعی کنید تمام جزییات را نیز بیان کنید.

درمان پزشکی برای کاهش درد

نگرانی ها و مشکلات معمول در مورد کنترل درد:

بیش از استفاده از داروهایی که معمولا در جهت کنترل دردهای سرطان بکار می روند، باید در مورد مشکلاتی ه با شروع استفاده از مسکن ها ممکن است در شما به وجود آید فکر کنید. بسیاری از افراد معتقدند که باید تا حد امکان از مصرف مسکن ها خودداری کرد و تنها هنگامی که درد شدید و غیر قابل تحمل شد به مسکن متوسل شد. این عقیده به تنهایی درست نیست. طیف وسیعی از مسکن ها مؤثر برای انواع دردها وجود دارد، بنابراین نیازی نیست که درد را تا هنگامی که شدید شود، تحمل کنیم. مصرف زود هنگام مسکن در هنگام احساس درد، موجب کاهش تاخیر آن دردفعات بعدی نمی شود. برخی اوقات پزشک از یک مسکن ضعیف تر شروع می کند و در هنگام ضرورت به تجویز داروی قوی می پردازد. همچنین هنگامی که درد شدیدی دارید، می توان از مسکن های قوی مانند مورفین استفاده کرد. البته شدید شدن درد به معنای جدی تر شدن سلطان و پیشرفت آن نیست. اگر پزشک همراه مسکن برای شما داروهای ضد التهابی یا قرص های خواب آور یا ضد افسردگی تجویز کند، تعجب نکنید. اینها از طریقی متفاوت همراه با مسکن ها در جهت کنترل درد کمک می کنند. نگرانی معمول دیگر در مورد معتاد شدن به مسکن است. در مورد داروهایی مثل مورفین، عادت کرد و وابسته شدن به آنها، مستلزم مصرف دوز بالایی است و لذا از این جهت هم خطری وجود ندارد، زیرا دوز مصرفی شما، به دقت و بر حسب نیاز خاص شما تنظیم شده است و فقط هنگامی که درد زیادتری شود افزایش می یابد. دوز مصرفی مورفین در بسیاری از افراد ماهها ثابت می ماند و در صورتی که درد شما کاهش یابد این دوز مصرفی نیز با نظارت پزشک معالج کاهش می یابد.

هنگام استفاده از مسکن ها، همیشه باید اطمینان داشته باشید که دارو را مطابق با دوز تنظیم شده مصرف می کنید. هدف جلوگیری از درد است. بنابراین منتظر درد نشوید تا پیش از مصرف مسکن درد برگردد و شما بدون هیچ ضرورتی، تا هنگام جذب و یا تا هنگام شروع عمل آن، ناراحتی و درد را تحمل کنید. انتخاب نوع مسکن بستگی به نوع شدت درد مورد درمان دارد. خوشبختانه طیف وسیعی از مسکن ها در دسترس است. همچنین روشهایی دیگری برای کاهش درد وجود دارد. از جمله رادیوتراپی. بنابراین هدف یافتن بهترین روش کنترل درد مخصوص هر فرد بیمار است. هر دوز مصرفی مسکن باید برای کنترل درد تا موقع مصرف دوز بعدی کافی باشد. اگر درد شما قبل از موقع مصرف دوز بعدی مسکن، برگردد به پزشک یا پرستار اطلاع دهید تا دوز مؤثرتری و یا داروی دیگری مورد استفاده قرار گیرد. برای یافتن مسکن مؤثر و تعیین دوز کافی آن نیاز به زمان است، بنابراین باید حوصله داشته باشید.

مسکن های خفیف

آسپرین و استامینوفن هر دو مسکن های بسیار مؤثری هستند و می توان آنها را از داروخانه تهیه کرد. آسپرین می تواند التهاب و تورم را همانند درد به خوبی کاهش دهد. البته ممکن است در برخی افراد هم ایجاد سوء هاضمه و خونریزی معده کند. برای کاهش خطر به وجود آمدن مشکلات معده، همیشه توصیه می شود که از نوعی آسپرین که در آب حل نمی شود استفاده کنید. همچنین آسپرین نباید با معده خالی و یا همراه الکل مصرف شود. استامینوفن مشکلات آسپرین را ایجاد نمی کند. هرگز آسپرین و یا استامینوفن را بیش از حدی که روی جعبه آن تعیین شده است، مصرف نکنید. چنانچه قبلا یکی از این دو دارو را مصرف می کردید، پزشک معالج را در جریان بگذارید تا سایر درمان ها مطابق آن تنظیم شود. پزشک به خوبی می تواند به شما بگوید که کدام یک از این دو (آسپرین یا استامینوفن) برای کاهش درد شما مؤثرتر است. علت هم این است که هر یک از این مسکن ها به طریق خاص خود عمل می کنند. به عنوان مثال آسپرین بر محل درد تأثیر می گذارد در صورتی که برخی دیگر از این داروها از طریق مغز اثر می گذارند.

مسکن هایی با قدرت متوسط

داروهایی که حاوی کدیین، دکستروپروپوکسی فن هستند، در این دسته قرار دارند. این داروها بر روی مغز و سیستم عصبی اثر می گذارند و تهیه آنها فقط با داشتن نسخه پزشک میسر است. این داروها ممکن است تا حدی سبب کاهش سطح هوشیاری شوند، لذا پس از مصرف این داروها باید از انجام اعمالی که نیاز به هوشیاری دارند- مانند رانندگی- خود داری کنید. لذا باید این مشکل را به پزشک معالج خود بگویید تا برای شما مسهل هایی تجویز نماید که همراه این نوع مسکن ها مصرف کنید. به هنگام انجام اعمالی نظیر رانندگی که نیاز به هوشیاری بالا دارند نباید این داروها را همراه با الکل مصرف کنید.

مسکن هایی با قدرت بالا

مورفین و دایامورفین پرمصرف ترین داروهای این دسته هستند. این داروها به اشکال قرص، شربت، شیاف و یا تزریقی مصرف می شوند. مانند سایر مسکن ها در مورد این داورها هم یافتن مؤثرترین دوز مصرفی برای بیمار موضوع بسیار مهمی است. دو بیمار، که هر دو دارای یک نوع سرطان هستند و در یک مرحله از بیماری قرار دارند ممکن است به دو دوز کاملا متفاوت از مورفین نیاز داشته باشند. معمولا در ابتدا با یک دوز پایین شروع می کنیم و به تدریج دوز مصرفی را افزایش می دهیم تا مناسب ترین دوز مصرفی جهت کاهش درد را دریابیم. چنانچه مسکن دیگری که حاوی مورفین است را همزمان مصرف کنید سبب تغییر دوز مصرفی مناسب می شود، در این صورت، سرطانی که مورفین مصرف می کنند درباره احتمال عادت کردن و وابسته شدن به دارو و یا گیج شدن در اثر مصرف دارو و در نتیجه عدم توانایی مراقبت از خود سؤالی می کنند. پاسخ خیر است.

همانطور که قبلا ذکر شد، میزان، نیاز بیماران سرطانی به مصرف دارو افزایش نمی یابد و بنابراین به دارو معتاد نمی شوند. ولی به هر حال قطع یکباره مصرف مورفین غیر عاقلانه است.

دوز مصرفی بسیاری از داروها، از جمله داروهایی که برای کنترل و پایین آوردن فشار خون مصرف می شوند باید به تدریج کاهش یابد و در مورد مورفین هم همینطور است. مانند مسکن های (گروه های متوسط) مورفین نیز می تواند باعث کاهش سطح هوشیاری شود، اما این وضع پس از گذشت چند روز خاتمه می یابد. البته مورفین در افراد مختلف تاثیرات متفاوتی می گذارد. اما اگر شما قصد رانندگی و یا کارکردن با وسایلی را دارید که نیاز به هوشیاری بالا دارد، باید ابتدا میزان هوشیاری و واکنش های عمومی خود را کنترل کنید. اگر قصد رانندگی یا انجام هر کار دیگری را که نیازمند هوشیاری است دارید، یقینا الکل هم نباید مصرف کنید. از یکی از دوستان خود بخواهید که در یک خیابان خلوت شما را بسنجد. البته بهتر است که ابتدا به وسیله پزشک عمومی خود چک شوید.

مورفین دو عارضه جانبی شایع را به وجود می آورد که البته به وسیله داروها برطرف می شود. یبوست نیز ایجاد می کند که به این بیماران توصیه می شود همراه مصرف مورفین از مسهل ها هم استفاده کنند. مکانیسم عمل این مسل ها متفاوت است. برخی از آنها مدفوع را نرم می کند و عبو آنرا راحت تر می سازد. برخی دیگر روده را تحریک می کند تا مدفوع را سریعتر خارج کند. ترکیبی از این دو نوع محصول اغلب بهترین مسهل است و پزشک معالجتان می تواند به شما بگوید کدام یک از اینها افراد در اولین باری که مورفین مصرف می کنند، دچار  احساس تهوع و ناراحتی می شوند.

بنابراین به آنها توصیه می شود که در هفته اول درمان، از داروهای ضد تهوع استفاده کنند. خشکی دهان  نیز یکی دیگر از عوارض آزار دهنده داروهایی نظیر مورفین و کدیین است، که البته در این مورد نیازی به درمان دارویی نیست و می توان آن را با خوردن مقدار زیادی از مایعات و یا پای سیب تازه بر طرف کرد. داروهای حاوی مورفین را با دقت نگهداری کنید. در آنها را بسته نگه دارید و آنها را دور از دسترس کودکان قرار دهید. اگر حدس می زنید که ممکن است مصرف آنها را فراموش کنید،

 

منبع:پزشکی

سرطان چیست

بلاشک سرطان از جمله مشکلات درجه اول سلامت بشریت است. علل اهمیت توجه به آن از جمله وجود انواع گوناگون این بیماری و این که به طور کلی برای آن‌ها هنوز درمان قطعی قابل اعتمادی یافت نشده (هرچند پیشرفت‌های زیادی در این زمینه صورت گرفته) و نیز ایجاد علل جدید مصنوعی صنعتی دست ساز بشریت برای گسترش آن است. علل گوناگونی سبب بروز انواع گوناگونی از سرطان می‌شوند. از جمله‌ی این علل عوامل محیطی و عوامل ژنتیکی و نیز دخالتی است که این دو در یکدیگر دارند.



برای سرطان تعریف‌های مختلفی که کمابیش مشابهند ارائه شده است. در یکی از آن‌ها سرطان به عنوان جمعیتی یاخته‌ای تعریف می‌شود که پاره‌ای از مسیر تکثیر و تبدیل را طی کرده‌اند اما در نیمه راه، هماهنگی بین تکثیر و تمایز در آن‌ها از دست رفته است و درنتیجه یاخته‌هایی بدون هماهنگی در فرایند تبدیل، به سرعت تقسیم و تکثیر شده‌اند که به آن‌ها یاخته‌های سرطانی می‌گوییم.

در این حال این سلول‌ها دیگر قادر نیستند برنامه‌ی تمایز یافتن خود را تا آخر ادامه دهند. چنین یاخته‌هایی، دگرگونه نامیده می‌شوند. معمولاً جمعیت یاخته‌های دگرگونه، بر اثر تقسیم سلولی یاخته‌ای، که در ژن‌هایی از آن دگرگونی‌های مضری انباشته شده است، به وجود می‌آید. دودمان نامی است که به گروه یاخته‌های همانند داده می‌شود، و به این ترتیب از یاخته‌ی بیمار والد جمعیتی دودمانی پدید می‌آید.


علم پزشکی هنوز کاملاً نمی‌داند سلول‌هایی که پتانسیل سرطانی شدن را دارند در چه زمان و موقعیتی در بدن پدید می‌آیند و نیز هنوز از نقش سیستم دفاعی بدن در این رابطه آگاهی چندانی ندارد. آن‌چه مسلم است بیش‌تر یاخته‌ها مستعد این‌گونه تغییرات در مراحل گوناگون تکوین خود از یاخته‌ی مادر به یاخته‌ی دختر هستند. چنین تغییراتی آن‌ها را از برنامه‌ی عادی تمایز منحرف می‌سازد.

یاخته‌های ناجور سرطانی با تکثیر خود مکان‌های حیاتی بدن را اشغال می‌کنند و با حضور خود مانع اعمال حیاتی معمول یاخته‌های سالم می‌شوند و این روال به خاطر آسیب‌زایی شدید آن عموماً (نهایتاً) منجر به مرگ می‌شود. اکثر یاخته‌های سرطانی به خاطر ماهیت خود که گویا فرمان‌های عدم رشد در آن‌ها نادیده گرفته می‌شود با تکثیر خود عموماً رفته رفته محدود به مکان بروز خود نمانده و به قسمت‌های دورتر بدن هم دست اندازی می‌کنند.
این روند گسترش، فرایندی مرگبار است زیرا شتاب تکثیر سلول‌های سرطانی را به نحو غیر قابل کنترلی افزایش می‌دهد. سرطان بیماری جدیدی نیست و در طول تاریخ همواره مورد مطالعه‌ی پزشکان و دانشمندان بوده است.

امروزه بررسی سرطان، تومورشناسی نامیده می‌شود. ده‌ها سال است که دانشمندان پی برده‌اند خرابی دی ان اِی یاخته در فرایند جهش یا موتاسیون دگرگونی‌هایی را به دنبال می‌آورد که منجر به سرطان می‌شود. به این فرایند، سرطان‌زایی یا تومورزایی گفته می‌شود.
 

انواع دیگری از تومورهای انسانی وجود دارد که در آن‌ها به جای یک جفت طبیعی پیش تومورزا، نسخه‌های فراوانی درکار است. در این حال به نظر می‌رسد که این پیش تومورزاها به اصطلاح دور برداشته‌اند و به این دلیل تومورزا نامیده می‌شوند که در بروز سرطان دخیلند.

 

منبع: راسخون

کاربرد لیزر در درمان دردهای سرطانی

درمان سرطان مغز با لیزر ابر سریع

محققان دانشگاه تنسی یک لیزر ابر سریع ساخته اند که می تواند نوعی درمان غیر تهاجمی برای سرطان بویژه سرطان مغز ارائه کند.

این فناوری جدید در مرکز کاربرد لیزر این دانشگاه ارائه شده و می تواند تومورهای سرطانی را جستجو و نابود کند.

این روش از لیزر فمتوثانیه استفاده می کند که بسیار سریع است و پالس های آن یک تریلیونوم ثانیه سرعت دارند. چنین سرعت بالایی امکان زوم بر روی منطقه خاصی را امکانپذیر می کند تا تومور را یافته و نقشه آن را تهیه کند.

حتی مناطقی که دسترسی به آنها دشوار است می توانند توسط این پالس های فوق کوتاه قابل دسترسی شوند همچنین امکان استفاده از پرتوهای شدید نیز با این شیوه  وجود دارد.

زمانی که منطقه سرطانی به دقت هدف قرار داده شود تنها شدت پرتو لیزر لازم است تا تومور را از بین ببرد به همین دلیل این شیوه قابلیت آن را دارد تا بسیار دقیقتر از روش های کنونی باشد و به جای اینکه بیمار تحت جراحی های دشوار قرار گیرد بتوان بیماری او را با شیوه ساده تر و بدون عوارض جانبی کمتری درمان کرد.

از آنجا که پرتو لیزر فمتوثانیه می تواند به طور دقیقی هم به صورت فضایی و هم به صورت موقتی متمرکز شود می تواند از بروز گرمای بیش از اندازه در مناطق غیرضروری جلوگیری کرد.

استفاده از پالس های نور لیزری طولانی تر مشابه با روشن نگه داشتن یک لامپ است که موجب گرم شدن و آسیب رساندن بافت سالم می شود.

این فناوری جدید بویژه برای درمان سرطان مغز مناسب است چرا که این سازوکار لیزری می تواند از لایه های نازک استخوان مانند جمجمه به شیوه غیر تهاجمی عبور کند.

به لطف این دقت، احتمال کمی دارد که به بافت سالم مغز آسیبی وارد شود.

از همه مهمتر اینکه این فناوری بر محدودیت های درمان فوتودینامیک و جراحی غلبه می کند در مواردی که احتمال برداشتن همه بافت سرطانی وجود ندارد.

 

 

منبع: مشرق

روش‌هاي كنترل دردهاي سرطاني

سرطان بيماري سختي است كه علائم و عوارض ناخوشايندي نيز بر جاي مي‌گذارد و زندگي بيمار را دستخوش تغيير مي‌كند. يكي از اين مشكلات كه بيماران را در طول مدت بيماري بسيار آزار مي‌دهد، احساس درد است؛ دردهايي كه به دلايل مختلف ايجاد شده و با پيشرفت بيماري بر شدتش افزوده مي‌شود.

بنابراين يكي از مهم‌ترين پرسش‌‌هاي بيماران مبتلا به سرطان درباره نحوه كنترل و كاهش چنين دردهايي است تا كيفيت زندگي‌شان در دوره بيماري بهبود يابد؛ اما آيا واقعا مي‌توان اين دردها را كنترل كرد؟

دردها به سه گروه متفاوت تقسيم مي‌شود:

دردهاي حاد به دليل آسيبي كه به بدن وارد مي‌شود و در اثر تحريك گيرنده‌هاي درد در نقاط مختلف بدن روي مي‌دهد كه اغلب به صورت نا‌گهاني و شديد بروز كرده و معمولا به محض برطرف شدن آسيب، درد هم از بين مي‌رود؛ به‌عنوان مثال دردي كه در اثر بريدگي قسمتي از بدن ايجاد مي‌شود، دردي حاد است كه به صورت تيز و برنده آن را احساس مي‌كنيم و بهترين روش درمان اين نوع دردها هم مصرف مسكن‌هاي غيراستروئيدي مانند بروفن و داروهاي مشابه آن است. در مواردي كه درد شديدتر باشد نيز بايد به كمك مخدرها درد را كنترل كرد.

دسته دوم دردها، دردهاي مزمن معمولا در اثر ادامه يافتن دردهاي حاد ايجاد مي‌شود. البته در اين شرايط منشأ درد ديگر وجود ندارد، ولي به دليل ادامه يافتن درد، شبكه عصبي كه آن را منتقل مي‌كند دچار تحريك خود به خود خواهد شد بنابراين درد بدون وجود عامل خارجي، ايجاد شده و ادامه پيدا مي‌كند. درد ناشي از زونا نمونه‌اي از اين نوع درد است كه پس از برطرف شدن جوش‌هاي زونا، احساس درد ادامه خواهد داشت.

دردهاي دسته سوم كه همان دردهاي سرطاني است، تركيبي از دردهاي حاد و مزمن است كه به دلايل مختلفي ايجاد مي‌شود. البته بايد به اين نكته هم توجه داشته باشيم كه در اين شرايط از بين رفتن كامل درد بندرت اتفاق مي‌افتد. بنابراين هدف از درمان دردهاي مزمن و سرطاني، كنترل و كاهش آن به ميزان قابل تحمل و به حدي است كه در زندگي روزانه بيمار اختلالي ايجاد نكند.

چرا اين دردها ايجاد مي‌شود؟

وقتي دردي در بدن‌مان حس مي‌كنيم، اول از همه به دنبال عامل ايجادكننده آن هستيم. گاهي عامل ايجاد درد مشخص است و آن را براحتي پيدا مي‌كنيم، در حالي كه در شرايطي هم متوجه علت آن نخواهيم شد، اما دردهاي سرطاني نيز به دلايل خاصي ايجاد مي‌شود؛ از رشد توده سرطاني گرفته تا عوارض ناخواسته ناشي از درمان.

يكي از علل ايجاد دردهاي سرطاني، رشد و بزرگ شدن تومور است؛ اين رشد سريع و غيرطبيعي از طرفي موجب كاهش فضاي كافي براي ساير سلول‌هاي آن بافت و در نتيجه فشار به آنها شده و از سوي ديگر با رسيدن به نواحي محيطي بافت، موجب وارد شدن فشار به ساختمان‌ها و بافت‌هاي مجاور مي‌شود. بنابراين اين فشارهاي داخلي و خارجي عامل ايجاد درد در همان بافت و بافت‌هاي مجاور خواهد بود.

بتدريج و با رشد بيشتر تومور، مقدار مواد غذايي و اكسيژني كه به سلول‌ها مي‌رسد نيز كاهش مي‌يابد و در نتيجه سلول‌هاي تومور دچار مرگ سلولي مي‌شود كه اين موضوع هم مي‌تواند عامل ايجاد درد باشد.

پخش شدن و دست‌اندازي سلول‌هاي سرطاني به ساير بافت‌ها (متاستاز) نيز از ديگر علت‌هاي ايجاد درد است. اين سلول‌ها مي‌تواند به بافت‌هاي مختلف بدن مانند استخوان، ريه و كبد دست‌اندازي كند و موجب بروز مشكل شود.

علاوه بر اين موارد، فشار وارد شده از طرف توده بدخيم، تجمع سلول‌هاي سيستم ايمني بدن در اطراف سلول‌هاي سرطاني و واكنش‌هاي مختلف دفاعي و واسطه‌هاي آزاد شده نيز از ديگر علل ايجاد درد است. همچنين در روند درمان اين بيماران، از داروها و روش‌هاي مختلفي مانند شيمي درماني نيز استفاده مي‌شود كه هريك از آنها در كنار تاثيرات درماني، عوارض جانبي و ناخواسته‌اي دارد كه مي‌تواند موجب ايجاد يا تشديد درد در بيماران مبتلا به بدخيمي شود.

چطور اين دردها را كنترل كنيم؟

اين شيوه‌ها براي كنترل دردهاي منتشر است، ولي گاهي درد به يك قسمت خاص محدود مي‌شود؛ مثلا در سرطان‌هاي معده، شبكه عصبي‌اي كه پشت معده وجود دارد درگير مي‌شود كه بايد اقدامات خاصي براي آن انجام داد. يكي از شيوه‌هاي كنترل درد در اين شرايط تخريب شبكه عصبي است؛ چون در اين مواقع معمولا سرطان به حدي پيشرفته است كه درمان ديگري نداريم و نمي‌توانيم عامل ايجاد درد را حذف كنيم، بنابراين ناچاريم علامت درد را از بين ببريم.

تحمل درد هميشه سخت است و زماني كه اين درد ناشي از سرطان باشد، تحملش دشوارتر هم مي‌شود، بويژه زماني كه بيمار دچار مشكلات روحي شده و آستانه تحملش هم پايين آمده است، بنابراين بهترين كار اين است كه به شيوه‌هايي صحيح به فكر كنترل چنين دردهايي باشيم تا بيمار و خانواده‌اش زندگي راحت‌تري را تجربه كنند.

براي كنترل چنين دردهايي در مراحل اوليه سعي مي‌كنيم با استفاده از مسكن‌هاي ساده مانند آسپرين و استامينوفن درد بيمار را كنترل كنيم و زماني كه درد شديدتر باشد از مسكن‌هاي قوي‌تر مثل بروفن كمك مي‌گيريم.

در مورد كنترل درد در مراحل پاياني بيماري كه تومور گسترش يافته است، به دليل درگيري اعصاب مختلف بايد از روش فراگيرتري براي كنترل درد استفاده كنيم بنابراين در اين روش شلنگ‌ خيلي نازكي كنار نخاع قرار مي‌دهيم و آن را به پمپ‌هاي زيرپوستي متصل مي‌كنيم؛ داخل پمپ‌ها هم مقداري مورفين و ديگر تركيبات دارويي ذخيره مي‌شود تا آنها به تدريج دارو را كنار نخاع آزاد كنند. اين كار كمك مي‌كند با مقدار خيلي كمتري از دارو، درد بيمار كاهش يافته و كنترل شود.

البته اين روش، علاوه بر تاثيرات مثبت، خطرات، عوارض و هزينه بيشتري نيز براي بيمار دربر دارد. در ضمن، نگهداري بيمار هم نيازمند دقت، تجربه و آموزش بيشتري است.

افزايش كيفيت زندگي

ايجاد درد از جنبه‌هاي مختلفي قابل بررسي است؛ جنبه‌هاي روحي، اجتماعي و اقتصادي مثلا گاهي ممكن است علاوه بر پيشرفته بودن سرطان و ايجاد درد ناشي از آن، بيمار دچار افسردگي هم بوده و فعاليتش نيز كاهش يافته باشد؛ بنابراين در اين شرايط لازم است همراه با برنامه‌هاي كاهش درد، از مشاوره روا‌ن‌شناسي نيز براي بيمار كمك بگيريم و سعي كنيم با همكاري روانپزشكان و روان‌شناسان شرايط روحي بيمار را بهبود بخشيم. علاوه بر اين، همكاران متخصص پزشكي ورزشي يا طب فيزيكي و توانبخشي نيز بايد در اين زمينه همكاري كرده تا وضع جسماني بيمار هم بهتر از قبل شود.

بنابراين با همكاري‌ متخصصان مختلف مي‌توان درد، ناتواني و افسردگي بيمار را بهبود بخشيد و شرايط را به نحوي كنترل كرد كه كيفيت زندگي بيمار افزايش يابد.

منبع:جام جم آنلاین